Άδωνις Γεωργιάδης: Η Ελένη Λουκά της κυβέρνησης

Ένας βασανισμένος άνθρωπος-ή ένας βασανισμένος λαός- μπορεί να κλάψει, να θυμώσει, να αγχωθεί, να διαολιστεί αλλά και να γελάσει με τα βάσανά του. Όλο αυτό το σύνολο αντιδράσεων είναι μία συναισθηματική διαχείριση, ένας κάποιος τρόπος να αποσυμπιέζεται, να παίρνει ανάσα και να συνεχίζει, ελπίζοντας ότι θα τα φέρει βόλτα. Και ποιος ξέρει; ίσως ξεσηκωθεί και βγει επιτέλους στο ξέφωτο.



Εκείνο όμως που σπάει το ηθικό και την αντοχή του βασανισμένου, είναι όταν -μέσα σε όλα, έρχεται η ηθική μείωση της αξιοπρέπειάς τους. Όταν η όποια αξία διαθέτει ως άνθρωπος εκπίπτει από τις προσβολές των άλλων. Τότε, αλίμονο! Επέρχεται μια τρομακτική εσωτερική απογύμνωση. Η εμπιστοσύνη στις όποιες προσωπικές δυνάμεις χάνεται και το πορτάκι ανοίγει να περάσει εντός του η απελπισία. Κι η φάρσα τού «παύω να ανήκω στη ζωή», ξεκινά…

Ο ακροδεξιός υπουργός της κυβέρνησης Άδωνις Γεωργιάδης, μία φανατική περσόνα ίδια κι όμοια με αυτή της μακαρίτισσας Ελένης Λουκάς, έχει αναλάβει εργολαβία αυτή την ηθική μείωση της αξιοπρέπειάς μας. Έτσι εκτός από τη θανατίλα και το σφίξιμο στο ζωνάρι, υφιστάμεθα ψυχολογικό εξευτελισμό, με ειρωνείες, απαγορεύσεις και κοροϊδιλίκια.

Μπορεί να γραφτεί ολόκληρη μελέτη για τον φανατικό, που ούρλιαζε στον τηλεοπτικό φακό όταν διαλαλούσε το εμπόρευμά του με την ίδια νευρασθένεια που η Λουκά κατήγγειλε τους αμαρτωλούς. Αναφέρομαι στο τότε, όταν πουλούσε με την οκά βιβλία μέχρι να κλείσει την εμπορική του καριέρα με τα περίφημα νανογιλέκα και να περιοριστεί στο Ι.Χ. υπουργικό στασίδι που του έχει παραχωρήσει ο Μητσοτάκης και ο ΣΚΑΪ. Ο δημοσιογράφος Άγγελος Προβολισιάνος, σε άρθρο του με τίτλο «Ο εθνικός μας τσαρλατάνος» τον συστήνει ως αυτό που είναι: «Ο επί παντός επιστητού τσαρλατάνος με υπουργικό αξίωμα και ρόλο συμπαρουσιαστή του ΣΚΑΪ».

Είναι γεγονός, το ακατάσχετο παραμιλητό του συνεχίζεται στην μικρή οθόνη. Κι όσο η πανδημία σαρώνει, τα νοσοκομεία υποκύπτουν κι ο θάνατος θερίζει, ο Γεωργιάδης ανεβαίνει πίστα. Μέσα από τα δελτία ειδήσεων πουλά με την οκά ειρωνεία, απειλές, επιστημονικές ανακρίβειες, χλεύη. Κάθε μέρα μας ταπεινώνει όλο και περισσότερο απαξιώντας όχι μόνο τη δημοκρατία αλλά και τις αγωνίες μας. Εκβιάζει ασκώντας αντιεπιστημονική κι αντεργατική πολιτική. Ή αγορά μοριακών tests ή μνημόνια, ή κόψιμο επιδομάτων ή περικοπή συντάξεων, ή εμείς ή τα τανκς… Τα υποστηρίγματα των αντοχών υποχωρούν, θέλεις να σκύψεις το κεφάλι όχι από το βάρος των βασάνων αλλά από τη σαστιμάρα και ντροπή. Τόση κακοπάθεια αλλά και τόση ξεφτίλα;  

 Το διά ταύτα: Φτου στον κόρφο μας κι ας χτυπήσουμε ξύλο. Αυτή είναι εξ άλλου η πολιτική οδηγία της κυβέρνησης, διά στόματος Γεωργιάδη. Μας τα λέγε εξ άλλου κι η μακαρίτισσα Λουκά…

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr