Χριστούγεννα. Και γύρω μας κυριαρχεί η αθλιότητα.

Γύρω μας πρόθυμοι αυτόκλητοι συνήγοροι, βιαστών, δολοφόνων, εγκληματιών, αλλά και απατεώνων του λευκού κολάρου. Φαύλοι πολιτικοί αλλά και αποβράσματα της κοινωνίας που αναγορεύονται σε «Προσωπικότητες» αυξάνονται και πληθύνονται, μετασχηματίζοντας σαν ταχυδακτυλουργοί τις αθλιότητες σε αρετές, τα ψέματα σε αλήθειες, τη διαφθορά τη λαμογιά και τις κάθε είδους κλοπές και υποκλοπές, σε ευφυείς και δημιουργικές διαδικασίες για την διαχείριση των πολιτικών, αλλά και των κάθε αλλου είδους κρίσεων.

Το ψέμα έχει μετατραπεί σε υψηλή τέχνη για τον κάθε διαχειριστή «σοβαρών» υποθέσεων και το χρήμα σε φετίχ και θρησκεία, που την πρεσβεύουν όλοι εκείνοι που φιλοδοξούν να διαπρέψουν στην επαγγελματική την κοινωνική και την πολιτική κονίστρα . Ο καπιταλιστής, ο άνθρωπος που είναι μέσα στα πράγματα, όπως συνηθίζουμε να λέμε σήμερα ,προτιμά ενασχολήσεις που έχουν σχέση με το χρήμα και μόνο ,(χρηματιστήριο, μετοχές αγοραπωλησίες κατανάλωση), που αποτελούν το επιθυμητό πεδίο της δράσης του και δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ να ανεβάσει το επίπεδο των γνώσεων και των ενασχολήσεων του, πέρα και πάνω από αυτό το πεδίο, αναζητώντας αυτά που έχουν πραγματική αξία και ανοίγουν τους δρόμους για τη δημιουργικότητα τις ανακαλύψεις και τη μεγάλη πορεία προς το μέλλον.

Έχει όμως θεμελιώδη σημασία για την πνευματική και κοινωνική μας καταξίωση το να γνωρίζουμε και να ενδιαφερόμαστε και για τις παραπέρα από την αποθησαύριση χρήματος και κεφαλαίου αξίες και γνώσεις. Αν η χαρά μας είναι μόνο η διασκέδαση, τα ταξίδια, το σεξ, η κατανάλωση , το shoping , η παθιασμένη απόκτηση πλούτου, τότε να μη ζητάμε από τη ζωή να μας ανταποδώσει κάτι καλό, οτιδήποτε καλό και ουσιαστικό. Γιατί σ’ αυτήν δεν προσφέρουμε τίποτα .Όλα τα χαρίζουμε στον εαυτό μας .Όμως , αν αγαπάμε , αν λατρεύουμε αν γνωρίζουμε τη ζωή τις διαδικασίες της και τις πραγματικές της ανάγκες, τότε πρέπει να εργαστούμε και για αυτήν και για τον αδελφό μας και για το διπλανό. Πρέπει να σκεφτόμαστε τους γύρω μας και όσο μπορούμε να φροντίζουμε και για τη γή μας, τα ζώα, τα δέντρα, τα ποτάμια , τη θάλασσα μας.

Πρέπει να δημιουργούμε, χρησιμοποιώντας τα δώρα που η ίδια η ζωή μας έχει χαρίσει: Το πνεύμα ,τη σκέψη την ευφυΐα την έμπνευση. Πρέπει με άλλα λόγια να κάνουμε και εμείς κάτι για τη ζωή. Ότι κάνουμε μόνο για τον εαυτό μας χωρίς να σκεφτόμαστε το τι τραβάει η ζωή γύρω μας, (φτωχοί, ταλαιπωρημένοι, πρόσφυγες κυνηγημένοι ,βιασμένοι και δολοφονημένοι ), ουσιαστικά πάει χαμένο η βλάπτει την ψυχική και ,την σωματική μας υγεία , μικραίνοντας την διάρκεια της παρουσίας μας σε αυτόν τον κόσμο.

Όσα λίφτινγκ και αν κάνουμε, σε όσες κλινικές ανανέωσης σώματος και προσώπου και αν και αν καταφύγουμε, η ζωή γύρω μας, που εξαρτόμαστε στενά από αυτήν και τις αποφάσεις της, για να μας επιβραβεύσει , περιμένει από μας τα δώρα της, πού είναι η δημιουργικότητα , η φροντίδα για το περιβάλλον και κυρίως η αγάπη για τον διπλανό μας.

Έτσι μόνο και όχι με τα εκατομμύριά τις βίλλες και τις πολυτελείς θαλαμηγούς, η ζωή θα μας ανταποδώσει την ευτυχία που όλοι αποζητάμε. Αυτή είναι η αλήθεια και μόνο άμα τη μάθουμε θα ελευθερωθούμε.

 

O Γιώργος Θ. Μιχαήλ είναι Αρχιτέκτονας – βιομηχανικός σχεδιαστής

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr