Ο Μανώλης Γλέζος βρισκόταν τότε στη φυλακή, καταδικασμένος για κατασκοπεία σε βάρος της χώρας.
Ήταν η εποχή του ακραίου αντικομμουνισμού και ο ο ήρωας της αντίστασης κατά των Γερμανών, δεν εξαιρέθηκε από το κυνήγι όσων ανήκαν στην αριστερά. Η απάντηση του ηθοποιού ξάφνιασε την κοινή γνώμη. Ο κόσμος είχε ταυτίσει τον Αλεξανδράκη με τον γοητευτικό ζεν πρεμιέ, που έβλεπε στον κινηματογράφο και πίστευε ότι ζούσε κοσμική ζωή. Όσο έκπληκτη έμεινε η κοινή γνώμη, άλλο τόσο έμεινε και ο Γλέζος, που δεν είχε γνωρίσει ποτέ από κοντά τον διάσημο ηθοποιό και δεν είχε ιδέα για τις πεποιθήσεις του.
Ο Αλεξανδράκης ήταν αριστερός και δεν το έκρυβε. Γι’ αυτό τον λόγο, αντιμετώπισε πολλές φορές το πρόβλημα της λογοκρισίας, τόσο κατά την περίοδο της δικτατορίας, όσο και τα ταραγμένα χρόνια της δεκαετίας του ’60. Το ψαλίδι των λογοκριτών τον «περιποιήθηκε» το 1961, όταν επιχείρησε να σκηνοθετήσει ο ίδιος την πρώτη του ταινία, στην οποία και πρωταγωνιστούσε.
Η «Συνοικία το Όνειρο» ήταν ένα δείγμα κινηματογραφικού ρεαλισμού και της απόλυτης απεικόνισης της σκληρής πραγματικότητας, κάτι που φαίνεται ότι ενόχλησε. Η ταινία στην αρχή απαγορεύτηκε και μετά λογοκρίθηκε, για να καταφέρει τελικά να πάρει άδεια προβολής. Στην περίοδο της χούντας, τα προβλήματα του ηθοποιού συνεχίστηκαν. Ο ίδιος παρέμεινε σταθερός στις πεποιθήσεις του και στοχοποιήθηκε. Παρά τις πιέσεις που δέχτηκε, ο ηθοποιός δε δίστασε να εκφράσει δημόσια την επιθυμία του, να κάνει Χριστούγεννα στο κελί με τον Μανώλη Γλέζο.
Η ερώτηση διατυπώθηκε για τις ανάγκες μιας καλλιτεχνικής στήλης, στην οποία γνωστοί ηθοποιοί εύχονταν για το νέο έτος. Όταν η «Μηχανή του Χρόνου» απευθύνθηκε στον Γλέζο για το συγκεκριμένο θέμα, είπε ότι του έκανε τρομερή εντύπωση το θάρρος του Αλεξανδράκη και ότι η δήλωση αυτή στάθηκε αφορμή να γνωριστούν σε μια δύσκολη εποχή και να αποκτήσουν μια ειλικρινή φιλία.
Πηγή: mixanitouxronou.gr
