Η Ανα(ν)τροπή του Pretend-έρη και τα 50 δις

Το Χρονικό της Παρά(γ)νοιας

Ώρα 22:50, 7^ος όροφος. Απέναντι, το πίσω μέρος του «Ερρίκος Ντυνάν». Ένας σκηνοθέτης πίνει μπύρα σε μια κούπα του καφέ, λίγο στη ζούλα και λίγο φανερά, εθισμένος και λίγο ερεθισμένος με την μάλλον ταμπού κίνησή του.

Η ενδοεπικοινωνία με το πλατό στα Μελίσσια κυμαίνεται σε λογικά επίπεδα. Οι καλεσμένοι, χωρισμένοι σε επίπεδα-μέτωπα, αναμένουν χαβαλεδιάζοντας: 3 δημοσιογράφοι και 1 πρόεδρος. Στα Μελίσσια έχουμε αντίστοιχα 3 βουλευτές/υπουργούς και 1 παρουσιαστή.

Ώρα 23:10. Οι δημοσιογράφοι και ο πρόεδρος μένουν στην αναμονή, ενώ οι κύριοι βουλευταί και η μαντάμ υπουργός αρχίζουν να γελοιοποιούνται.

Ο Παναγιωτόπουλος τα «χώνει» στη Διαμαντοπούλου, η Διαμαντοπούλου λέει «ναι μεν, αλλά εσείς…» και ο Βορίδης πιάνει το μπαλάκι πριν αυτό προσγειωθεί στα πόδια του πρώτου.

Κερασάκι στην τούρτα, το κόλπο των 50 δις, όπως χαριεντιζόμενος το αποκάλεσε ο Πρετεντέρης. Η κυβέρνηση δεσμεύθηκε να αρμέξει 50 δις μέχρι το 2015. Τα πλάνα της είναι 15 δις μέχρι το 2013, οπότε και έχουμε εκλογές. Τα υπόλοιπα 35 θα κληθεί να τα βρει η επόμενη.

Δεύτερο κερασάκι στην τούρτα (είμεθα χουβαρντάδες), το μαθηματικό παράδοξο της μείωσης των δημόσιων υπαλλήλων, σύμφωνα με την Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία, κατά 3.500 την περίοδο 2009-2010, τη στιγμή που οι απολύσεις ήταν πάνω από 50.000.

Όλα αυτά τα δέχτηκε η κ. Διαμαντοπούλου. Μάλιστα, το τελευταίο της έκανε ιδιαίτερη εντύπωση και θα το ψάξει περισσότερο. Αλληλούια, σωθήκαμε.

Πρέπει να καταλάβουν κάποια στιγμή ότι με το να δέχονται τα λάθη τους δεν απαλλάσσονται αυτόματα από την ευθύνη και τις επιπτώσεις που αυτά επιφέρουν. Πρέπει, κ. Διαμαντοπούλου, να καταλάβετε ότι με το να έχετε ένοχο και συγκαταβατικό προς τα προβλήματα της κοινωνίας ύφος δεν κερδίζετε ψήφους κατανόησης, αντίθετα κάνετε εχθρούς και τους πιο ουδέτερους από εμάς τους «κατανοητικούς».

Ώρα 00.20. Ο Δανίκας και ο Μίχαλος, φανερά εκνευρισμένοι από την αναμονή, καλούνται να αναλύσουν τα αυτονόητα με αξιέπαινη αφηρημάδα. Τα περί σοσιαλισμού και δημοψηφίσματος πάνε κι έρχονται, σε ένα πάρτυ δηλώσεων, μορφασμών και προσωπικής αηδίας. Υποθετικά μιλώντας, η φιλία του κ. Δανίκα με τον ΓΑΠ γίνεται φανερή από την έκφραση του Πρετεντέρη και από την διακριτική πλην συμβολική αποχώρηση του κ. Καρτερού, ο οποίος, όντας από τους σκληροπυρηνικούς «παλιούς», απηύδησε από το τραγελαφικά χαμηλό επίπεδο της συζήτησης.

Απτόητος ο Πρετεντέρης βγάζει τελευταίο, μόνο και καταϊδρωμένο, περίπου 6 λεπτά πριν το τέλος της εκπομπής, τον γνωστό ΠανΠαν (Πάνο Παναγιώτου), ουσιαστικά να καληνυχτίσει και να κρατήσει τα προσχήματα, ώστε η κ. Διαμαντοπούλου και ο κ. Παναγιωτόπουλος να μείνουν στο απυρόβλητο. Τυχαίο; Δε νομίζω.

Καταλαβαίνουμε ότι τα κάνατε ακόμα χειρότερα από την προηγούμενη κυβέρνηση, είναι το συνηθισμένο άλλωστε. Μην περιμένετε όμως να σας λυπηθούμε επειδή είστε ντεμέκ καημένοι και κατατρεγμένοι από το κακό ΔΝΤ και την σκύλα Μέρκελ. Με πρετεντερικές συμμαχίες δεν κερδήθηκε ποτέ κανένας πόλεμος του «είναι», μόνο μερικοί αγώνες του «θεαθήναι».

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr