Απλά ένα παιχνίδι;

Είναι αρκετές οι φορές που το ποδόσφαιρο, καθώς και άλλα αθλήματα, έχουν ταυτιστεί με μάχες. Ο Τζορτζ Όργουελ είχε χαρακτηρίσει το ποδόσφαιρο ως «έναν πόλεμο χωρίς πυροβολισμούς», αντιλαμβανόμενος την εργαλειοποίηση του παιχνιδιού. «Το ποδόσφαιρο είναι πόλεμος που διεξάγεται με άλλα μέσα», είχε γράψει ο Πιέρ Μπουρζάντ. Δεν είναι, φυσικά, μόνο η «ασπρόμαυρη θεά» που μπορεί να αποτελέσει τη σπίθα για συρράξεις, όπως αυτή ανάμεσα στο Ελ Σαλβαδόρ και την Ονδούρα το 1969. Όντας ο «βασιλιάς των σπορ», το πιο δημοφιλές παιχνίδι, συχνά καλείται να επιτελέσει αυτόν τον άχαρο ρόλο. Σε χώρες, ωστόσο, που υπάρχουν αθλήματα με μεγαλύτερη δημοτικότητα, τότε μοιραία βρίσκονται αυτά στο μάτι του κυκλώνα. Όπως συμβαίνει στο Πακιστάν και την Ινδία.

Η μάχη του κρίκετ

To 1859, μια αγγλική ομάδα πραγματοποίησε την πρώτη της διεθνή περιοδεία για να παίξει κρίκετ. Οι χώρες της Βρετανικής Αυτοκρατορίας πρωταγωνίστησαν στην διάδοση του παιχνιδιού, με αποτέλεσμα στην Ινδία και το Πακιστάν να είναι σήμερα το δημοφιλέστερο σπορ. Στην πρώτη, η οποία έχει πληθυσμό σχεδόν 1.5 δις, το κρίκετ είναι ένας από τους λίγους ενωτικούς παράγοντες μιας διασπασμένης κοινωνίας. Η ήττα, λοιπόν, στο Παγκόσμιο Κύπελλο του κρίκετ από το Πακιστάν, με το οποίο υπάρχει μακροχρόνια και πολυεπίπεδη αντιπαλότητα, δεν ήταν ένα απλό αποτέλεσμα.

Μετά την ιστορική νίκη του Πακιστάν, την πρώτη σε Παγκόσμιο Κύπελλο, ο Μοχάμεντ Σάμι, ο μοναδικός Μουσουλμάνος παίκτης στην εθνική της Ινδίας, έπεσε θύμα διαδικτυακών επιθέσεων, με αρκετό κόσμο να τον κατηγορεί για την ήττα, επειδή είναι ομόθρησκος με τους αντιπάλους. Στο πλευρό του έσπευσε να σταθεί ο αρχηγός της ομάδας, Βιράτ Κόλι, ο οποίος δήλωσε: «Το να επιτίθεσαι σε κάποιον για τη θρησκεία του, είναι το πιο αξιολύπητο πράγμα που μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος. Δεν καταλαβαίνουν πόσο πασχίζουμε στον αγωνιστικό χώρο. Δεν καταλαβαίνουν ότι κάποιος όπως ο Σάμι έχουν φέρει νίκες για την Ινδία τα τελευταία χρόνια. Ειλικρινά, δεν θέλω να σπαταλώ ούτε λεπτό από τη ζωή μου για να δώσω αξία σε τέτοιους ανθρώπους. Το ίδιο συμβαίνει και με τον Σάμι και με κάθε άλλον στην ομάδα».

Συλλήψεις φοιτητών και βαριές κατηγορίες

Η διαδικτυακή επίθεση στον Σάμι δεν ήταν το μοναδικό που συνέβη. Περισσότεροι από 14 άνθρωποι, κυρίως νεαροί Μουσουλμάνοι, συνελήφθησαν σε τρεις περιφέρειες, μεταξύ των οποίων και το Κασμίρ, στο οποίο εκατοντάδες φοιτητές ξέσπασαν σε πανηγυρισμούς μετά την ήττα. Στην πόλη των Ιμαλαΐων, το αντι-ινδικό συναίσθημα είναι έντονο στη Μουσουλμανική κοινότητα. Είναι νωπές, άλλωστε, οι μνήμες από την εξέγερση των 90s στην υπό ινδική κυριαρχία περιοχή του Κασμίρ, με την απαίτηση της ένωσης με το Πακιστάν ή της ανεξαρτητοποίησης. H περιοχή είναι ένας από τους βασικούς λόγους για τις εχθροπραξίες, τους τέσσερις πολέμους και το μίσος ανάμεσα στις δύο χώρες και το κρίκετ αφορμή για εξάντληση της αυστηρότητας των αρχών. Το 2014 είχαν συλληφθεί 60 φοιτητές επειδή υποστήριξαν το Πακιστάν στο Ασιατικό Κύπελλο και την επόμενη χρονιά 15 ακόμα, για τον ίδιο λόγο στο Champions Trophy.

Σε κάποιους από τους συλληφθέντες, φοιτητές και προσωπικό της ιατρικής σχολής, απαγγέλθηκαν κατηγορίες για εξέγερση, η οποία μπορεί να τιμωρηθεί με ισόβια. Έξι άτομα κατηγορούνται για υποστήριξη «απόσχισης μέρους της Ινδίας», επειδή πόσταραν συνθήματα υπέρ του Πακιστάν. Βίντεο με πανηγυρισμούς κυκλοφόρησαν γρήγορα στα Social Media και σύμφωνα με το Al Jazeera, που επικαλείται πηγές από την UAPA (Πρόληψη παράνομων δραστηριοτήτων), σχηματίζεται δικογραφία για «προσβολή εθνικού αισθήματος». Μολονότι, όπως έχει αποδειχθεί στο παρελθόν στο τέλος οι υποθέσεις καταρρέουν, τούτη τη φορά υπάρχει σε κάποια ΜΜΕ η πληροφορία περί «ποινών παραδειγματισμού». Ακόμα κι αν δεν προχωρήσουν, μόνο και μόνο οι συλλήψεις και οι κατηγορίες αρκούν για να πετύχουν τον σκοπό τους.

«Γιορτή του Ισλάμ»

Στην Ουτάρ Πραντές, όπου επίσης υπήρξαν συλληφθέντες, απαγγέλθηκαν κατηγορίες για προώθηση εχθρότητας μεταξύ διαφορετικών ομάδων, διατάραξη ειρήνης, ακόμα και για «κυβερνοτρομοκρατία», η οποία επίσης τιμωρείται με ισόβια. Στην Ρατζαστάν, μία δασκάλα ιδιωτικού σχολείου που ανάρτησε στα Social Media φωτογραφία της εθνικής Πακιστάν με τη λεζάντα «νικήσαμε», συνελήφθη, της απαγγέλθηκαν κατηγορίες και έχασε τη δουλειά της. Ενώ οι Ινδοί παίκτες γονάτισαν πριν τον αγώνα, σε μια ένδειξη συμπαράστασης στο κίνημα Black Lives Matter, τα όσα ακολούθησαν μοιάζουν εντελώς αντίθετα με την πράξη τους, χωρίς φυσικά να ευθύνονται οι ίδιοι.

Οι συλλήψεις ξεσήκωσαν κύμα αλληλεγγύης από την πλευρά των Μουσουλμάνων, για τους οποίους η νίκη ήταν κάτι σαν ευκαιρία για εθνική εορτή. Ο υπουργός εσωτερικών του Πακιστάν τη χαρακτήρισε ως «νίκη του Ισλάμ», ενώ στο Ισλαμαμπάντ και άλλες πόλεις γιορτάστηκε με πυροβολισμούς.

Οι New York Times είχαν γράψει ότι για την Ινδία και το Πακιστάν, το κρίκετ δεν μπορεί ποτέ να είναι απλά ένα παιχνίδι. Για τους Ινδούς, το ότι κάποιοι Μουσουλμάνοι συμπατριώτες τους υποστηρίζουν τον «εχθρό» λόγω κοινής θρησκείας είναι αδύνατον να γίνει αποδεχτό. Αντίθετα, για τους Μουσουλμάνους αποτελεί μια ήττα του καθεστώτος που τους καταπιέζει. Και φυσικά, για τους ίδιους τους Πακιστανούς μια μέρα απέραντης χαράς, καθώς κατάφεραν να νικήσουν μια κομβική μάχη απέναντι στον μισητό γείτονα. Όχι με όπλα και κανόνια, αλλά στον «πόλεμο χωρίς πυροβολισμούς», μια νίκη σαν αυτή μπορεί να λειτουργήσει ευεργετικά σε πολλαπλά επίπεδα…

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr