Από το πεζοδρόμιο στο τηλέφωνο: Οι εργάτριες του σεξ προσπαθούν να επιβιώσουν στην πανδημία

Όταν λόγω του κορονοϊού έκλεισε το νυχτερινό κέντρο διασκέδασης στη νότια Χιλή στο οποίο σύχναζε προκειμένου να βρει πελάτες, η “εργάτρια του σεξ” Καμίλα Ορμασάβαλ, έχασε αμέσως τη μοναδική πηγή εσόδων της.

Η 24χρονη, με το σώμα της διάστικτο από τατουάζ, για τέσσερα χρόνια ‘ψάρευε’ τους πελάτες σε εκείνο το μπαρ στο κέντρο της πόλης Κονσεπσιόν, κερδίζοντας περίπου 715 δολάρια τον μήνα. Εν μία νυκτί όμως το εισόδημά της εξανεμίσθηκε.

Χωρίς να έχει άλλο τρόπο να πληρώσει τους λογαριασμούς της, η Καμίλα τότε έκανε μία στροφή στην ‘παροχή των υπηρεσιων της‘, εξασφαλίζοντάς τες μέσω βιντεοκλήσεων από το διαμέρισμά της στην πολυόροφη πολυκατοικία της, ζητώντας από τους τακτικούς της πελάτες να τη συναντούν πλέον διαδικτυακά.

«Οι βιντεοκλήσεις αποφέρουν κάτι, αλλά προφανώς δεν είναι το ίδιο με πριν, ενώ και τα χρήματα καθαυτά δεν πλησιάζουν καν το ποσό που θα κέρδιζα σε μια κακή μέρα πριν, όμως είναι κάτι», δηλώνει η ίδια στο Reuters μέσω τηλεφώνου.

Η Καμίλα είναι μια από τις χιλιάδες εργαζόμενες στη βιομηχανία του σεξ σε όλο τον κόσμο που βρέθηκαν ξαφνικά σε επισφαλή θέση καθώς η ίδια η σωματική εγγύτητα που χαρακτηρίζει τη δουλειά τους αποτελεί πλέον το παράδειγμα προς αποφυγή, σύμφωνα με τα μέτρα κοινωνικής απόστασης, που αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο της προστασίας από τον κορονοϊό. Από τη Σιγκαπούρη ή τη Γερμανία ως το Μεξικό, οι “εργαζόμενες του έρωτα” έχουν μείνει χωρίς εισόδημα και συχνά χωρίς σπίτι.

Στη Χιλή, η πλειονότητα από τους 60.000 παρόχους σεξουαλικών υπηρεσιών έχουν την απασχόληση τούτη ως μοναδική πηγή εισοδήματος κι έχουν τουλάχιστον ένα εξαρτώμενο άτομο να συντηρήσουν, επισημαίνει το Ίδρυμα Margin Foundation, που παρέχει στους εργαζόμενους στον τομέα κοινωνική, νομική και ψυχολογική υποστήριξη.

Οι εργαζόμενοι στον τομέα λόγω της επείγουσας ανάγκης να αντικαταστήσουν το χαμένο εισοδήμά τους, έχουν στην πλειονότητά τους στραφεί σε διαδικτυακές υπηρεσίες, προσφέροντας στους πελάτες τους βιντεοκλήσεις, ερωτικές φωτογραφίες και βίντεο.

Οι πιο προχωρημένης ηλικίας ιερόδουλες, που δεν έχουν μεγάλες τεχνολογικές γνώσεις εκπαιδεύονται από μία νεώτερη γενιά, που συχνά αποτελείται από μεσοαστές, οι οποίες χρηματοδοτούν τα πανεπιστημιακά τους δίδακτρα πωλώντας διαδικτυακό σεξ, σύμφωνα με το Margin Foundation.

«Τις αποκαλούμε “οι εικονικές”, και κάποιες από αυτές μπορούν να βγάλουν πολλά χρήματα. Διδάσκουν σε άλλους μέσω του WhatsApp πώς να το χρησιμοποιούν,πώς να βρίσκουν πελάτες, πώς να δημιουργούν λογαριασμό για τη χρέωση πιστωτικών καρτών, πώς να χειρίζονται κάμερα web», δηλώνει η Ερμίνδα Γκονσάλες Ινοστρόσα, 59 ετών, πρώην χορεύτρια σε νυχτερινά κλαμπ, που σήμερα είναι εκπρόσωπος του ιδρύματος. «Για τις γυναίκες άνω των 45 δεν είναι εύκολο, αλλά μπορούν να το μάθουν» τονίζει.

Το Relax Chile, ένας ιστότοπος που προσφέρει περιεχόμενο για ενηλίκους, αλλά και διαδικτυακό τόπο συνάντησης για ιερόδουλες και πελάτες, επισημαίνει πως σχεδόν όλοι οι λογαριασμοί του έχουν αντικαταστήσει τις προσφορές για φυσική επαφή με διαδικτυακή ψυχαγωγία. Κι ενώ αυτό σήμαινε αφ’ ενός την απώλεια ορισμένων πελατών, αφ’ ετέρου άνοιξε πόρτες για άλλους από το εξωτερικό, τονίζει εκπρόσωπός του.

Αλλά και πριν το ξέσπασμα του κορονοϊού, η νυχτερινή απαγόρευση της κυκλοφορίας που είχε επιβληθεί από την κυβέρνηση για να περιορίσει τις λαϊκές κινητοποιήσεις που ξέσπασαν στη Χιλή λόγω των κοινωνικών κι οικονομικών ανισοτήτων, ήδη είχε δυσκολέψει την εργασία στο «πεζοδρόμιο», πρόσθεσε ο ίδιος εκπρόσωπος.

Το παράδοξο στη Χιλή είναι ότι ενώ η ίδια η παροχή σεξ ως εργασία δεν είναι παράνομη, η φιλοξενία της σεξουαλικής αυτής εργασίας είναι, γεγονός που αφήνει σε μετέωρη κατάσταση το επάγγελμα. Η Ινοστρόσα ενημερώνει πως ένας μικρός αριθμός γυναικών εξακολουθούν πάντως να διακινδυνεύουν τη σωματική συνεύρεση με πελάτες: «οι τακτικοί τους ζητούν να συναντηθούν και δεν θέλουν να διακινδυνεύσουν να τους χάσουν καθώς έχουν λογαριασμούς να πληρώσουν. Το κάνουν με μάσκες, γάντια. Είναι μαζί τους για 10, 15 λεπτά, όχι περισσότερο».

Η ίδια προσθέτει πως εργαζόμενες στον τομέα δεν μπορούν να ενταχθούν στο ‘κοινωνικό δίχτυ ασφαλείας’ λόγω κορονοϊού, επειδή περίπου το ένα τρίτο είναι αλλοδαποί χωρίς έγγραφα, ενώ άλλοι φοβούνται σαν πολύ τον στιγματισμό, ή τις έρευνες από κυβερνητικές υπηρεσίες προκειμένου να αιτηθούν ένα από τα πρόσφατα ανακοινωθέντα επιδόματα σε όσους έμειναν χωρίς εισόδημα από την πανδημία.

Το Margin μέσα στον Μάρτιο παρέδωσε 60 δέματα τροφίμων κι άλλα 100 τον Απρίλιο σε γυναίκες που εργάζονταν στη βιομηχανία του σεξ και είχαν παιδιά για να συντηρήσουν, δήλωσε η ίδια. Τα δέματα που παραδόθηκαν τον Μάρτιο είχαν χρηματοδοτηθιεί από από κάποιους πιο επιτυχημένους εργαζόμενους στο σεξ μέσω διαδικτύου, αλλά κι από τους ίδιους τους εργαζόμενους, πρόσθεσε.

Εκπρόσωπος του υπουργείου Γυναικών της Χιλής τόνισε πως κατά την πανδημία έχει προσφερθεί βοήθεια σε εργαζόμενες στον ερωτικό τομέα στο πλαίσιο των νέων μέτρων για την αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής βίας κι είναι ελεύθερες να έχουν πρόσβαση σε κοινωνικές παροχές «όπως κάθε άλλος πολίτης».

*Φωτογραφία αρχείου, Associated Press

*Πηγή Reuters, ΑΠΕ-ΜΠΕ