Φώφη Γεννηματά. Η ανικανότητά της ως προσόν

Η περίπτωση της κας Φ. Γεννηματά, είναι ένα καλό παράδειγμα προς συνεννόηση. Στη μέχρι τώρα διαδρομή της, στην κεντρική πολιτική σκηνή, φάνηκε καθαρά ότι αδυνατεί να ανακτήσει το πολιτικό όνομα που παθητικά κληρονόμησε από τον πατέρα της. Αντί να βαδίσει ανάλογα με τον ορίζοντα που ανοίγουν οι καιροί μπροστά της, στέκεται πίσω από την εποχή, παπαγαλίζοντας αλλότρια εδάφια. Διότι αυτό μπορεί, ο νους της δεν την βγάζει πάρα πέρα. Παρ΄ όλα αυτά δέχεται να πολιτεύεται, ως εκ τούτου η ανικανότητα της ανήκει. Πάμε πάρα κάτω.

Δεν χρειάζεται να είσαι Αϊνστάιν για να καταλάβεις ότι το ΚΙΝΑΛ βρίσκεται σε αποστολή. Ότι είναι ένα πολιτικό κόμμα σε διατεταγμένη υπηρεσία. Έχει δουλίτσα να κάνει και προαποφασισμένο προορισμό. Είναι το μελλούμενο αναγκαίο υποπόδιο σε μία πιθανή δεξιά κυβέρνηση. Αλλά κι ως πολιτικό υποπόδιο, η κα Γεννηματά χρειάζεται ένα σωρό συστημικά μαδέρια να την στηρίζουν. Δεν μπορεί καν να εξατομικεύσει την επιχειρηματολογία της ΝΔ. Μονότονη, σαν τη βροχή στον τσίγκο. Ακόμα κι οι διαπληκτισμοί της προς την κυβέρνηση είναι σχολικοί. Για να το πω άκομψα, αν η κυρία Γεννηματά ήταν ο Χριστόφορος Κολόμβος θα είχα φτάσει το πολύ ως τη Σαλαμίνα. Κι εδώ τίθεται το ερώτημα: γιατί της αναθέτουν να κάνει μια δουλειά για την οποία δεν είναι ικανή; Διότι αυτή η έλλειψη είναι το αβαντάζ της.

Η εμμονή προς το πρόσωπό της φανερώνει ότι οι προσδοκίες του ΚΙΝΑΛ είναι του ύψους «αρκεί να μπει στη βουλή» να γίνει η δουλειά. Αυτό είναι και το δικό της ταβάνι ως πολιτικός χαρακτήρας. Μπορεί η ίδια να έχει πιστέψει ότι η αρχηγία του ΚΙΝΑΛ είναι προϊόν ικανοτήτων της αλλά η αλήθεια έχει άλλη γνώμη και θα φανεί στο χειροκρότημα. Από τα έτοιμα θα πάρει στις εκλογές το ΚΙΝΑΛ, όσα τέλος πάντων του έχουν απομείνει, κι όχι επειδή η πρόεδρός του κατάφερε να προσελκύσει ψηφοφόρους. Η κυρία Γεννηματά δεν δύναται να εμπνεύσει τίποτα περισσότερο από όσα ένα υποπόδιο μπορεί να εμπνεύσει. Πολιτικό ανάστημα δεν διαθέτει. Αν διέθετε θα είχε την επάρκεια να οραματιστεί κάτι τις περισσότερο από την αλλαγή ΑΦΜ του κόμματος που της έδωσαν να ηγηθεί.

Οι ευκαιρίες στη ζωή είναι δώρο. Αλλά απαιτείται νους, όραμα και τόλμη να τις αντιληφθείς. Ο τελευταίος που τα διέθετε, όταν του έδωσαν το 3%, μέσα στον πιο σύντομο αλλά ιστορικά συμπυκνωμένο χρόνο, έγινε πρωθυπουργός της χώρας. Στης κας Γεννηματά, το μόνο που χώρεσε ο νους της, είναι να γίνει αυτό που θα ακουμπήσει τα πόδια της η ακροδεξιά ΝΔ, αν έρθει στην εξουσία. Οποιοσδήποτε θα μπορούσε να κάνει καλύτερα, αλλά αυτό το καλύτερα εγκυμονεί κι απαιτήσεις. Οπότε τώρα όλα εξηγούνται…

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr