Η αβάσταχτη ελαφρότητα των 20 δισ. ευρώ

Πως η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου αυτοδέθηκε χειροπόδαρα και μια επιθετική ερώτηση του Μίμη Ανδρουλάκη

Του Θύμιου Πατρινού

Το σοκ που προκάλεσε η διαρροή του Τόμσεν (ΔΝΤ) σύμφωνα με την οποία θα χρειαστούν 20 δισ. ευρώ για συμπληρωματική ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και όχι μόνο 5 δισ. ευρώ που προσπάθησε να επισημοποιήσει ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας Γ. Προβόπουλος, είναι αποτέλεσμα της δουλοπρέπειας με την  οποία αντιμετωπίστηκε η  Τρόικα από τις κυβερνήσεις Γ. Παπανδρέου, Λ. Παπαδήμου και Σαμαρά-Βενιζέλου. Αφήσανε εξ αρχής να έχει η Τρόικα τη δυνατότητα να διαρρέει ότι θέλει στον τύπο, ελληνικό και ξένο. Αυτό στην ουσία του δεν είναι μόνο αντιδεοντολογικό, αφού η Τρόικα δημοσιοποιεί ανεπίσημα στοιχεία και εκτιμήσεις, αλλά έχει επιπτώσεις επί του πραγματικού πεδίου της οικονομίας και των αγορών. Ποιος μπορεί να εκτιμήσει τη ζημιά μιας  διαρροής για το τραπεζικό σύστημα στην ψυχολογία των επενδυτών. Επιπλέον, η διαρροή αποτελεί ωμή παρέμβαση στα εσωτερικά ζητήματα της χώρας, καθώς η Τρόικα έχει δικαίωμα να δημοσιοποιεί μόνο τις επίσημες εκθέσεις της.

Το τραγικότερο με αυτή την διαρροή, ανεξάρτητα του αν έχει ή όχι βάση, είναι πως οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν έχουν αντιληφθεί πως η Ελλάδα έχει να μετατραπεί σε πεδίο διαμάχης των ΗΠΑ με τη Γερμανία για τα μεγάλα θέματα της ευρωζώνης, πίσω από τα οποία κρύβεται ο φόβος της γερμανοποίησης της Ευρώπης. Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία πως η διαρροή του Τόμσεν για τις ανάγκες των τραπεζών, αποβλέπει στο να επαναφέρει το ζήτημα της οριστικής επίλυσης του ελληνικού χρέους από άλλο παράθυρο, ήτοι τη δραστική του μείωση. Η πρόθεση αυτή δεν αποτελεί «φιλελληνική» στάση, αλλά εντάσσεται στη διευθέτηση όλου -του πέραν του 60% του ΑΕΠ- ευρωπαϊκού χρέους  που αποτελεί τροχοπέδη στην ανάπτυξη. Είναι σαφές ότι οι ΗΠΑ χρειάζονται μια Ευρώπη σε ισχυρή ανάπτυξη και όχι μια Ευρώπη που σέρνεται από τη λιτότητα στην ύφεση.

Η κυβέρνηση αντί να εκμεταλλευτεί όλες αυτές τις καταστάσεις ομφαλοσκοπεί και περιορίζεται στο να υπακούει στα κελεύσματα του Βερολίνου. Επί μήνες δεν εκμεταλλεύτηκε την στάση του ΔΝΤ και τώρα, που το ΔΝΤ υποχρεώθηκε από την ελληνική αδράνεια να ανοίξει το θέμα των τραπεζών, η κυβέρνηση δεν μπορεί να το παρακολουθήσει, γιατί τα 20 δισ. δεν καθιστούν μόνο γελοίο το success story, αλλά αλλάζουν όλο το παίγνιο.

Βεβαίως, ο κ. Προβόπουλος φρόντισε να «κλειδώσει» την περιορισμένη νέα ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών στα 5 δισ. ευρώ αποσπώντας την σχετική συναίνεση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Βεβαίως, την επομένη της διαρροής το ΔΝΤ διέψευσε τις σχετικές πληροφορίες κάνοντας λόγο για 5,5 δισ. ανακεφαλαιοποίηση. Όμως, οι Financial Times συνέχισαν να επιμένουν για κεφαλαιακές ανάγκες των ελληνικών τραπεζών μέχρι και 20 δισ. ευρώ, εκτίμηση που αποδίδεται στη συνέχιση της ύφεσης φέτος και του χρόνου. Οι FΤ επισημαίνουν ότι η «είδηση» για τα 20 δισ. προκαλεί νευρικότητα στους επενδυτές και στους καταθέτες, ασχέτως πώς «διαμορφώνεται» ο δείκτης στο χρηματιστηριακό ταμπλό.

Τα stress test της BlackRock  τοποθετούν τις νέες κεφαλαιακές ανάγκες των τραπεζών στα 5 δισ. ευρώ που φθάνουν τα 8-9 δισ. ευρώ στο δυσμενές σενάριο. Δηλαδή, όσα λεφτά έχουν απομείνει στον κουμπαρά του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και τα οποία ο Στουρνάρας ήθελε να πάρει πίσω για να καλύψει το χρηματοδοτικό κενό. Τώρα, όχι μόνο έχει εκτεθεί, όχι μόνο δεν θα τα πάρει, αλλά αφήνοντας τους Τροϊκανούς να «παίζουν» την ελληνική υπόθεση στα ζάρια, απαξιώνει το ελληνικό πιστωτικό σύστημα και την πραγματική αξία των τραπεζών. Ήδη, η χρηματιστηριακή τιμή του συστήματος είναι πολύ κατώτερη των 41+5 δισ. ευρώ της ανακεφαλαιοποίησης. Και το ερώτημα είναι αν η κυβέρνηση αποτολμήσει να «ξεφορτωθεί» τις τράπεζες με μια fast track ιδιωτικοποίηση, τι θα γίνουν οι εγγυήσεις των 180 περίπου δισ. ευρώ που έχει χορηγήσει προς τις τράπεζες το ελληνικό δημόσιο; Θα περάσουν στο χρέος για να πάει στο 300% ή θα τις επιστρέψουν οι «ιδιώτες-μέτοχοι», δηλαδή τα hedge funds, στο ελληνικό κράτος;

ΥΓ: Εξαιρετικό ενδιαφέρον έχει η «επιθετική» ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΕΡΩΤΗΣΗ προς τον Υπουργό Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα που κατέθεσε χθες (26/2/14) στη Βουλή ο πάντα καλά πληροφορημένος περί τα χρηματοπιστωτικά ανεξάρτητος βουλευτής Μίμης Ανδρουλάκης με τίτλο «Το a la mafia μανιπουλάρισμα και το σύνδρομο της γραμμής Μαζινό απέναντι στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα», η οποία έχει ως εξής:

Την ώρα που το ΔΝΤ, η ΕΚΤ και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξαντλούν την αυστηρότητά τους στα κράτη και τις τράπεζες στην περιφέρεια της Ευρωζώνης, αποδεικνύεται ότι:

• έκαναν τα στραβά μάτια στο a la mafia μανιπουλάρισμα από μια δεκάδα παγκόσμιων επενδυτικών τραπεζών του διατραπεζικού επιτοκίου Libor και στη χειραγώγηση της αγοράς συναλλάγματος η οποία αγγίζει το ιλιγγιώδες ποσό των 5,3 τρις ημερησίως

• εξαιρούν από τον έλεγχο των εποπτικών αρχών και συνεπώς πριμοδοτούν τους “εναλλακτικούς” μη τραπεζικούς επενδυτικούς τιτάνες του asset management με την ψευδαίσθηση ότι δεν είναι παίκτες υψηλού συστημικού ρίσκου ενώ μετακινούν κολοσσιαία βραχυπρόθεσμα κερδοσκοπικά κεφάλαια, μπορούν να βυθίσουν σε συναλλαγματική κρίση μια σειρά χώρες και να προκαλέσουν αστάθεια στην παγκόσμια οικονομία

• υποτιμολογούν το ρίσκο του αποπληθωρισμού στην Ευρωζώνη και μπλοκάρουν προσφυγή της ΕΚΤ σε δραστικά μη συμβατικά μέσα χρηματοδότησης της πραγματικής οικονομίας

• περιορίζονται -υπό το κράτος του συνδρόμου της γραμμής Μαζινό- σε αμφιλεγόμενες ρυθμίσεις του χρηματοπιστωτικού τομέα με τα δεδομένα της προηγούμενης τραπεζικής κρίσης του 2008 κι όχι της επόμενης που θα έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά

• κωλυσιεργούν και αναβάλλουν μια “τραπεζική ένωση” ικανή να απαντήσει στις επικίνδυνες ανισορροπίες της Ευρωζώνης

Ερωτάται ο κ. Υπουργός: Η Ελληνική Κυβέρνηση θα ξεπεράσει την ενοχική της παθητικότητα και θα απαιτήσει στο Eurogroup και στη Σύνοδο Κορυφής του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου επαρκείς απαντήσεις στα καίρια ανοιχτά ζητήματα του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος -κανονικού και σκιώδους- που τραβούν κάτω στην στασιμότητα και την ανεργία τις οικονομίες της Ευρωζώνης;

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr