Επιστροφή στα υπόγεια, στις τρώγλες και στα παγκάκια

Ολο και πιο συχνά τους τελευταίους μήνες διάφοροι «ειδικοί» εμφανίζονται να προεξοφλούν την «ανάσταση» της αγοράς ακινήτων. Μιλούν για άνοδο των τιμών πώλησης, για έκρηξη του επενδυτικού ενδιαφέροντος εγχώριων και ξένων επενδυτών και για την επανεκκίνηση της οικοδομής. Από αυτά που «προβλέπουν» μέχρι την πραγματικότητα, υπάρχει μόνο ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός: η άνοδος των τιμών των ενοικίων των κατοικιών.

Ολα τα υπόλοιπα αναζητούν τη θέση τους μεταξύ της μεταφυσικής και της κερδοσκοπίας και σε κάθε περίπτωση το μόνο ερώτημα που παραμένει αναπάντητο είναι αν όλα αυτά είναι απλώς ευχολόγια ή προετοιμασία του εδάφους για το φούσκωμα μιας νέας φούσκας που όταν σκάσει θα παρασύρει –όπως πάντα– πολλούς αφελείς, οι οποίοι αναζήτησαν εύκολα, γρήγορα και άκοπα κέρδη σε μια αγορά που ούτως ή άλλως είναι ανάπηρη.

Για να δώσεις πίστη σε κάποιον, πρέπει να τον θεωρήσεις αξιόπιστο. Πόσο αξιόπιστοι όμως είναι οι «ειδικοί»; Πριν από μερικά χρόνια οι «Irish Times» έκαναν μία έρευνα. Οι συντάκτες τους είχαν καταγράψει τις απόψεις που διατύπωναν από εφημερίδες, τηλεοράσεις και περιοδικά οι «ειδικοί» στη διάρκεια του χρόνου που προηγήθηκε της κρίσης της ιρλανδικής αγοράς κατοικίας. Διαπίστωσαν ότι η συντριπτική πλειονότητα προέβλεπε, ακόμα και λίγα εικοσιτετράωρα πριν από την κατάρρευση, ακόμα καλύτερες μέρες για την αγορά. Εκ του αποτελέσματος προκύπτει ότι έγιναν πιστευτοί και παρέσυραν πολλούς απλούς Ιρλανδούς, οι οποίοι είδαν τα όνειρα να μετατρέπονται σε εφιάλτη.

Ανάλογα φαινόμενα είχαμε και στην Ελλάδα, καθώς οι εγχώριοι «ειδικοί» ακόμα και στις αρχές του 2010 επαναλάμβαναν το περίφημο «Κανείς δεν έχασε αγοράζοντας γη» και έσπρωχναν χιλιάδες στην κόλαση των «λευκών κολάρων». Η ζωή έδειξε ότι εκατοντάδες χιλιάδες που έδωσαν πίστη στα λόγια τους έχασαν τις αποταμιεύσεις τους και βρέθηκαν «φεσωμένοι» στις τράπεζες. Κάπως έτσι συνέβαλαν στο σημερινό χάλι της αγοράς, κατοικίας με τις τράπεζες και το Δημόσιο να έχουν βάλει χέρι σε ακίνητα εκατοντάδων χιλιάδων μεροκαματιάρηδων και να τα διαπραγματεύονται με funds τα οποία, μυρίζοντας αίμα, έχουν ορμήσει σαν τα κοράκια.

Αλλά οι «ειδικοί» συνέβαλαν και στο να ελέγχουν οι τράπεζες το σύνολο της αγοράς ακινήτων, να διαμορφώνουν τιμές για τους πλειστηριασμούς που οι ίδιες κάνουν, να συντηρούν μια τεράστια παράλληλη αγορά συμβούλων, εκτιμητών, διαμεσολαβητών, νομικών, συμβολαιογράφων και αεριτζήδων, οι οποίοι ’κονομάνε συμμετέχοντας σε ένα γαϊτανάκι πόνου και απελπισίας.

Φυσικά κανείς δεν λέει φόρα παρτίδα την αλήθεια: η σημερινή αγορά κατοικίας είναι μία υπόθεση για λίγους, καθώς οι πολλοί έχουν αποκλειστεί από αυτή. Αρκεί μια πρόσθεση για να αντιληφθεί το μέγεθος του αποκλεισμού. Ανεργοι, εργαζόμενοι με ελαστικές μορφές εργασίας αλλά και όσοι έχουν γραφτεί στα κιτάπια του «Τειρεσία», καθώς και εκείνοι που αδυνατούν να εξασφαλίσουν φορολογική και ασφαλιστική ενημερότητα, ουσιαστικά δεν έχουν καμία δυνατότητα πρόσβασης στην αγορά κατοικίας. Πόσοι είναι αυτοί; Μπορεί και δύο εκατομμύρια Ελληνες. Αν σκεφτεί κανείς ότι οι περισσότεροι από τους υπόλοιπους δεν έχουν πρόσβαση σε οποιαδήποτε μορφής χρηματοδότηση, τότε ποιοι απομένουν; Οι πλούσιοι, οι τράπεζες και τα funds.

Ολοι οι υπόλοιποι, όμοια με πεινασμένα παιδιά που κολλούν τα προσωπάκια τους έξω από τη βιτρίνα του εστιατορίου που σέρβιρε λουκούλλεια γεύματα σε καλοταϊσμένους κοιλαράδες, θα παρακολουθούν τη μεγαλύτερη κλοπή ιδιωτικού πλούτου που έχει γίνει στην Ελλάδα. Μεγαλύτερη ακόμα και από αυτήν της γερμανικής κατοχής, όταν δωσίλογοι και μαυραγορίτες άρπαζαν σπίτια για έναν τενεκέ λάδι. Και το ακόμα χειρότερο; Οι αποκλεισμένοι θα πληρώνουν τα πανάκριβα ενοίκια για να γεμίζουν τα σεντούκια των τραπεζιτών, των funds και των μετόχων τους. Αλλά γι’ αυτή την αλήθεια κανείς δεν λέει τσιμουδιά.

Σήμερα γινόμαστε μάρτυρες της μετάλλαξης της κρίσης της αγοράς ακινήτων σε στεγαστική κρίση. Ολα δείχνουν ότι η εποχή της ιδιοκατοίκησης έχει παρέλθει αμετάκλητα. Το συγκλονιστικό αλλά και εξοργιστικό συνάμα είναι ότι τα θύματα της στεγαστικής κρίσης έχουν πληρώσει από την τσέπη τους –με τους φόρους που κατέβαλαν– τα δισεκατομμύρια των ανακεφαλαιοποιήσεων, για να έρχονται σήμερα τα λευκά κολάρα να τους ξεσπιτώνουν. Πρόκειται για ένα διαρκές έγκλημα για το οποίο η μία μνημονιακή κυβέρνηση προετοίμαζε το έδαφος στην επόμενη, με κορωνίδα φυσικά τη νομοθετική ρύθμιση με την οποία τα λευκά κολάρα εξασφάλισαν ασυλία. Ενα αποκλειστικό τους προνόμιο καθώς οι υπόλοιποι Ελληνες, με την ταμπέλα του «κακοπληρωτή» στο στήθος, οδηγούνται πίσω στα υπόγεια, στις τρώγλες και στα… παγκάκια για τη «σωτηρία της οικονομίας.

Αυτή δυστυχώς είναι η έκρηξη της αγοράς ακινήτων την οποία με τόση επιμονή προβάλλουν οι αμειβόμενοι «ειδικοί». Η μοναδική αλήθεια στη σπέκουλα που καλλιεργούν είναι ότι θα γίνει «έκρηξη», αλλά όχι στα κέρδη αλλά στη μιζέρια και στο ξεσπίτωμα. Αλλωστε, γι’ αυτό φροντίζουν οι τραπεζίτες, οι διοικήσεις των εταιρειών ακινήτων, οι επικεφαλής των funds και τα τσιράκια τους, που με επιμέλεια υφαίνουν τον δηλητηριώδη ιστό τους.

Ο Γιάννης Σιώτος είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας

Πηγή: Η Εφημερίδα των Συντακτών

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr