«Πού πάμε ρε με μπλούζες Metallica και Motörhead;»

Το ημερολόγιο έδειχνε Σάββατο 30 Μαΐου 1992. Η απογευματινή – βραδινή έξοδος για την αποφόρτιση από το διάβασμα ενόψει των πανελλαδικών εξετάσεων περιλάμβανε βόλτα με τους κολλητούς στου Ζωγράφου, μια στάση για σουβλάκια στα Δύο Αδέλφια και τελικό προορισμό κάποιο σπίτι για να ακούσουν τα τελευταία δισκογραφικά αποκτήματα της παρέας.

Tο «Waking up the neighbours» του Μπράιαν Ανταμς που είχε κυκλοφορήσει τον Σεπτέμβρη του προηγούμενου χρόνου δεν ήταν ανάμεσα σε αυτά, αφού ο Καναδός ρόκερ δεν ήταν αρκετά… σκληρός για τα γούστα των έφηβων μεταλάδων. Βέβαια, τραγούδια όπως τα κλασικά «Cuts like a knife», «Run to you» και φυσικά το «Summer of ’69» ήταν ικανά να τους κάνουν να σηκωθούν από τις θέσεις τους όταν παίζονταν στα πάρτι της εποχής, ενώ μπαλάντες όπως το «Heaven» και το «(Everything I do) I do it for you» ήταν η ιδανική αφορμή για να προσεγγίσουν κάποιο κορίτσι με την κλασική ατάκα «κοπελιά, χορεύεις;». Ειδικά με το δεύτερο, που εκείνον τον καιρό παιζόταν καμιά δεκαριά φορές τη μέρα στο MTV και σε έκανε να νομίζεις ότι είσαι ο Κέβιν Κόστνερ και η παρτενέρ σου η Μάριον στην ταινία «Ρομπέν των δασών», της οποίας ήταν το κεντρικό σάουντρακ.

Ολα αυτά βάρυναν στην απόφαση της παρέας να αφήσει την ακρόαση των βινυλίων για μια άλλη μέρα και να ακολουθήσει τις ορδές του κόσμου που κατευθυνόταν προς το γήπεδο του Παναθηναϊκού για τη συναυλία του Μπράιαν Ανταμς, ο οποίος ερχόταν για δεύτερη φορά στην Ελλάδα (η προηγούμενη ήταν το 1988 στη Ριζούπολη) στο απόγειο της καριέρας του. Κανείς μας δεν είχε εισιτήρια ούτε λεφτά για να αγοράσει, αλλά ένας σεκιούριτι που το πρωί εργαζόταν ως φύλακας στο σχολείο μου και έβγαζε το νυχτοκάματό του σε μια από τις θύρες εισόδου θα φρόντιζε να μπούμε στη ζούλα.

«Πού πάμε, ρε μαλάκες, με τις μπλούζες Metallica και Motörhead, μου λέτε; Θα μας κοιτάνε σαν εξωγήινους» αναρωτήθηκε ο πιο… ανήσυχος της παρέας. Μπαίνοντας στο γήπεδο διαπιστώσαμε ότι δεν ήμασταν οι μόνοι μαυροντυμένοι μακρυμάλληδες που παρασύρθηκαν στο ροκ πάρτι που έστησε ο Μπράιαν Ανταμς εκείνο το βράδυ, χορεύοντας και ανάβοντας τους αναπτήρες τους χωρίς ίχνος ενοχής.

Τριάντα ένα χρόνια μετά, όλοι τους στα πρώτα -ήντα και με τα μουσικά γούστα να μην έχουν αλλάξει, αλλά με τα κλασικά άλμπουμ του Μπράιαν Ανταμς να έχουν βρει τη θέση τους στη δισκοθήκες τους, ετοιμάζονται να λικνιστούν -πάλι χωρίς ίχνος ενοχής- στους ίδιους ρυθμούς. «Θα πάμε ρε μαλάκες στον Μπράιαν Ανταμς; Το 2019 τον χάσαμε και όσοι πήγαν πέρασαν σούπερ» ήταν η πρώτη τους κουβέντα μόλις ανακοινώθηκαν οι συναυλίες του Καναδού τραγουδοποιού στις 5 Δεκεμβρίου στην Αθήνα και στις 7 Δεκεμβρίου στη Θεσσαλονίκη. «Εννοείται ρε» ήταν η απάντηση που βγήκε αβίαστα από τα στόματα εκείνων που θα πάνε φορώντας (όχι τα ίδια) μπλουζάκια των Metallica και των Motörhead, έτοιμοι να ανάψουν στις πρώτες νότες του «Heaven», όχι τους αναπτήρες τους αλλά τους φανούς των κινητών τους υπακούοντας στα σημεία των καιρών.