Η μουτζούρα της Ευρώπης

Kαλοί μου φίλοι και εν Χριστώ αδελφοί, δηλώνω σοκαρισμένος από αυτό που μου συνέβη προχθές το απομεσήμερο. Εκεί που όδευα ξένοιαστος προς κάποιο μεζεδοπωλείο των Εξαρχείων για τα πατροπαράδοτα τσίπουρα της Κυριακής, τα κάνουμε γαρ κάτι τέτοια εμείς οι άπλυτοι, έστριψα λάθος σε μία γωνία και βρέθηκα σούμπιτος στο Μεσαίωνα.

Το μάτι μου γέμισε με απέραντο μαύρο, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Παπάδες με μακριές γενειάδες και αγιαστούρες. Καλόγριες με ράσα ή όπως αλλιώς λέγεται το αντίστοιχο ένδυμα των γυναικών. Θεοσεβούμενοι νοικοκυραίοι με τη Sportime στα χέρια. Λάβαρα με το δικέφαλο αετό του Βυζαντίου ή ίσως της ΑΕΚ, δεν είμαι βέβαιος. Εικόνες του αη-Γιώργη του καβαλάρη, που καβαλούσε μόνο άλογα και γυναίκες, αλλά προς Θεού, όχι άντρες. Σημαίες με τον ήλιο της Βεργίνας, που κολλάει παντού, αρκεί να έχει σκοτάδι.

Σταυροί από τίμιο ξύλο που πάνω έγραφαν «Jerusalem» και από στιγμή σε στιγμή περίμενα να προσγειωθεί κανένας ισραηλινός πύραυλος στα κεφάλια αυτών που τους κρατούσαν. Πλακάτ και πανό που ξόρκιζαν τη Συντέλεια, αυτήν που οραματίζονται οι πούστηδοι. Και φυσικά κοστούμια βουλευτάδων, της Νίκης βασικά με επικεφαλής την αυτού εξοχότητα Δημήτρη Νατσιό, αλλά πιθανόν και των Σπαρτιατών και των άλλων γκρουπούσκουλων που λερώνουν τη Βουλή στα δεξιότερα της ήδη ακροδεξιάς Δεξιάς .

«Θα σηκωθούν οι πρόγονοι από τους τάφους και θα μας πάρουν στο κυνήγι», προειδοποιούσε η Εταιρία Πατερικών Μελετών, μέσα σε αλαλαγμούς υπερηφάνειας επειδή συγκαταλέγεται στους διοργανωτές του συλλαλητηρίου. Υποθέτω ότι δεν εννοούσε τον Μεγαλέξανδρο τον Μακεδονομάχο, γιατί Εκείνος το έψηνε το ψάρι από τη λάθος πλευρά, όπως τόσοι και τόσοι και τόσοι από τους αρχαίους ημών.

Όχι, μόνο για τους στρέιτ προγόνους μιλάμε και μοναχά γι’ αυτούς καμαρώνουμε. Οι υπόλοιποι, οι πισωγλέντηδες, ήταν μάλλον τίποτε ανθέλληνες καμουφλαρισμένοι με αρχαιοελληνικό χιτώνα, εγκάθετοι της σοδομοποίησης και ορκισμένοι εχθροί του θείου βρέφους που επρόκειτο να γεννηθεί καμιά τρακοσαριά χρόνια αργότερα για να βάλει το έθνος στον ίσιο δρόμο. Τη λέξη «σοδομοποίηση», που κουμπώνει και ωραία ωραία με τον σοδομισμό, ώστε να ξέρουμε για ποιο πράγμα μιλάμε, δεν την έβγαλα από το μυαλό μου, αλλά από την ίδια ανακοίνωση της ίδιας οργάνωσης, των πατερικών μελετών ντε.

Μισό λεπτό, έχει κι άλλες. Σύμφωνα με τα ρεπορτάζ που δημοσιεύτηκαν χθες εδώ κι εκεί, συνδιοργανώτριες της θεάρεστης διαδήλωσης που έγινε μπροστά στη Βουλή ήταν η Ενωμένη Ρωμηοσύνη, το Κίνημα Υπέρ Της Παραδοσιακής Ελληνορθόδοξης Οικογένειας «Μαμά, Μπαμπάς και Παιδιά», Ορθόδοξος Φιλανθρωπικός Σύλλογος «Άγιος Αλέξιος, ο Άνθρωπος του Θεού», Ορθόδοξη Φιλανθρωπική Αδελφότης «Άγιος Ιωάννης ο Ελεήμων», Ορθόδοξος Ιεραποστολική Αδελφότης «Ο Σταυρός», Ορθόδοξος Σύλλογος «Άγιος Σάββας», Πανελλήνιος Σύνδεσμος Για Την Ελληνορθόδοξη Παράδοση «Παρακαταθήκη», Ελληνική Ορθόδοξη Νεολαία, ΙΝΚΑ Πειραιά, Εθνικοί Φύλακες. Την (ενωμένη) ρωμηοσύνη να την κλαις…

Μη γελάτε, άνθρωποι κρύβονται πίσω από όλα αυτά τα ταπεινόφρονα ονόματα. Ψηφοφόροι , που πιστεύουν ότι οι αρχάγγελοι και τα χερουβείμ είναι δυνάμεις ανώτερες από τους νόμους του κοσμικού κράτους και ευχαρίστως θα σούβλιζαν με φλεγόμενη ρομφαία τους αντίχριστους βουλευτές που ναρκοθετούν την αγία ελληνική οικογένεια. Μαμά, μπαμπάς και παιδιά υπενθυμίζω. Οι τελευταίοι της λίστας, οι Εθνικοί Φύλακες ντε, μάλλον κάτι άλλο είχαν στο μυαλό τους όταν ίδρυαν τη δική τους οργάνωση, αλλά σε αυτή την άκρη του φάσματος όλα μπερδεύονται γλυκά.

Κάτι για «αφύσικη και άκαρπη σύζευξη», παιάνιζε ο ομιλητής. Εγώ ο άκαρπος, ο αφύσικος, σταυροκοπήθηκα για ξεκάρφωμα και απομακρύνθηκα, πριν με αρχίσει στις γρήγορες μια γριά που κράδαινε τη μαγκούρα πάνω από το ροδοκόκκινο γκέι μπλουζάκι μου. Οι εξίσου αφύσικοι φίλοι μου με υποδέχθηκαν σε ένα ευήλιο τραπεζάκι ακριβώς κάτω από μία σημαία Pride, αναρτημένη σε μπαλκόνι στην καρδιά του άντρου ανομίας.

«Βρε, καλώς τον άτεκνο και άθεο και κίναιδο αρσενοκοίτη ψηφοφόρο του Κασσελάκη», αστειεύτηκαν, μόλις με άκουσαν να δηλώνω ότι καλύτερα πούστης παρά θεούσος. Το πολύ πολύ να ισχύουν τρεις από τους χαρακτηρισμούς που μου προοσάπτουν, τα ρεμάλια, αλλά δεν βαριέσαι. Μπροστά στον κίνδυνο της ολικής οπισθοδρόμησης της κοινωνίας και περιθωριοποίησης της προοδευτικής σκέψης, όλοι είμαστε αδελφές και όλα τα ζευγάρια ομόφυλα.

Ναι, ξέρω, δεν ήταν παρά μερικές εκατοντάδες γραφικά σούργελα αυτοί που συγκεντρώθηκαν την Κυριακή στο Σύνταγμα. Αμ, δεν πάει έτσι. Τα διψασμένα για αίμα και σπέρμα κανάλια λειτουργούν σαν τηλεβόας και πολλαπλασιάζουν τη γραφική φωνή των περί ων ο λόγος σούργελων, μέχρι να σβήσει πίσω της κάθε μορφή αντίρρησης.

Σε ποιους δίνουν βήμα οι έχοντες και κατέχοντες τα μικρόφωνα και την τέταρτη εξουσία; Στους επιστήμονες και στους διανοούμενους; Όχι. Στα όποια ντιμπέιτ καλούνται ρασοφόροι και παραθρησκευτικοί, αγράμματοι τραγουδιστές του σκυλάδικου, πολιτευτές του συντηρητικού και υπερσυντηρητικού χώρου, και φυσικά αστυνομικοί, που ταιριάζουν με όλα και θέλουν να έχουν λόγο σε όλα, ειδάλλως σε πλακώνουν και σε μπουζουριάζουν.

Οι ογδονταετείς τηλεθεατές του Αυτιά ακούνε στο γυαλί τα κηρύγματα του μίσους και της παρακμής και πιστεύουν ότι, αφού τα λέει η τηλεόραση, έτσι θα είναι. Ποιος δίνει σημασία στους κουμουνιστάς, που θέλουν να μετατρέψουν την κοιτίδα του Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια σε ένα κράμα Βόρειας Κορέας, Κούβας και Σοβιετίας και μάλιστα με ντιντή πρωθυπουργό;

Ο μέσος νεοέλλην, σαραντατακατό για να μη ξεχνιόμαστε, δεν ακούει τους δασκάλους και τους καλλιτέχνες, αλλά τους Μπέους και τους Μουτζουραίους. Η αυτοδύναμη και παντοδύναμη δημαρχάρα του Βόλου είπε δημόσια ότι τύποι σαν τον Στέφανο Κασσελάκη χέζονται εύκολα (πάει να πει ότι έχουν χαλαρούς σφιγκτήρες…), αλλά οι εισαγγελείς χαχανίζουν αντί να εφαρμόσουν τον αντιρατσιστικό νόμο για τα κηρύγματα μίσους.

Ο περιφερειάρχαρος του Βόρειου Αιγαίου «αστειεύτηκε» ότι θα συνεργαστεί με οποιονδήποτε κόμμα και οποιονδήποτε πολιτικό αρχηγό εκτός από τον Κασσελάκη «που είναι κουνίστρα και οπισθογεμής», αλλά η εμπροσθογεμής κουδουνίστρα Δικαιοσύνη έσκασε στα χάχανα.

Οι Μπέοι και οι Μουτζούρηδες δεν είναι η αιτία, αλλά το σύμπτωμα. Κάποιος τους ψήφισε και τους ξαναψήφισε για να καθίζουν τον πισινό τους σε αυτές τις ευρύχωρες καρέκλες και να λένε ανενόχλητοι αυτά που λένε. Δεν τα πήραν με κατάληψη τα οφίκια. Εμείς τους στείλαμε εκεί.

Α, και αυτό που έγραψα πιο πάνω για δασκάλους μη το πάρετε πολύ στα σοβαρά. Ο ασπρομάλλης τυπάκος που σε κρίση ένθεης κομματικής μανίας τραγουδάει «και Α και Ου και Δαπ-Νουδουφουκού» δίπλα στον Άδωνη στο βίντεο που κάνει τον γύρο του διαδικτύου δεν είναι απλά δάσκαλος, δεν είναι απλά πανεπιστημιακός, είναι και πρύτανης μη χέσω. Με το συμπάθειο το τελευταίο, γιατί έχουμε και χαλαρούς σφιγκτήρες, εμείς οι αρσενοκοίτες.