Οι επίσημες φωτογραφίες που κυκλοφόρησαν μετά τη συνάντηση του πρωθυπουργού με τον Ερντογάν, απεικονίζουν τους δύο αρχηγούς κρατών, να συνυπάρχουν με εντελώς διαφορετικό ύφος και στάση ο καθένας τους.
Από τα δεξιά βλέπουμε τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν μες την αυστηρότητά του, σχεδόν βλοσυρό, με πλήρη συναίσθηση του ρόλου που διεκδικεί για τον εαυτό του και επίγνωση ότι είναι πραγματικός Σουλτάνος στην αχανή χώρα του και σκληρός αντίπαλος στο διεθνές παζάρι.
Κι από την άλλη, έχουμε τον Κυριάκο Μητσοτάκη να ποζάρει με το γνωστό μειδίαμα.
Όσο κι αν επιθυμεί ο πρωθυπουργός της χώρας μας, με επιτηδευμένη στάση και πόζα, να δώσει την εντύπωση ότι μπορεί να συνυπάρχει ισοδύναμα με τους ισχυρούς του πλανήτη, είναι φανερό ότι αδυνατεί να συναγωνιστεί το εκτόπισμά τους. Το μόνο προσόν που διαθέτει είναι το επίθετο του πατέρα του, κι αυτό από μόνο του δεν φτάνει για να τον εδραιώσει ως δυνατό σκόρερ της διεθνούς πολιτικής.
Οι πόζες λοιπόν δεν αρκούν για να τον κάνουν ικανό παίκτη στη διπλωματική σκακιέρα. Εξ ου και έχει υποβαθμιστεί η γεωπολιτική αξία της Ελλάδας. Απλά περιοδεύει την ύπαρξή του χωρίς να δίνει καμία μάχη για τα συμφέροντα των πολιτών του ή της ίδιας του της χώρας. Ακόμα και για τους χιλιάδες ομογενείς που βρίσκονται όμηροι στη Μαριούπολη δεν είπε και δεν έπραξε τίποτα.
Περισσότερο μοιάζει με τις κούκλες εποχής που τις τοποθετούσαν σε περίοπτη θέση στο σαλόνι, μερικές φορές τυλιγμένες ακόμα στο σελοφάν τους. Εκείνες τις κούκλες που όταν τις τουμπάριζες ελαφρώς, έβγαζαν και ψεύτικο ήχο. Kαι η Λίστα Π είναι αυτή που έχει αναλάβει να το ρόλο να κάνει την κούκλα να μιλά.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης υποστηρίζεται από άπειρες δοκούς του συστήματος. Είναι εύκολο λοιπόν να κάνει στην ενδοχώρα τον καμπόσο. Αλλά στην Instabul, -αυτό είναι διεθνώς το επίσημο όνομα της μεγαλύτερης πόλης της Τουρκίας-, αποδεικνύεται ότι δεν είναι τίποτα από δαύτο. Όσο για τις μετέπειτα δηλώσεις του, ότι είχε μία «Ανοιχτή και ειλικρινή συνάντηση με τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν», είναι χάντρες και καθρεφτάκια για εσωτερική κατανάλωση.
Ο Σουλτάνος, που δεν χαριεντίζεται με το φωτογραφικό φακό, παραμένει σταθερά επιθετικός στην εξωτερική πολιτική. Μια ματιά στη δημοσιογραφία, που επιμένει να μάχεται, αρκεί για να διαπιστώσουμε ότι επέστρεψε με το τρύπιο διπλωματικό καλάθι. Μέχρι και τον ιερό του όρκο «να μην εμφανιστεί ποτέ χωρίς γραβάτα όταν θα εκπροσωπήσει επίσημα τη χώρα» αναγκάστηκε να σπάσει, για χάρη του πολυχρονεμένου.
Το δια ταύτα: Όπως έχουν τραγουδήσει και οι Άγαμοι Θύται: «Το ‘χε πει και ο Σπινόζα, η ζωή δεν είναι πόζα, άλλο αν θέλεις κι άλλο αν μπορείς».
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr
