Η παρέμβαση του Documento στην ημερίδα στην ΕΣΗΕΑ για τη Δημοκρατία και την Ενημέρωση

Η ημερίδα περιελάμβανε δύο κύκλους συζητήσεων με θέματα «Ελεγχόμενη ενημέρωση – δημοσιογραφική αξιοπιστία» και «Από τη μονόχρωμη TV στο χάος των Fake news».

Όπως δήλωσαν και ορθώς οι ίδιοι οι εμπνευστές και διοργανωτές της Ημερίδας «Σε μια εποχή κρίσιμη για την αξιοπιστία της ενημέρωσης η παράταξή μας φιλοδοξεί να συμβάλει στον διάλογο για την αναβάθμισή της και τη συμβολή της στην έγκυρη πληροφόρηση των πολιτών, στοιχείου κρίσιμου για τη λειτουργία της Δημοκρατίας».

Στη διοργάνωση κλήθηκαν να μιλήσουν έγκριτοι συνάδελφοι από πολλά Μέσα, δυστυχώς όχι από το Documento, το οποίο, στα τρεισήμισι χρόνια έκδοσής του, έχει προχωρήσει σε σημαντικές αποκαλύψεις ενώ με τις έρευνές του έχει αναδείξει μια σειρά από θέματα, πάντα στο πλευρό των απλών πολιτών.

Επειδή πιστεύαμε και πιστεύουμε ότι η εφημερίδα η οποία δέχεται έναν ανηλεή πόλεμο από πολιτικά και οικονομικά κέντρα, σε σημείο να της έχουν κόψει παντελώς τη διαφήμιση παρά την υψηλή της κυκλοφορία κι επειδή ορισμένοι, δυστυχώς εντός της Αριστεράς, πιστεύουν ότι στηρίζοντας μια εφημερίδα στηρίζεις τον εκδότη της κι όχι για παράδειγμα τους εργαζόμενους και τη δουλειά τους, ζητήσαμε να παρέμβουμε έστω και για ένα δίλεπτο στην Ημερίδα.

Ολόκληρη η παρέμβαση του Documento στην Ημερίδα

«Να πούμε δυο πράγματα, καταρχάς να γνωριστούμε, είμαι ο Δημήτρης Χατζηνικόλας, ο αρχισυντάκτης του Τμήματος πολιτικών και διεθνών ειδήσεων της εφημερίδας Documento. Εμείς ξεκινήσαμε την εφημερίδα αυτή πριν από τρεισήμισι περίπου χρόνια. Την ξεκινήσαμε με έναν αμφιλεγόμενο, όπως είπε κι ο συνάδελφος πριν, επιχειρηματία. Αμφιλεγόμενο, διότι τέσσερις μήνες μετά την έκδοση ο επιχειρηματίας ήρθε και μας είπε «ρε παιδιά μη βαράτε την…» δεν θα σας πω το όνομά της.

Εμείς απαντήσαμε στον χρηματοδότη της εφημερίδας τρεις μέρες μετά με ένα πρωτοσέλιδο για ένα σκάνδαλο της… ο επιχειρηματίας σηκώθηκε κι έφυγε και ο συνάδελφος Κώστας Βαξεβάνης, ανέλαβε μόνος του, με μία μονοπρόσωπη ΕΠΕ, τη συνέχιση της έκδοσης.

Ευτυχώς, είχαμε τη στήριξη και την έχουμε ακόμα από πάρα πολύ κόσμο, μόνο από τον κόσμο έχουμε στηρίξει, γιατί πουλάμε περίπου 12 με 15 χιλιάδες φύλλα κάθε Κυριακή, τόσο περίπου μας δίνει το σύστημα Μαρινάκη γιατί μας πολεμάει σε απίστευτο βαθμό. Είμαστε και εκεί μόνοι μας.

Στην Ελλάδα έχουμε στήσει ένα μονοπώλιο μοναδικό στον κόσμο, ο άνθρωπος ο οποίος εκδίδει εφημερίδες έχει και το μονοπώλιο της διανομής των εφημερίδων και των δικών του και των ανταγωνιστών του.

Αυτός μας διακινεί. Όπου το Documento για παράδειγμα, πουλάει 10 φύλλα αυτός πηγαίνει 2 όπου πουλάει 2 πηγαίνει 10! Όταν στείλαμε δικούς μας ανθρώπους να καθίσουν στα περίπτερα και να δουν την κυκλοφορία της εφημερίδας, εκεί που πουλήσαμε 15 αυτός ήρθε και μας είπε ότι πουλήσατε ένα. Μας έδωσε κι ένα περίπτερο το οποίο ήταν τρία χρόνια κλειστό, με σφραγίδα της ΔΕΗ, στο οποίο μας είπε ότι πουλήθηκαν 10 φύλλα! Όταν καθίσαμε στο τραπέζι με τους υπεύθυνους της διακίνησης, μαζί με τους δικηγόρους μας, αυτοί μας απάντησαν «ελάτε ρε παιδιά αυτά τα στοιχεία δεν έχουν σημασία!». Το πιστεύετε; Τα στοιχεία τα οποία πηγαίνουν στις διαφημιστικές εταιρείες και από κει εξαρτιόνταν το τίμημα και η διαφήμιση, ο ίδιος άνθρωπος που μας διακινούσε, μας είπε ότι οι αριθμοί δεν έχουν καμία σημασία.

Εμείς αισθανόμαστε και είμαστε μόνοι μας. Δεν είχαμε και δεν έχουμε ούτε τη στήριξη της Αριστεράς παρά το γεγονός ότι κατηγορηθήκαμε πως ήμασταν το «πιστόλι του Αλέξη Τσίπρα» και όσα έχετε κατά καιρούς ακούσει. Ένα μέρος μάλιστα της Αριστεράς μας αντιμετώπισε ως το «Αριστερό Πρώτο Θέμα!»

Γιατί όμως εκδώσαμε το Documento και γιατί παρά τις δυσκολίες συνεχίζουμε ακόμη; Εμείς αποφασίσαμε να βγάλουμε κάποια θέματα τα οποία κατά τη γνώμη μας ήταν σκάνδαλα. Αυτά τα σκάνδαλα ήταν κρυμμένα στα συρτάρια της εξουσίας, της οικονομικής και πολιτικής ελίτ. Είχαμε το θάρρος και το σθένος και τα βγάλαμε Τι σημαίνει αυτό για μας; Εμείς έχουμε μερικές δεκάδες αγωγές στο κεφάλι μας. Κάθε μέρα ένας από μας πηγαίνει στα δικαστήρια. Δεν μας στήριξε ποτέ κανένας, ούτε η ΕΣΗΕΑ που υποτίθεται ότι είναι εδώ για να προστατεύει τα μέλη της.

Πριν από ενάμιση περίπου μήνα ξαφνικά η διαφήμιση κόπηκε μαχαίρι παρά το γεγονός ότι ήμασταν στο πακέτο των πρώτων εφημερίδων σε κυκλοφορία. Κόπηκαν ως δια μαγείας όλες οι διαφημίσεις. Υπήρξε μάλιστα στέλεχος συστημικής τράπεζας που επικοινωνήσαμε μαζί του και του είπαμε ότι είναι πληρωμένη η διαφήμισή που μας ζήτησε με email να μην τη βάλουμε και μας είπε επί λέξει “δεν θέλω τα λεφτά μου πίσω θέλω να μην μπει η διαφήμιση”!

Μέχρι σήμερα η εφημερίδα δεν έχει καμία απολύτως διαφήμιση! Να σας πω ένα παράδειγμα το οποίο θυμάμαι το «Public» έδωσε μία διαφήμιση για την «Black Friday» σε όλες τις εφημερίδες ακόμα και σε αυτές που πουλάνε συνολικά 100 φύλλα και δεν έδωσε στο Documento. Tο ίδιο ακριβώς κάνει και η Cosmote. Eμείς θα παρέμβουμε και στο ευρωκοινοβούλιο και θα ζητήσουμε τον λόγο από την μητρική «Deutsche telekom», να μας πει γιατί η θυγατρική της στην Ελλάδα αποκλείει μια εφημερίδα μεγάλης κυκλοφορίας από το διαφημιστικό της πακέτο.

Τον αγώνα αυτόν θα τον συνεχίσουμε. Θα τον δώσουμε μόνοι μας χωρίς τη στήριξη κανενός, ούτε της Αριστεράς, μεγάλο μέρος της οποίας έχει μία φοβική στάση απέναντί μας.

Πάμε τώρα στην ουσία της Ημερίδας. Είναι πολύ ενδιαφέρον και πολύ σημαντικό το θέμα της. Εγώ είμαι 31 χρόνια στη δημοσιογραφία. Είχα την τύχη ή την ατυχία να την υπηρετώ μέσα από τα συστημικά Μέσα ενημέρωσης. Γνωρίζω από μέσα πως λειτουργεί το σύστημα και κατά τη γνώμη μου το πρόβλημα δεν είναι τόσο τα «fake news» γιατί αργά ή γρήγορα καταρρέουν κάτω από το βάρος του ψεύδους τους. Το πρόβλημα είναι αυτό που εμείς οι δημοσιογράφοι ονομάζουμε ατζέντα. Αυτό που στην τηλεόραση λένε «σκαλέτα». Πόσοι ασχολούνται καθημερινά με αυτήν; Καμιά πενηνταριά συνάδελφοι, διευθυντές σύνταξης, αρχισυντάκτες των εκπομπών, αρχισυντάκτες των δελτίων ειδήσεων, παρουσιαστές των εκπομπών.

Αυτοί κάθε μέρα αξιολογούν τα θέματα και τα βάζουν σε μια σειρά. Αν για παράδειγμα βάλουν πρώτο θέμα το «νόμος και τάξη» και τα Εξάρχεια, γιατί η περιοχή έχει μια εσάνς αμφισβήτησης της καθεστηκυίας τάξης και χτυπάμε και την Αριστερά για παράδειγμα, τότε αυτό θα γίνει πρώτο θέμα.

Ας αμφισβητεί για παράδειγμα την Ελληνική ΑΟΖ νοτίως της Κρήτης ο Ερντογάν κι ας συμβαίνουν ένα σωρό σημαντικά πράγματα στον πλανήτη, το θέμα θα είναι το «Εξαρχιστάν».

Και πάμε στην ουσία, πως πρέπει να αντιδράσει ο δημοσιογραφικός κόσμος, το κόμμα που αδικείται, αριστερό ή δεξιό δεν έχει σημασία, οι πολίτες απέναντι σε αυτήν τη μονομέρεια; Όταν το έλασσον προηγείται του μείζονος. Πως “σπάμε” την παντοκρατορία της ατζέντας; Πως την κάνουμε πιο πλουραλιστική, πιο Δημοκρατική;

Ας μην κρυβόμαστε, οι δημοσιογράφοι μόνοι μας δεν έχουμε και πολλές δυνατότητες. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να βγαίνουν κάποιοι από μας και να τα λέμε, όσο ακόμη μας δίνεται βήμα. Τα κόμματα όμως, οι πολιτικοί που αδικούνται μπορούν κατά τη γνώμη μου να κάνουν πολλά. Μπορούν να πάνε για παράδειγμα στους καναλάρχες, on κάμερα δεν χρειάζεται πίσω από τις κλειστές πόρτες, ούτε χρειάζεται η «γάτα των Ιμαλαΐων» και να απαιτήσουν να τοποθετηθούν σε θέσεις ευθύνης και συνάδελφοι με διαφορετική άποψη, διαφορετική κουλτούρα, διαφορετική παιδεία.

Κλείνω λέγοντας και πάλι ότι εδώ ήρθα γιατί πήρα εγώ ο ίδιος τηλέφωνο, γιατί ήμουν υποψήφιος με τη «Συσπείρωση» και είπα «ρε παιδιά γιατί το Documento» δεν έχει θέση σε αυτό το πάνελ, να πει την άποψή του. Σας ευχαριστώ.».