H επιτομή ενός μίζερου πολιτικού επαρχιωτισμού

Οι 15 ανάμεσά τους ΝΑΙ και ο εκπρόσωπος του ΚΚΕ, αγνοώντας επιδεικτικά ή διαστρεβλώνοντας τα ιστορικά και πολιτικά δεδομένα, επέλεξαν μεταφέρουν μια προβληματική εικόνα στην ελληνική κοινωνία για τον τόπο μας και το πολιτικό του προσωπικό, επιτιθέμενοι απροσχημάτιστα στον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας.

 Η απόφασή τους αποτελεί επιτομή ενός μίζερου πολιτικού επαρχιωτισμού. Η αναζήτηση αποδιοπομπαίων τράγων και εύκολων θυμάτων υπήρξε και συνεχίζει να είναι το πλέον προσφιλές σπορ μιας αμήχανης και παραζαλισμένης τοπικής συντηρητικής πολιτικής ελιτ, που ποτέ δεν εκπαιδεύτηκε στην ανάλυση των προβλημάτων, στον μετριοπαθή διάλογο και στην αναζήτηση λύσεων που προάγουν το δημόσιο συμφέρον και μόνο.

Με την πρωτοβουλία τους δείχνουν ότι όχι μόνο δεν έχουν προτάσεις και θέσεις για το πρόβλημα, αλλά ότι αγνοούν και την ουσία του ίδιου του προβλήματος. θα έπρεπε να γνωρίζουν ότι κανένα επικοινωνιακό πυροτέχνημα δεν πρόκειται να δώσει λύση σε κανένα εθνικό θέμα.

Η Ελλάδα για το Μακεδονικό – και όχι μόνο – χρειάζεται ηγέτες σε όλα τα επίπεδα εξουσίας που θα τολμούν να λένε την αλήθεια όσο αντιδημοφιλής κι αν είναι. Χρειάζεται ηγέτες που θα υποστηρίζουν το ευρύτερο συμφέρον της χώρας, ακόμα κι αν συγκρούεται προσωρινά με το συγκυριακό προσωπικό και κομματικό όφελος.

Οι ίδιοι έχουν υιοθετήσει άκριτα μια λογική (κυρίως ορισμένων κόμματων της αντιπολίτευσης) στην οποία το Μακεδονικό είναι ένα ζήτημα εσωτερικής κυρίως πολιτικής, ένα ζήτημα μαζών και πολιτικής κινητοποίησής τους, με επίδικο την κατάκτηση ή τη διατήρηση της πολιτικής εξουσίας, τόσο της κεντρικής όσο και ποικίλων μικροεξουσιών, σε τοπικό επίπεδο (Δήμος,Κοινότητα).

Η ετερόκλητη ομάδα των 15 δημοτικών συμβούλων επιδεικνύοντας κατά τη γνώμη μου ιστορική άγνοια, υπέπεσε σε ένα πρωτοφανές ατόπημα, προσβάλλοντας το ίδιο το αξίωμα του προέδρου της Δημοκρατίας.

Ο μικρομεγαλισμός είναι αθεράπευτη νόσος. Ειδικά αν έχεις μάθει να εκφράζεις σχεδόν κάθε μέρα τις απόψεις σου σε φίλια μέσα και περιβάλλοντα, χωρίς επιχειρήματα αλλά και χωρίς αντίλογο.

Η κατάσταση αυτή σε καθιστά ανίκανο να καταλάβεις ότι η πολιτική είναι κάτι περισσότερο απ’ αυτό.

Ευτυχώς ή δυστυχώς η ιστορία, η διπλωματία και οι διεθνείς σχέσεις μιας χώρας, δεν γράφονται ούτε με κραυγές, ούτε με συνθήματα ,ούτε πολύ περισσότερο με μια ρητορική μίσους που αναβιώνει παλιά και νέα πάθη.

Πηγή: Ανεξάρτητος Σερρών

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr