Καμία ανοχή σε όσους σβήνουν το γέλιο από τα πρόσωπά μας

Τι όμορφο πράγμα που είναι το γέλιο. Γελάς, συνήθως, με την ομορφιά. 

Γελάς όταν είσαι ερωτευμένος, όταν περνάς όμορφα με τις φίλες σου, όταν ακούσεις μια αστεία ιστορία, όταν πετύχεις ένα απίθανο περιστατικό. 

Γελάς με τα παρεΐστικα πειράγματα, γελάς με την ειρωνεία, τις «γκάφες», τις τούμπες, με τον εαυτό σου, με τον δίπλα.

Γελάς πιο εύκολα όταν είσαι παιδί, το γέλιο αυτό πηγάζει από την αθωότητα, σου φαίνεται ίσως πιο μαγικός ο κόσμος από εκεί κάτω. 

Μεγαλώνοντας όμως, είναι πολλά που «μπορεί να πάνε στραβά», κι αυτά καθορίζονται από τις επιλογές που κάνει ο καθένας στη ζωή του. Διαλέγεις στρατόπεδο, και θα κριθείς γι’ αυτό.

Διαλέγεις να μπεις σε ένα ριάλιτι, ένα τηλεοπτικό σκουπίδι όπως το Big Brother, και να ζεις με μια κάμερα να καταλύει καθετί το ιδιωτικό στη ζωή σου, για να ικανοποιήσεις τη ματαιοδοξία σου.

Διαλέγεις να είσαι ένας μάτσο, σεξιστής λεβένταρος, που είναι τόσο άντρας που αν δεν εκτονώνεται επαρκώς για τα επίπεδα τεστοστερόνης που ξεχειλίζουν στον οργανισμό του, θα προχωρήσει σε βιασμό.

Διαλέγεις να θεωρείς μαγκιά τον βιασμό και να τον σερβίρεις απροκάλυπτα στο τηλεοπτικό κοινό.

Ο τηλεοπτικός σταθμός, έχει διαλέξει να σερβίρει τηλεοπτικά σκουπίδια βουτηγμένα στην ίντριγκα, για το κέρδος, με κάθε κόστος.

Διαλέγεις να δημιουργήσεις αυτό το συνονθύλευμα παικτών και να μετατρέψεις το σόου σε αρένα. Πάλι για τα νούμερα, το κέρδος. Η όποια «πρόκληση» είναι πάντα καλοδεχούμενη στους τηλεοπτικούς δέκτες. 

Η παραγωγή του «Big Brother» θα διαλέξει να βγει και να πει στον τύπο που προωθεί τον βιασμό ότι φεύγει για «παραβίαση και υπονόμευση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων», ενώ τις προηγούμενες μέρες επιτρέπει να ακούγεται ο σεξιστικός, ομοφοβικός και ρατσιστικός του οχετός, στην προσπάθειά του να επιδείξει το πόσο άντρας είναι.

Μια άλλη επιλογή, όμως, είναι και η συνενοχή. Είναι το γέλιο, ως αντίδραση σε κάποιον που πλασάρει τον βιασμό ως λύση για την ικανοποίηση του ανδρισμού του. 

Αυτοί που χαχανίζουν συνωμοτικά στην προτροπή σε βιασμό, επιλέγουν να είναι συνένοχοι. Και είναι εξίσου σκουπίδια. 

Οι αντιδράσεις αυτές είναι τεράστια πληγή για μια κοινωνία που διαρκώς δείχνει να αποδέχεται τον εκφασισμό της, στην οποία κυριαρχεί η λογική του να κοιτάς τη δουλειά σου, όταν βιάζονται γυναίκες και κορίτσια. 

Είναι αυτοί που θα σου πουν «έλα μωρέ, δεν έγινε και τίποτα», αυτοί που κοιτάνε τη δουλειά τους. 

Είναι αυτοί που θα «σβήσουν» την ομορφιά του γέλιου, για να επαναφέρουν τον τρόμο στα πρόσωπα χιλιάδων βιασμένων γυναικών. 

Γιατί αυτή η σιωπηλή συνενοχή, μπορεί να κρύβεται οπουδήποτε. 

Καμία ανοχή απέναντι στο τέρας. Καμία ανοχή απέναντι σ’ αυτούς που το ταΐζουν. Καμία ανοχή σε όσους σβήνουν το γέλιο από τα πρόσωπά μας.

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr