Φοβάται ωρέ ο Ντράγκι τα κοριτσάκια;

Μία εικοσάχρονη κοπέλα μας χάρισε μια σπάνια όσο και αποκαλυπτική σκηνή. Με όπλο τον ενθουσιασμό της νιότης της, θρυμμάτισε σε μερικά δευτερόλεπτα την εικόνα του στιβαρού και ατάραχου Μάριο Ντράγκι, που είχε φιλοτεχνήσει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Οι κάμερες απαθανάτισαν τον τραπεζίτη, που απειλεί ανερυθρίαστα τη χώρα μας με οικονομική ασφυξία, να τρομοκρατείται από την «επίθεση» με κομφετί μίας νεαρής ακτιβίστριας, πρώην μέλος των Femen.

Πόσο ανήμπορο και φοβισμένο ανθρωπάκι φάνηκε, μακριά από την αστυνομική φρουρά του, ο Σούπερ Μάριο που ήταν στην Goldman Shacks όταν αυτή «μαγείρευε» με εντολή Σημίτη το ελληνικό χρέος, για να μπούμε στην ευρωζώνη. Θα μου πεις, χαίρεσαι με τον φόβο ενός ανθρώπου; Κανονικά όχι, αλλά για αυτόν που καταστρατήγησε τον θεσμικό του ρόλο και έκλεισε τη στρόφιγγα της χρηματοδότησης στην Ελλάδα μόλις το απαίτησε το Βερολίνο, θα κάνω μια εξαίρεση.

Ναι, το χάρηκα γιατί ο Μάριο Ντράγκι συμβολίζει μια άλλη Ευρώπη, όχι αυτήν που ονειρεύτηκα και που ελπίζω να γίνει, κάποτε, αυτό που της αξίζει. Η σχεδόν ανεξέλεγκτη εξουσία του διορισμένου τεχνοκράτη, που ισχυρίζεται ότι μας βοήθησε στην κρίση αλλά ξεχνάει να μας πει ότι η ΕΚΤ έβγαλε 2,5 δις. ευρώ στην πλάτη μας, αποδεικνύει τη δημοκρατική έλλειψη στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ποια είναι η δύναμη του εκλεγμένου Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου απέναντι στα golden boys της Φραγκφούρτης που μετακόμισαν σε νέο χλιδάτο κτίριο-πύργο με κόστος 3,6 δισ ευρώ;

Το τέλος της δικτακτορίας της ΕΚΤ, που έγραφε η μπλούζα της κοπέλας, είναι ζωτικής σημασίας για το μέλλον. Το οικοδόμημα της Ε.Ε κλονίζεται γιατί από την Ευρώπη των λαών περάσαμε στην Ευρώπη των τραπεζών. Τα θεμέλια τρίζουν από την τρομακτική αγωνία για αξιοπρεπή διαβίωση εκατομμυρίων Ευρωπαίων, εξαιτίας της ανάλγητης οικονομικής πολιτικής της λιτότητας.

Ας θυμηθεί ο Ντράγκι, έστω και για λίγο, πως είναι ο φόβος. Ας θυμηθεί ο απόμακρος τραπεζίτης, το πως είναι οι νέοι, που πιστεύουν σε κάτι άλλο από το χρήμα. Αυτή τη νεολαία δεν τη γνωρίζει, δεν συχνάζει στα σαλόνια των μαφιόζων του λευκού κολάρου, με τους οποίους συναναστρέφεται.

Κάτι μου λέει, ότι αν οι Μάριο της Ευρωπαϊκής Ενωσης συνεχίσουν το ίδιο βιολί, τέτοιου είδους «επαφές», όπως με την ακτιβίστρια κατά της λιτότητας, θα γίνονται ολοένα και πιο συχνές. Και γνωρίζουμε καλά πόσο αρέσει, σε κάτι τύπους σαν τον Ντράγκι, να «συνομιλούν» με τους πολίτες.

Πηγή: infocannibal.wordpress.com