Έκθεση Pega: Το χρονικό του ελληνικού Watergate, ο Μητσοτάκης και οι αποκαλύψεις του Documento

Εν συνεχεία, γίνεται ειδική μνεία στη παραίτηση Δημητριάδη, ενώ επισημαίνεται ότι «οι αποκαλύψεις για τη χρήση του λογισμικού παρακολούθησης και της παρακολούθησης των δημοσιογράφων από την ΕΥΠ αφηγούνται μια πολύ ανησυχητική ιστορία ενός πολύπλοκου και αδιαφανούς δικτύου σχέσεων, πολιτικών και επιχειρηματικών συμφερόντων, ρουσφετιών, νεποτισμού και πολιτικής επιρροής. Είναι εύκολο να χαθείς στον λαβύρινθο. Ωστόσο, αναδύονται μερικά μοτίβα. Η πολιτική πλειοψηφία χρησιμοποιείται για τη προώθηση συγκεκριμένων συμφερόντων παρά του δημοσίου συμφέροντος, διορίζοντας συνεργάτες και εμπίστους σε θέσεις κλειδιά στην ΕΥΠ, στην ΕΑΔ και στη Krikel. Ενώ το λογισμικό παρακολούθησης, πιθανόν συνδυασμένο με νομική παρέμβαση, χρησιμοποιείται ως εργαλείο για τη πολιτική ισχύ και έλεγχο στα χέρια της ανώτερης πολιτικής ηγεσίας της χώρας. Εκ των προτέρων και των υστέρων οι μηχανισμοί εξονυχιστικού ελέγχου έχουν προμελετημένα αποδυναμωθεί, η διαφάνεια και η λογοδοσία έχουν διαφύγει. Οι κριτικοί στη κυβέρνηση δημοσιογράφοι ή αξιωματούχοι εναντίον της διαφθοράς και της απάτης αντιμετωπίζουν τον εκφοβισμό και την παρακώλυση ενώ δεν υπάρχει προστασία των μαρτύρων δημοσίου συμφέροντος (whistleblowers)». 

Η Pega συγκρίνει την Ελλάδα με την Πολωνία του Ντούντα Μοραβιέτσκι διότι το κατασκοπευτικό «εργαλείο χρησιμοποιούνταν κατά περίπτωση ως βάση για πολιτικά και οικονομικά κέρδη», με την επιτροπή να τονίζει ότι «κατάσταση πρέπει επειγόντως να ξεκαθαριστεί», μια και βρίσκονται στον ορίζοντα οι εκλογές του 2023 και δε πρέπει να υπάρχει αμφιβολία στην αξιοπιστία τους». 

«Ξετυλίγοντας το κουβάρι της ιστορίας

Η Pega ξεκινά την αναλυτική της αναφορά με την αγορά του λογισμικού Predator, ενώ παρόλο η ελληνική κυβέρνηση δεν το έχει παραδεχθεί, θεωρείται πως είναι «υπεύθυνη για τη παρακολούθηση των κινητών του Κουκάκη και του Ανδρουλάκη», γεγονός που είναι παράνομο σύμφωνα με το ελληνικό δίκαιο. Επιπροσθέτως, σχολιάζεται πως μέχρι στιγμής «δεν έχει γίνει καμία έρευνα από την ΕΛΑΣ, μόνο εισαγγελικές έρευνες μετά από καταγγελίες. Κανένα φυσικό τεκμήριο δεν έχει κατασχεθεί. Η υπόθεση πως ιδιώτες πίσω από τις επιθέσεις του Predator είναι απίθανή, καθώς δεν επεξηγείται η επιλογή των στόχων. Μία ακόμη πιθανότητα είναι ότι το Predator αγοράστηκε μέσω του ΚΕΤΥΑΚ». 

Οι σχέσεις Μαξίμου – επιχειρηματιών 

Στη συνέχεια, περιγράφεται ενδελεχώς ο ρόλος του ανιψιού του Μητσοτάκη, Γρηγόρη Δημητριάδη και η σύνδεση του με τον Φέλιξ Μπίτζιο και τον Γιάννη Λαβράνο. Μάλιστα με σημειώνεται η κουμπαριά του Λαβράνου με τον παραιτηθέντα γενικό γραμματέα του πρωθυπουργικού γραφείου, ενώ επισημαίνεται η στενή σχέση του με τον Ανδρέα Λοβέρδο. Επίσης, αναλύεται η δράση των δύο επιχειρηματιών αλλά και του ισραηλινού επιχειρηματία που κρύβεται πίσω από το Predator και την Intellexa, Ταλ Ντιλιάν. Ακολούθως, εξετάζεται η ιστορία της εταιρείας Krikel και οι συνδέσεις της με την ΕΛΑΣ και την ΕΥΠ (σύστημα Tetra, εμπορική εκπροσώπηση της ιταλικής RCS LAB).

Το νομικό πλαίσιο και η Βλάχου

Πιάνοντας το νήμα από το παρασκήνιο, η έκθεση μιλάει για το εγχώριο νομικό πλαίσιο γύρω από τις παρακολουθήσεις, όπου αναφέρονται οι αλλαγές που υπήρξαν όσον αφορά την ενημέρωση του πολίτη από την ΑΔΑΕ. Επ’ αυτού μάλιστα σημειώνεται πως αρμόδια εισαγγελέας για την ΕΥΠ είναι η κυρία Βλάχου, η οποία δεν συνάντησε την PEGA κατά τη διάρκεια της επίσκεψης της επιτροπής στην Αθήνα.

Η θέση 108, ο Καραϊβάζ και η παρακολούθηση δημοσιογράφων

Παράλληλα, η Pega παραθέτει έκθεση των Ρεπόρτερ Χωρίς Σύνορα, όπου η  Ελλάδα καταλαμβάνει την 108η θέση ενώ καταγράφεται η δολοφονία του δημοσιογράφου Γιώργου Καραϊβάζ και η υπόθεση δεν έχει εξιχνιαστεί. Ενώ σημειώνεται πως ο Δημητριάδης κατέθεσε μηνύσεις τύπου SLAPP στους Reporter’s United και την Εφημερίδα των Συντακτών για τις αποκαλύψεις τους, καθώς επίσης γίνεται αναφορά στη παρακολούθηση του Τάσου Τέλλογλου και της Ελίζας Τριανταφύλλου.

Οι αναφορές σε ΕΑΔ και ΑΔΑΕ

Επιπλέον, ασκείται κριτική στο πόρισμα της ΕΑΔ, η οποία μετά από αίτημα του Κουκάκη είχε προχωρήσει σε μια ελλειμματική έρευνα γύρω από τις συμβάσεις που είχε υπογράψει το ελληνικό κράτος με την Krikel.

Ωστόσο, για την ΑΔΑΕ και τον πρόεδρος της Χρήστο Ράμμο η έκθεση περιγράφει τον θετικό ρόλο που έπαιξε στην διαλεύκανση της υπόθεσης και σχολιάζεται σκωπτικά η αναφορά του πρώην διοικητή της ΕΥΠ Παναγιώτη Κοντολέων περί αιτήματος παρακολούθησης του Ανδρουλάκη από την Αρμενία και την Ουκρανία.

Η ελληνική βουλή

Συν τοις άλλοις, αναλύονται οι συνεδριάσεις της ελληνικής Βουλής και συγκεκριμένα της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας αλλά και η εξεταστική επιτροπή που ακολούθησε για το θέμα των υποκλοπών. Ως προς την εξεταστική επιτροπή ασκείται δριμεία κριτική για τον τρόπο λειτουργίας της καθώς σε αυτή δε καλέστηκε ο Μπίτζιος και ο Λαβράνος, μόνο ο Σταμάτης Τρίμπαλης και η Σάρα Χάμου. Ενώ οι μάρτυρες (Κουκάκης, Μητσοτάκης, Δημητριάδης) που η αντιπολίτευση ζητούσε τη κλήτευση τους δεν εμφανίστηκαν ποτέ.

Οι στόχοι του δικτύου παρακολουθήσεων

Στο λήμμα των στόχων η έκθεση αφορμάται από τη λίστα των 33 ονομάτων που αποκάλυψε το Documento και συνεχίζει αναλυτικά με την εξέλιξη της υπόθεσης Κουκάκη, Ανδρουλάκη, Μαλιχούδη, Σπίρτζη, Τέλλογλου, Τριανταφύλλου και Χονδρόγιαννου. Τέλος, η έκθεση για την Ελλάδα ολοκληρώνεται με την παράθεση μερικών από των πιο ηχηρών ονομάτων που υπήρχαν στο ρεπορτάζ του Documento, όπως του Αντώνη Σαμαρά, του Αβραμόπουλου, των ανθρώπων που βρίσκονται κοντά στον Βαγγέλη Μαρινάκη ενώ σημειώνεται πως «οι αποκαλύψεις της λίστας ανατριχιαστικές όχι απλώς επειδή πρόκειται για υψηλόβαθμα ονόματα, αλλά διότι υπονοείται πως η κατάχρηση του κατασκοπευτικού λογισμικού είναι συστηματική, σε μεγάλη κλίμακα και μέρος μιας πολιτικής στρατηγικής».