Αχ τα ταξίδια! – Ένα βιβλίο ταξιδιωτικός οδηγός για παιδιά

Τι περίεργες μέρες ζούμε! Πόσο ανάγκη έχουμε να εστιάσουμε σε θετικές αναμνήσεις, να ανοίξουμε ορίζοντες… Κάθε μέρα περπατάω μέχρι τη θάλασσα και ονειρεύομαι ταξίδια, γεμίζει το μυαλό με μυρωδιές ανέμελων διακοπών κι ακολουθώ τις οδηγίες ειδικών πως ο σχεδιασμός ενός ταξιδιού μάς χαρίζει την χαρά που νιώθουμε όταν ταξιδεύουμε στ’ αλήθεια. Κι όσο ταξιδεύει το μυαλό, τόσο αισθάνεσαι την ελευθερία της περιπλάνησης, την πληρότητα της εξερεύνησης, γνωρίζοντας νέους πολιτισμούς και κουλτούρες, βλέποντας καινούργια πρόσωπα, δοκιμάζοντας γεύσεις που δεν έχεις ξαναγευτεί, χορεύοντας μουσικές που δεν έχεις ξανακούσει. Πόσα μαθαίνουμε στις εκδρομές: υπευθυνότητα, προσαρμοστικότητα, ιστορία, νέες εμπειρίες ικανές να διαμορφώσουν σκέψεις και συνειδήσεις.

Αχ τα ταξίδια! Είναι μαθήματα ζωής και όσο καθόμαστε στο σπίτι τόσο περισσότερο νιώθω την ανάγκη να μιλήσω για αυτά στην κόρη μου. Πιστός μας φίλος στην προσπάθειά αυτή το βιβλίο μου «Η Έλλη και ο Ερμής ταξιδεύουν στην Ελλάδα» που κυκλοφόρησε μέσα στην πανδημία από τις Εκδόσεις Ψυχογιός. Ένα παιδικό βιβλίο ταξιδιωτικός οδηγός στον οποίο μοιράστηκα όλες τις παιδικές μου εκδρομές, συναισθήματα αλλά και μέρη που θέλω να επισκεφτώ με την κόρη μου μόλις ιοί και πανδημίες ανήκουν στο παρελθόν. Αφιερωμένο στα παιδιά για να μας ξεναγήσουν στα μέρη που θέλουν με τη δική τους φωνή. Ένα βιβλίο για να εμπλουτίσουν μέσα από διασκεδαστικές εικόνες και κειμενάκια τις γεωγραφικές, ιστορικές και περιβαλλοντικές τους γνώσεις και να νιώσουν την ανάγκη να ταξιδέψουν στις ομορφιές της Ελλάδας με την περηφάνια και τον ενθουσιασμό που της ταιριάζει. 

Ξεφυλλίζοντας τις σελίδες του βιβλίου, απλώνουμε δίπλα τον χάρτη της Ελλάδας και χαράζουμε πορεία για το Σούνιο, το Ναύπλιο, την Επίδαυρο, τις Μυκήνες, την Αρχαία Ολυμπία μαθαίνοντας για μνημεία, αρχαίους θησαυρούς, ελληνικούς μύθους και πανίσχυρους αρχαίους θεούς. Με το πλοίο της φαντασίας μας, φτάνουμε στην Αίγινα, στις Σπέτσες, στην Ύδρα. Χαζεύουμε βιντεάκια στο youtube κι εξερευνούμε την Κρήτη και τα μινωικά παλάτια της. Στο τραπέζι ανοιχτά φωτογραφικά άλμπουμ μας θυμίζουν αστείες, χαρούμενες στιγμές, μας παρασύρουν στο χθες, όταν ταξιδεύαμε χωρίς έγνοιες στο μυαλό με μόνη μάσκα στο σάκο μας τη μάσκα για την θάλασσα, άντε και κάποια μάσκα καλλυντικό. Με μια πυξίδα στο χέρι ξεφεύγουμε από τους τέσσερις τοίχους και φτιάχνουμε Μινώταυρους με πλαστελίνη, ενώ μιλώ στην κόρη μου για τον Ίκαρο, τον Δαίδαλο, τον λαβύρινθο και τον Μίτο της Αριάδνης. Αν θέλουμε να επισκεφτούμε μουσεία που μας έχουν λείψει μπαίνουμε στις ιστοσελίδες τους και κάνουμε διαδικτυακές περιηγήσεις ανάμεσα σε αγάλματα και σπάνιες αρχαιότητες. Κι όταν τα ταξίδια μας τελειώνουν νιώθουμε πιο γεμάτες κι ανανεωμένες, έτοιμες για νέες περιπέτειες κι άλλη μια βόλτα στη θάλασσα για να μυρίσουμε ιώδιο χώνοντας τα πόδια στην άμμο, κρατώντας την ελπίδα ζωντανή…

Γιατί όπως μας λέει και η Έλλη στο βιβλίο αποχαιρετώντας μας «Όλα τελειώνουν κάποια στιγμή, όμως έρχονται άλλα και άλλα! Όρεξη να έχεις να ζεις, να ονειρεύεσαι, να χαίρεσαι τη φύση! Μέχρι την επόμενη περιπέτεια αντίο εξερευνητές και εξερευνήτριες είναι ώρα να πάμε σπίτι!». Ας αφεθούμε στη μαγεία των βιβλίων και των ταξιδιών και ας οργανώσουμε παρέα με τα παιδιά το μελλοντικό μας ταξίδι. 

Καλή δύναμη σε όλες και όλους!