Θέλει ο Κυριάκος να κρυφτεί και η χαρά δεν τον αφήνει

Του
Κώστα Βαξεβάνη

Η
διαρροή της ΝΔ, είναι πως αυτά τα εβδομήντα
λεπτά, αξιοποιήθηκαν για μια μεγάλη
συζήτηση για μεταρρυθμίσεις. Αφού
επέστρεψε στην Ελλάδα, ο Κυριάκος
Μητσοτάκης, είδε τον άσπονδο φίλο του
Αντώνη Σαμαρά, φαντάζομαι για να μεταφέρει
το μήνυμα, πως ο αγαπητός Σόιμπλε,
ενδιαφέρεται για μία και μόνη μεταρρύθμιση,
όπως και αυτός άλλωστε, την απαλλαγή
από τον αστάθμητο και απρόθυμο παράγοντα
Αλέξη Τσίπρα.

Μετά
την επιστροφή Μητσοτάκη από το Μόναχο
αφού μίλησε με Γερμανούς επιχειρηματίες
(πάλι δεν είδαμε φωτογραφίες και οι
κακές γλώσσες λένε πως ο Χριστοφοράκος
δεν μπορεί να απουσίαζε) η συμμαχία των
προθύμων, άρχισε μια μακιαβελική επίθεση,
πως για μια ακόμη φορά καταρρέει το
σύμπαν. Φυσικά στις αφηγήσεις των
προθύμων, υπάρχει ταυτόχρονα και το
σενάριο πως θα κλείσει η αξιολόγηση με
νέα μέτρα λιτότητας και το σενάριο πως
δεν κλείνει. Σε κάθε περίπτωση δηλαδή,
τα πράγματα είναι τόσο μαύρα όσο θα τα
επιθυμούσε ο Κυριάκος.

Ως
σήμερα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης και οι
συνοδοιπόροι του στα ξεραμένα Ποτάμια,
δεν έχουν αφιερώσει δέκα λεπτά, όχι
εβδομήντα, για να εξηγήσουν στον κόσμο
(όχι στο Σόιμπλε) τα απλά:

1.Θέλουν
ή όχι να κλείσει η αξιολόγηση; Είναι ο
Κυριάκος Μητσοτάκης της άποψης Άδωνη
Γεωργιάδη (και σε αυτό το θέμα) πως δεν
θέλει αξιολόγηση για να πέσει ο Τσίπρας;
Θυσιάζει δηλαδή αυτό που ο ίδιος αποκαλεί
άμεση ανάγκη στο βωμό του μικροκομματικού
συμφέροντος;

2.
Η αξιολόγηση, αν πραγματικά τη θέλει,
θα θέτει ένα όριο κάτω από το οποίο δεν
μπορούν να γίνουν αποδεκτά πράγματα;
Δηλαδή κόκκινες γραμμές απέναντι σε
παράλογες απαιτήσεις των ακραίων εταίρων
και τη λιτότητα;

3.
Οι εκλογές τις οποίες απαιτεί ο Μητσοτάκης,
κλείνουν ή αναστέλλουν την αξιολόγηση;

4.
Οι καθυστερήσεις ως σήμερα στην αξιολόγηση
είναι πρόβλημα της ελληνικής πλευράς
ή διαφωνιών των εταίρων μεταξύ τους και
ισχυρής διαφωνίας για το ρόλο του ΔΝΤ
στο ελληνικό πρόγραμμα αλλά και την
Ευρώπη;

Ο
Μητσοτάκης δεν αφιέρωσε αυτά τα δέκα
λεπτά για να εξηγήσει και να σταθεί
υπεύθυνα απέναντι στις εξελίξεις. Τον
ενδιαφέρει να δημιουργεί κόστος το
οποίο θεωρεί ό,τι μπορεί να αξιοποιήσει
υπέρ του. Δεν πρόκειται μόνο για πολιτική
επιπολαιότητα αλλά για πίστη, πως το
πολιτικό του μέλλον, είναι ανάλογο της
προθυμίας που επιδεικνύει. Κατ’ αυτή την
έννοια, τα τυχαία φωτογραφικά στιγμιότυπα
που τον εμφανίζουν με μορφασμούς και
προθυμία μετρ εστιατορίου δίπλα σε
ξένους ηγέτες, μάλλον είναι και
αντιπροσωπευτικά. «Ένα τραπέζι για δύο
άτομα», «παρακαλώ περάστε». Ναι ξέρω
είναι λαϊκισμός,
αλλά είπαμε, θέλει ο Κυριάκος να κρυφτεί
και η χαρά δεν τον αφήνει.