Για την επιστροφή του ΠΑΣΟΚ στο λαό και την πατρίδα

Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ και ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΤΗΣ

Είναι γενικευμένη η αίσθηση στον ελληνικό λαό ότι χώρα καταρρέει και ότι η κοινωνική συνοχή διαρρηγνύεται. Τα μεσαία στρώματα αποσαρθρώνονται. Τα αντικαταθλιπτικά δίνουν και παίρνουν, οι αυτοκτονίες αυξάνουν επικίνδυνα, όπως και τα ναρκωτικά. Οι νέοι θέλουν να εγκαταλείψουν τη χώρα, οι επιστήμονες και οι πανεπιστημιακοί φεύγουν, οι έμπειροι και σωστοί δημόσιοι υπάλληλοι βγαίνουν πρόωρα στη σύνταξη για να διασώσουν ότι μπορούν από την εφεδρεία. Το ΠΑΜΕ «υπερασπίζεται» τη Βουλή και η Χρυσή Αυγή το κέντρο της Αθήνας. Ο πνευματικό κόσμος, στην καλύτερη περίπτωση, προβληματίζεται και αρθρογραφεί.

Με την αδράνεια και την ανοχή του πολιτικού κόσμου εφαρμόζονται πολιτικές με έντονα ταξικά χαρακτηριστικά που μόνο ύφεση αποδίδουν και οδηγούν στην εκποίηση της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας, ενώ ταυτόχρονα ενεργοποιούν εθνικούς και γεωπολιτικούς κινδύνους.
Η Τουρκία του G20 αποκτά σύντομα συντριπτική υπεροπλία και διεκδικεί στο Αιγαίο, στην Κύπρο και όχι μόνο. Το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης κατέδειξε την ελλειμματικότητα της ελληνικής πολιτικής και διπλωματίας, ενώ η χώρα ενδέχεται να αντιμετωπίσει την αποβολή της από την Συμφωνία Σένγκεν.

Η κλεψύδρα έχει ανατραπεί και ο χρόνος τρέχει μαζί με τους κινδύνους που εγκυμονούν κάποιο «ατύχημα». Από το να χρεοκοπήσουμε και να διολισθήσουμε στη δραχμή, μέχρι να εξελιχθούν έκτροπα που θα δικαιολογούν ακόμη και την παρέμβαση του στρατού όπως έγραψε ο ξένος τύπος. Στο μεταξύ, οι Γερμανοί μετά τον διορισμό υφυπουργού με αρμοδιότητα την Ελλάδα στέλνουν πέντε ινστιτούτα για να μας «σώσουν»!
Η χώρα λοιδορείται και ο ελληνικός λαός δέχεται απαράδεκτες προσβολές από Ευρωπαίους εταίρους.

ΤΟ ΝΕΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΚΗΝΙΚΟ

Είναι σαφές για την συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων/δων ότι το υπαρκτό πολιτικό προσωπικό είναι κατώτερο των περιστάσεων. Το πολιτικό σύστημα δεν μπόρεσε να παράσχει στον ελληνικό λαό ούτε ένα σοβαρό σχέδιο διάσωσης και ανάπτυξης της χώρας. Η πλειοψηφία των Ελλήνων/δων πιστεύει είτε ότι θα μπορούσαμε να αποφύγουμε την δραματική εξέλιξη των πραγμάτων που μας οδήγησε σε απώλεια εθνικής κυριαρχίας, είτε ότι δεν διαπραγματευθήκαμε καθόλου, είτε ακόμη ότι τα πράγματα οδηγήθηκαν εκεί που έφθασαν.

Η κυβέρνηση Παπαδήμου αποτελεί ένα πολιτικό παράδοξο και φαίνεται ότι δεν μπορεί να λειτουργήσει ανάλογα με τους κινδύνους που διατρέχει η χώρα. Παρ΄ όλα αυτά καταγράφει ένα νέο «πολιτικό κανόνα» (πολιτικός λόγος, πρακτική, αποτέλεσμα).

Οι εκλογές έρχονται, όχι ως δημοκρατική λύση και ενδυνάμωσης της βούλησης του λαού, αλλά σαν ένα πρόβλημα πιθανής ακυβερνησίας με ολέθριες συνέπειες για τους Έλληνες/δες. Το διακύβευμα των εκλογών περιορίζεται σε ένα λαϊκιστικό ανταγωνισμό για την «βελτίωση» των μέτρων που θα θίγουν τα αδύναμα κοινωνικά στρώματα, αν και τηρούν σιγή για την εξαθλίωση των μεσαίων στρωμάτων.

Σημειώνεται ότι το 2013 ανοίγει η δυνατότητα Αναθεώρησης του Συντάγματος και η κυβέρνηση Παπαδήμου φαίνεται να προετοιμάζει μια «κληρονομιά» στην επόμενη κυβέρνηση, ένα σχεδιασμό του Νέου Συντάγματος, στη λογική της μείζονος μεταρρύθμισης, η οποία βεβαίως θα ικανοποιεί τις επιταγές της κας Μέρκελ και της επικείμενης «κατ΄ εξαίρεση» αναθεώρησης του κοινοτικού κεκτημένου.

Η πολιτική κατάσταση, χωρίς αμφιβολία, εγκυμονεί μια νέα πολιτική δυνατότητα. Το στίγμα Παπαδήμου μπορεί να προσελκύσει αστικές και λαϊκές δυνάμεις που επιδιώκουν τη ριζική εξυγίανση και ανανέωση του πολιτικού σκηνικού της χώρας και οι οποίες είναι προσηλωμένες στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας. Είναι λοιπόν εφικτή η συγκρότηση ενός νέου Κόμματος Εθνικής Ανασυγκρότησης από πρόσωπα με κοινωνική αναγνώριση, εγνωσμένου ήθους και ικανοτήτων.

Η δεξιά φιλοδοξεί, μετά την εθνική καταστροφή της 5ετίας 2004-2009 που προκάλεσε, να κυβερνήσει και πάλι. Ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας έχει υπονοήσει ευθέως ότι θα προβαίνει σε αλλεπάλληλες εκλογές έως ότου σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση. Ο αρχηγός του ΛΑΟΣ προβλέπει ότι θα είναι αντιπρόεδρος της κυβέρνησης που θα προκύψει από τις εκλογές.

Τα κόμματα της αριστεράς φιλοδοξούν να κερδίσουν σημαντικά οφέλη από την καταγραφόμενη υποχώρηση του ΠΑΣΟΚ με στόχο να καταγράψουν ένα συνολικό ποσοστό που να φλερτάρει το 25%. Επιχειρείται να αναβιώσει η Ενότητα της αριστεράς, στο πρότυπο της ΕΔΑ και να καταστεί αξιωματική αντιπολίτευση. Ο σχεδιασμός αυτός προσκρούει στην αδιαλλαξία της σωτηριολογικής ηγεσίας του ΚΚΕ, αλλά και του καιροσκοπικού λόγου των άλλων κομμάτων της αριστεράς.

Στο ΠΑΣΟΚ επικρατεί σιγή ιχθύος για την ταξική επιθετικότητα της οικονομικής πολιτικής. Καμία συγκροτημένη πρόταση για την ανατροπή του εθνικού αδιεξόδου. Οι επίδοξοι αρχηγοί είναι ταυτισμένοι με την πολιτική του πρώτου και του επικείμενου Μνημονίου και ψελλίζουν αοριστίες για κάποια ανάπτυξη. Τα μέλη διακατέχονται από ηττοπάθεια και από την απουσία εναλλακτικής πολιτικής πρότασης πέραν του Μνημονίου. Η απόσταση του ΠΑΣΟΚ από τον κόσμο είναι τόσο μεγάλη που κινδυνεύει να μετατραπεί σε ρήγμα.

Η ΕΞΟΥΘΕΝΩΤΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ

Είναι σαφές ότι η ιστορία ούτε χρωστάει, ούτε συγχωρεί. Αυτό που πρέπει να κάνουμε συνεπώς είναι να δούμε πού πραγματικά στεκόμαστε, ποιο είναι το περιβάλλον μέσα στο οποίο πρέπει να αντιδράσουμε και να δράσουμε και ποιο είναι το σχέδιό μας. Για να μπορέσουμε να δούμε πού στεκόμαστε, πρέπει να δούμε την πραγματική αλήθεια σε όλο της το βάθος και όλο της το πλάτος. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι δεν φθάνει να αποφασίσουμε μόνο σε τι ποσοστό έφταιξε η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, αλλά γιατί έφταιξαν και ποιοι έφταιξαν. Όχι για να τους τιμωρήσουμε, αλλά για να στηλιτεύσουμε τα λάθη και να μάθουμε από αυτά.

Η ψήφιση από το Ελληνικό Κοινοβούλιο της Συμφωνίας της 27ης Οκτωβρίου 2011 της Ευρωπαϊκής Ένωσης και οι όροι υλοποίησής της που αποτελούν άλλωστε συνέχεια των συμφωνηθέντων με την προηγούμενη Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης, αλλάζουν άρδην τα δεδομένα για την πορεία της χώρας τα δέκα επόμενα χρόνια.

Το πρώτο Μνημόνιο και αυτό που έρχεται , εξ αιτίας της ταξικής μονομέρειας, του παραλόγου των ποσοτικών στόχων και εν τέλει της αποτυχίας των πολιτικών που περιλαμβάνουν δεν ενέπνευσαν εμπιστοσύνη στον ελληνικό λαό. Αντίθετα, διόγκωσαν την δυσπιστία και τον παραλογισμό, ιδιαίτερα με την δημευτική υπερφορολόγηση των μεσαίων και λαϊκών στρωμάτων.

Η Συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου 2011 έχει ως τελικό στόχο τη μείωση του ελληνικού χρέους στο 120% μέχρι το 2020. Αυτός είναι ένας στόχος που παραλύει, δεν κινητοποιεί. Άλλωστε, η μετατροπή του δικαίου που διέπει τα ομόλογα από το ελληνικό δίκαιο στο αγγλικό, η ουσιαστική απαγόρευση δανεισμού από τρίτες πηγές πέραν της ΕΚΤ και του ΔΝΤ και η κατοχύρωση των δανειστών έναντι των όποιων αποφάσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας καθιστά το όλο πλαίσιο αποικιοκρατικό και ασφυκτικό.

Έτσι, φθάσαμε στις συνθήκες περιορισμού της εθνικής μας κυριαρχίας, με δρομολογημένη την απώλεια του ελέγχου και της κυριότητας βασικών παραγωγικών υποδομών και πλουτοπαραγωγικών πόρων. Ο ελληνικός λαός δικαιούται να γνωρίζει με λεπτομέρειες τις υποχρεώσεις που αναλαμβάνει η χώρα, όπως άλλωστε και ένα στιβαρό και αποτελεσματικό σχέδιο εθνικής ανασυγκρότησης. Δεν είναι μόνο η οικονομία που πρέπει να ανασυγκροτηθεί, αλλά το ίδιο Έθνος.

Το ασφυκτικό αυτό πλαίσιο σημαίνει ότι η Ελλάδα αν θέλει να υπάρξει στον 21ο αιώνα και να ανακτήσει την διεθνή της αξιοπρέπεια πρέπει να ανταποκριθεί πλήρως στις απαιτήσεις των δανειστών, με τρόπο τέτοιο που να ανακτήσει το ταχύτερο δυνατό την εκχωρούμενη εθνική κυριαρχία, αλλά και το εθνικό της κύρος και να απελευθερωθεί το ταχύτερο δυνατό από τα χρέη της. Γι΄ αυτό χρειάζεται στρατηγική, σχεδιασμός και πολύ δουλειά.

Στο ασφυκτικό αυτό πλαίσιο πρέπει να συνυπολογίζεται και να σταθμίζεται ανά πάσα στιγμή το ρευστό διεθνές περιβάλλον και ιδιαίτερα η ένταση στην κεντρική Ασία, την ανατολική Μεσόγειο και στο Αιγαίο, καθώς και στα Βαλκάνια. Στις καταστάσεις που πρέπει επίσης να σταθμίζονται κατά προτεραιότητα είναι και το πρόβλημα των λαθρομεταναστών.

Όλα αυτά σημαίνουν ότι θα χρειασθεί να αναθεωρηθούν όλες οι αξίες, όλοι οι στόχοι και όλες οι προτεραιότητες του κράτους, της κοινωνίας και των πολιτών.

Συνεπώς, δεν απαιτείται μόνο η οικονομική ανασυγκρότηση της χώρας, αλλά και η ανασυγκρότηση της συντετριμμένης ελληνικής κοινωνίας. Στην ουσία απαιτείται η ανασυγκρότηση ενός έθνους που υπέστη μια μείζονα διαβολή. Εδώ ο πνευματικός κόσμος πρέπει να παίξει το ρόλο του με σύνεση και αυταπάρνηση.

ΟΙ ΔΥΟ ΝΕΟΙ ΕΘΝΙΚΟΙ ΣΤΟΧΟΙ

Δεδομένης της πραγματικότητας της Συμφωνίας της 27ης Οκτωβρίου 2011, ο εθνικός στόχος δεν μπορεί να είναι η ανατροπή του νέου Μνημονίου-Δανειακής Σύμβασης, αλλά η νίκη μέσα από τους όρους του, χωρίς όμως να διαλυθεί η ελληνική κοινωνία και με την ταχεία αποκατάσταση της πλήρους και απόλυτης εθνικής κυριαρχίας.
Το ευρωπαϊκό σχέδιο που έχουμε ως χώρα αποδεχθεί, προβλέπει να «ξεπουληθεί» ο εθνικός πλούτος, να λουμπενοποιηθούν τα μεσαία και τα λαϊκά κοινωνικά στρώματα και η χώρα να δορυφοριοποιηθεί στις ηγέτιδες δυνάμεις της ευρωζώνης. Τα συμφέροντα αυτά δεν αποκλείουν ακόμη και την χρεοκοπία της Ελλάδας εντός της ευρωζώνης.
Ο δεύτερος εθνικός στόχος είναι να μη χαθεί καμία γενιά στο βωμό του χρέους και της «ανταγωνιστικότητας». Αντίθετα, η προοπτική της νεολαίας να τεθεί ως πρώτη προτεραιότητα. Όλη η εθνική προσπάθεια πρέπει να στηρίξει τους νέους, οι οποίοι πρέπει να έχουν την ευκαιρία της άμεσης εμπλοκής τους στην ανασυγκρότηση της χώρας.
Μπορούν να επιτευχθούν οι δύο αυτοί εθνικοί στόχοι χωρίς να συμβούν όλα τα δεινά που έρχονται καταπάνω μας;
Η απάντηση είναι «ναι»! Εφόσον η ελληνική κοινωνία λειτουργήσει σε συνθήκες πραγματικού πολέμου, με υψηλούς στόχους και με σύμπραξη όλων των υγειών κοινωνικών, πνευματικών και πολιτικών δυνάμεων.
Για να συμβεί αυτό χρειάζεται μια πολιτική ηγεσία που θα συναρπάσει την κοινωνία, θα της εμπνεύσει εμπιστοσύνη και θα της δώσει ένα ρεαλιστικό όραμα που θα την κινητοποιήσει. Για να συμβεί αυτό υπάρχουν δύο προϋποθέσεις:
Πρώτον, να ειπωθούν όλες οι πραγματικές αλήθειες της τελευταίας 12ετίας.
Δεύτερον, να υπάρξει αμετάκλητη νομοθετική εγγύηση των λαϊκών συμφερόντων και του κοινωνικού κράτους στο νέο κύκλο της ανάπτυξης που θα επιδιωχθεί και συγκεκριμένα, ενός υψηλού επιπέδου δημόσιας παιδείας, υγείας και ασφάλειας.
Τρίτον, να οργανώσει το κράτος και την κοινωνία σε συνθήκες «εμπόλεμης» κατάστασης, όπου το ΕΜΕΙΣ θα αναδειχθεί σε μείζονα αξία και το ΠΡΟΣΩΠΟ σε ιερή. Να επιδιώξει να ανασύρει τις αρετές των Ελλήνων και να αποδιώξει τα εγγενή μας κουσούρια, μέσα από την κοινωνική δράση, το ζωντανό παράδειγμα και την «ανακάλυψη» και την αποδοχή του διπλανού.

ΜΠΟΡΕΙ ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΟΥ;
Μπορούν να γίνουν αυτά στην Ελλάδα και από ποιον;

Η απάντηση επίσης είναι «ναι»!… από το ΠΑΣΟΚ, υπό προϋποθέσεις φυσικά. Κι αυτό γιατί δεν υπάρχει άλλος πολιτικός φορέας που μπορεί να διεκπεραιώσει την εθνική ανασυγκρότηση.
Γιατί το ΠΑΣΟΚ είναι το δυναμικό κέντρο της δημοκρατικής παράδοσης και των κοινωνικών αγώνων και κατακτήσεων.
Γιατί το ΠΑΣΟΚ είναι ο ζωντανός οργανισμός μέσα στον οποίο συντελέσθηκαν όλες οι μεγάλες κοινωνικές εξελίξεις της μεταπολιτευτικής περιόδου.
Γιατί το ΠΑΣΟΚ είναι ταυτισμένο με τη δημιουργία του σύγχρονου κοινωνικού κράτους.
Γιατί το ΠΑΣΟΚ επέδειξε μεγάλη προσαρμοστικότητα στις διεθνείς αλλαγές και τις αφομοίωσε δημιουργικά σε μεγάλο βαθμό.
Γιατί το ΠΑΣΟΚ είναι ταυτισμένο με την ανάπτυξη και την εξωστρέφεια και για δεκάδες άλλους σοβαρούς λόγους.

Βεβαίως το ΠΑΣΟΚ βαρύνεται και με μεγάλα λάθη και αστοχίες.
Με την κομματικοποίηση του κράτους προσπάθησε να ελέγξει το βαθύ κράτος της μετεμφυλιακής και της χουντικής δεξιάς που ήταν τραγικό λάθος.
Με την προσωρινή διάσωση 30.000 θέσεων εργασίας στις προβληματικές επιχειρήσεις της δεκαετίας του ΄70, έδωσε την δυνατότητα στους ιδιοκτήτες τους να αναχωρήσουν για τις βίλες τους στην Ελβετία, ενώ έπρεπε να αφήσει τις τράπεζες να καθαρίσουν με τα θαλασσοδάνεια που είχαν χορηγήσει και κάποιοι να πάνε φυλακή.
Με το θολό πλαίσιο αδειοδότησης των Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας και με την κακή διοίκηση των ΔΕΚΟ δημιούργησε συνθήκες διαπλοκής και διαφθοράς.
Με την ελευθεριότητα που παρέσχε στα συνδικάτα και τους αγροτικούς συνεταιρισμούς δημιούργησε άθελά του πελατειακό σύστημα.
Με την ελευθεριότητα που παρέσχε στις τράπεζες προκάλεσε τη φούσκα του χρηματιστηρίου, τη φούσκα των ακινήτων και των καταναλωτικών δανείων.

Όλα αυτά αφορούν περισσότερο τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και λιγότερο το ίδιο το κίνημα που διολίσθησε σταδιακά σε κυβερνητικό κόμμα που οποίο απλώς επικροτούσε τις κυβερνητικές αποφάσεις. Ουσιαστικά από τα μέσα της δεκαετίας του ΄90 το κόμμα έπαψε να παράγει ιδεολογία και μετατράπηκε σε γραφειοκρατικό μηχανισμό, ωραιοπαθή και ενίοτε αλαζονικό.

Με δυο λόγια το ΠΑΣΟΚ έχει περάσει όλες τις «παιδικές» και μη ασθένειες της πολιτικής και σήμερα είναι αντιμέτωπο με τον εαυτό του, τον κακό του εαυτό.
Ή θα χειραφετηθεί και θα μπει και πάλι στην κοινωνική πρωτοπορία ή θα παρακμάσει σαν την Ένωση Κέντρου. Το ΠΑΣΟΚ διαθέτει τεράστια πολιτική εμπειρία και έχει βαθιά ερείσματα στην ελληνική κοινωνία. Διαθέτει ικανά στελέχη και έχει τον τρόπο να κινητοποιήσει κοινωνικές δυνάμεις.

Όμως τα πάντα είναι «παγωμένα» και οι ομάδες κοιτούν με δυσπιστία η μία την άλλη. Τα στελέχη έχουν την αίσθηση πως πάμε σε καλλιστεία την ώρα που η χώρα καταρρέει και η κοινωνία χειμάζεται. Υπάρχει ηττοπάθεια και αδυναμία προσέγγισης του κόσμου του ΠΑΣΟΚ που αισθάνεται προδομένος από το ίδιο του το κόμμα.

Ποιος μπορεί να τα ανατρέψει όλα αυτά;

Μα μόνο το ήθος, μια άλλη αισθητική και κυρίως η αλήθεια. Η αλήθεια των κάτω, όχι των πάνω. Οι πάνω δεν μπορούν να την πουν γιατί αυτοί την έφτιαξαν. Οι πάνω έπραξαν και δεν πέτυχαν. Ας παραμερίσουν, να λειτουργήσουν οι από κάτω. Αυτοί που πληρώνουν άλλωστε και το μάρμαρο… αυτοί που μπορούν να είναι πειστικοί, γιατί ήταν και παραμένουν αλλιώς.

ΤΑ ΤΡΙΑ ΝΕΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑ – ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΙΤΕΥΣΗΣ

Η φάση της μεταπολίτευσης έχει οριστικά παρέλθει. Ζούμε σε μια μεταβατική φάση που εγκυμονεί το καινούργιο, το οποίο δεν γνωρίζουμε εάν θα είναι καλό ή κακό. Η ανασυγκρότηση της κεντροαριστεράς δεν μπορεί να γίνει με βοναπαρτίστικους όρους, αλλά με όρους προγραμματικής ηγεμονίας. Η μετά-μεταπολίτευση πρέπει να στηριχθεί σε νέα πολιτικά εργαλεία που θα επιτρέψουν στην κοινωνία να επιστρέψει στην πολιτική και έτσι να διασφαλισθεί η δημοκρατία που αντιμετωπίζει μεγάλους κινδύνους.

Τρία πρέπει να είναι τα νέα πολιτικά εργαλεία της μετά – μεταπολίτευσης:
1. Κεντρικό εργαλείο μόχλευσης της κοινωνίας και της δημοκρατίας, ώστε να επανακάμψει η εμπιστοσύνη, είναι η ΑΠΛΗ ΑΝΑΛΟΓΙΚΗ που θα εκφράσει με γνήσιο τρόπο τη λαϊκή βούληση και θα επιβάλει αλλαγή στην πολιτική συμπεριφορά και προγραμματικές συγκλήσεις.
2. Κρίσιμο εργαλείο και εμβρυουλκός της νέας ανάπτυξης πρέπει να είναι ένα ΕΘΝΙΚΟ / ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ που θα εγγυάται την δίκαιη κατανομή των βαρών και των κερδών.
3. Εργαλείο προοπτικής του Ελληνισμού πρέπει να καταστεί η ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ. Το νέο Σύνταγμα πρέπει να αποτελέσει εφαλτήριο για την Ελλάδα και τον Ελληνισμό για την κατάκτηση της θέσης που τους αξίζει στο διεθνή στίβο.

ΠΩΣ ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΘΑ ΣΩΣΕΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΞΑΝΑΜΠΕΙ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ

Το ΠΑΣΟΚ πρέπει να είναι ο βασικός εισηγητής αυτών των νέων εργαλείων της μετα-μεταπολίτευσης, ούτως ώστε να ξανακερδίσει την ψυχή του και να κατοχυρώσει τον ηγεμονικό ιδεολογικό, προγραμματικό και κυβερνητικό του ρόλο.
Για να μπορέσει να το κάνει αυτό το ΠΑΣΟΚ πρέπει να απαλλαγεί από τους υφιστάμενους μηχανισμούς, να ανοίξει πραγματικά ως κόμμα και να διώξει να γίνει και πάλι ένα κίνημα νέου τύπου.

Οι παλιοί πρέπει να κάνουν πίσω και να προσφέρουν την πείρα και τη σοφία τους και να πάμε τάχιστα στη γενιά των σαραντάρηδων. Το ΠΑΣΟΚ πρέπει να βγει στην κοινωνία με νέα πρόσωπα. Αυτό σημαίνει ότι τα στελέχη με υπουργική εμπειρία πρέπει να κάνουν ένα βήμα πίσω χάριν της προοπτικής του κόμματος. Τα όργανα του κόμματος πρέπει να λειτουργήσουν πραγματικά και να παίξουν επιτέλους το ρόλο τους.

Το αναγεννημένο ΠΑΣΟΚ πρέπει
να επιδιώξει να μην χαθεί καμία γενιά και καμία δεκαετία.
να πάρει πρωτοποριακές θέσεις για την ανασυγκρότηση της χώρας
να συγκροτήσει μια τεχνική ΟΜΑΔΑ ΚΡΟΥΣΗΣ υψηλής επιστημονικής κατάρτισης και αναγνώρισης που θα στηρίζει το Πολιτικό Συμβούλιο και τον πρόεδρο, θα τους ενημερώνει και θα τους συμβουλεύει σε διεθνή, πολιτικά, οικονομικά, διπλωματικά, αμυντικά και κοινωνικά θέματα.

Να συγκροτήσει άμεσα μια Επιτροπή Σοφών η οποία θα ετοιμάσει ένα Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης του Χρέους και ένα σχέδιο Ανάκτησης της Εθνικής Ανταγωνιστικότητας.

Να συγκροτήσει άμεσα μια άλλη Επιτροπή Σοφών για την προεργασία Αναθεώρησης του Συντάγματος με βασικές θέσεις

Την διατήρηση του πολιτειακού καθεστώτος (διευθέτηση του θέματος της εκλογής ΠτΔ ώστε αυτή να μην αποτελεί μέσο μόχλευσης πρόωρων εκλογών).

Τον πλήρη διαχωρισμό κράτους – εκκλησίας και συγκρότηση κοσμικού κράτους (η κυβέρνηση ορκίζεται στο Σύνταγμα και όχι στο Ευαγγέλιο, Γενική Διεύθυνση Θρησκευμάτων στο υπουργείο Εσωτερικών, φορολόγηση της εκκλησιαστικής περιουσίας κλπ).

Την κατοχύρωση της Κοινωνίας των Πολιτών, με άρθρο που θα επιτρέπει υπό όρους να επιβάλει την διεξαγωγή δημοψηφισμάτων.

Η Αναθεώρηση του Συντάγματος πρέπει να καταστεί μια μεγάλη δημοκρατική διαδικασία με ευρεία συμμετοχή των πολιτών και των φορέων τους (ΟΚΕ, ιστορικοί, άνθρωποι του πνεύματος, κορυφαίοι νομικοί, καλλιτέχνες, εκπαιδευτικοί κ.ά.). Οι Συνταγματολόγοι πρέπει να παίξουν συμβουλευτικό και τεχνικό ρόλο σε αυτή τη γιορτή της δημοκρατίας.

Να κινητοποιήσει Έλληνες διανοούμενους και ιστορικούς που θα συντάξουν μια ανοιχτή επιστολή στο γερμανικό Τύπο – Προς το φίλο γερμανικό λαό για την Υπεράσπιση της Ευρώπης και της Ελλάδας, με αναφορές στον Β΄ Π Π κλπ. Δεν θα μας κάνουν μάθημα ήθους ούτε οι Φινλανδοί, ούτε οι Γερμανοί.

Να αναλάβει κι άλλες πρωτοβουλίες για την ανατροπή της άθλιας εικόνας που πρόβαλαν για τους Έλληνες τα ξένα ΜΜΕ.

ΣΗΜΕΙΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗΣ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗΣ

Διαμόρφωση «κυβερνητικού» σχεδίου ανάπτυξης και προοπτικής. Μια πλατφόρμα για το κράτος, την οικονομία, την παιδεία, την υγεία, το δημόσιο χώρο, τις εξωτερικές σχέσεις που θα επιμερίζει δίκαια τα βάρη και τα οφέλη και η οποία θα αποτελέσει Εθνικό Κοινωνικό Συμβόλαιο.

Μέτρα αποτροπής της κοινωνικής διάλυσης
• Ριζοσπαστική λύση στα στεγαστικά δάνεια
• Προστασία της ιδιοκτησίας από τις τράπεζες
• Αναμόρφωση και ανάπτυξη του Εθνικού Συστήματος Υγείας
• Προστασία των Ασφαλιστικών Δικαιωμάτων
• Προστασία των πολιτών από την εγκληματικότητα
• Απαγόρευση της ιδιωτικοποίησης των υδάτων

Μέτρα αποκατάστασης εμπιστοσύνης πολιτών στη δημοκρατία
και το κράτος, στο κοινοβούλιο, στους θεσμούς και στη δικαιοσύνη
• Σχέδιο για την διεκδίκηση του κατοχικού δανείου
• Εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων και του φυσικού αερίου όχι με όρους αποικιοκρατικούς
• Εθνικό Σχέδιο για Παιδεία μακράς πνοής
• Εθνικό Σχέδιο για την Καινοτομία
• Εθνικό Σχέδιο για την ελληνική γλώσσα και τον πολιτισμό
• Εθνικό Σχέδιο για το Δημογραφικό
• Νέα πολιτική για τους μετανάστες
• Αναβάθμιση του Εθνικού Συστήματος Υγείας
• Σχέδιο για την κάθαρση και τη Δικαιοσύνη
• Αναγόμωση των δεσμών με την ομογένεια
• Αμυντική ετοιμότητα – Ενεργή Διπλωματία – ΑΟΖ

Νέα οργάνωση του κράτους
• Άμεση συγκρότηση Σώματος Ειδικών Ευρωπαϊκών Διαπραγματεύσεων από πολύγλωσσους κατόχους μεταπτυχιακών τίτλων που θα αναλαμβάνουν με 5ετή συμβόλαια και ανώτατους βαθμούς την εκπροσώπηση της χώρας (υπουργείων, φορέων κλπ) στην ΕΕ.
• Πλήρης αναδιάρθρωση των υπουργείων και των αρμοδιοτήτων τους
• Επανασχεδιασμός της δημόσιας διοίκησης στη βάση ενός κράτους του 21ου αιώνα και των δυνατοτήτων της νέας τεχνολογίας

Εθνικό Σχέδιο για το Χρέος και την Εθνική Ανταγωνιστικότητα
• Ενσωμάτωση-νομιμοποίηση της παραοικονομίας
• Αναθέρμανση της οικονομίας με μέτρα υπέρ ΜΜΕ για αναπροσανατολισμό των δραστηριοτήτων τους, τον μετασχηματισμό τους, την αλλαγή εταίρων, τη ρύθμιση χρεών (εκτός από ΦΠΑ, ασφαλιστικές εισφορές και παρακρατημένους φόρους).
• Νέο φορολογικό αναπτυξιακού προσανατολισμού
• Δημοσιονομική εξυγίανση με επανασχεδιασμό του κράτους
• Εκτεταμένες ιδιωτικοποιήσεις χωρίς όμως ειδικά καθεστώτα
• Αποφυγή δημιουργίας ειδικών ζωνών αποικιοκρατικού τύπου (ιδιαίτερα στη Θράκη)
• Ισχυροποίηση των ρυθμιστικών αρχών με στόχο τον ανταγωνισμό και το εθνικό συμφέρον
• Διαμόρφωση αυστηρού ρυθμιστικού σχεδίου των αγορών που θα θέσει υπό τον πραγματικό έλεγχο της Πολιτείας τις ΔΕΚΟ που θα ιδιωτικοποιηθούν (πχ ΟΤΕ) ή που θα διασφαλίζει τον ανταγωνισμό και τη δημιουργία νέων παικτών απέναντι στα ιδιωτικοποιημένα κρατικά μονοπώλια.

Συγκρότηση νέων ημικρατικών φορέων για την υποστήριξη της εξωστρέφειας

Ίδρυση Ελληνικού Οργανισμού Ελαιολάδου, ο οποίος θα εισαχθεί στο Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης και θα αναλάβει την συγκέντρωση, την πιστοποίηση (ονομασίας προέλευσης, βιολογικό κλπ, την τυποποίηση και την εξαγωγή του ελαιόλαδου στις διεθνείς αγορές

Ίδρυση Φορέα για την κατοχύρωση σε διεθνές επίπεδο ελληνικών ευρεσιτεχνιών και καινοτομιών – διεθνείς πατέντες

Ανάπτυξη των δημιουργικών βιομηχανιών και της πολιτιστικής οικονομίας

Ανάπτυξη της κοινωνικής οικονομίας

*Ο Μάκης Ανδρονόπουλος γεννήθηκε το 1955 και σπούδασε οικονομικά. Είναι δημοσιογράφος, διετέλεσε για πολλά χρόνια διευθυντής σύνταξης στη “Ναυτεμπορική”, στον “Κόσμο του Επενδυτή”, και στην “Απογευματινή της Κυριακής”. Διετέλεσε επίσης αρχισυντάκτης στο “Κέρδος” και οικονομικός συντάκτης στο “Έθνος”, την “Καθημερινή” και το “Ποντίκι”. Παρουσίασε οικονομικές εκπομπές στην τηλεόραση (7X, Tempo, Mega) και συνεργάζεται με πολλά περιοδικά. Σήμερα εργάζεται στο χώρο της πολιτικής επικοινωνίας.

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr