Τα δικά τους βασανιστήρια ζούν οι ανασφάλιστοι και οι ασθενείς

Ο χώρος της Υγείας φαίνεται πως ζει σε δύο παράλληλους κόσμους. Από τη μια, οι συνδικαλιστικές οργανώσεις και η πολιτική ηγεσία, που αναμετρώνται με φόντο τις αλλαγές στο Σύστημα Υγείας, και από την άλλη, η σκληρή πραγματικότητα που βιώνουν ασθενείς, χρονίως πάσχοντες, ανασφάλιστοι και ασφαλισμένοι, έγκυοι και παιδιά.

Όπως αναφέρει ρεπορτάζ της Βασιλικής Αγγουρίδη,στην Ελευθεροτυπία, Βροχή έπεσαν τις τελευταίες ημέρες τα στοιχεία που έδωσαν στη δημοσιότητα οργανισμοί που προσπαθούν να καλύψουν τα κενά του συστήματος στην προσφορά υπηρεσιών υγείας σε ανθρώπους που βρίσκονται σε ανάγκη. Χρονίως πάσχοντες, ανασφάλιστοι, γυναίκες και παιδιά βρίσκονται στη δίνη της κρίσης και έρχονται αντιμέτωποι με το πιο σκληρό πρόσωπο της ελληνικής πολιτείας.

Πιο συγκλονιστικές από όλες, οι περιγραφές πραγματικών περιστατικών που αντιμετώπισαν στις μονάδες τους οι Γιατροί του Κόσμου και, όχι, δεν είναι σκηνές από κάποια χώρα της Αφρικής ή από τη Λωρίδα της Γάζας. Είναι ιστορίες ανθρώπων στην Ελλάδα του 2013, για τις οποίες χρειάστηκε να παρέμβει η διεθνής οργάνωση.

Ανθρώπινες ιστορίες

Ενα 9χρονο αγόρι, δυστυχώς, δεν είχε την ευκαιρία των ανέμελων παιδικών χρόνων. Η μητέρα του άνεργη και ανασφάλιστη, οι συνθήκες διαβίωσής τους επισφαλείς, η διατροφή του ανεπαρκής και όλα αυτά μεγεθύνονται από το γεγονός ότι ο μικρός πάσχει από σακχαρώδη διαβήτη τύπου Α’. Με λίγα λόγια, η ζωή του εξαρτάται από τη χορήγηση καθημερινώς (τουλάχιστον τρεις φορές) ινσουλίνης και τον έλεγχο των επιπέδων του σακχάρου στο αίμα του. Ωστόσο, το παιδί δεν διέθετε αναλώσιμα για τη μέτρηση του σακχάρου, ενώ δυσκολευόταν να λάβει και την πολύτιμη για την επιβίωσή του ινσουλίνη.

Τραγική ιστορία και αυτή 30xρoνης Ελληνίδας, εγκύου 7 μηνών, με ψυχιατρική διαταραχή. Ανασφάλιστη, ανίκανη να προσφέρει οποιαδήποτε πληροφόρηση για τον εαυτό της, ανίκανη να συνειδητοποιήσει τις επιπτώσεις της συμπεριφοράς της, χωρίς εισόδημα, με ανεπαρκές υποστηρικτικό δίκτυο, συνοδευόμενη από άνδρα, ο οποίος υποστήριζε ότι η ίδια εκδιδόταν, βρέθηκε στους ΓτΚ, αφού 2 δημόσια νοσοκομεία της αρνήθηκαν πρόσβαση λόγω έλλειψης ασφάλισης. Οι ΓτΚ ενημέρωσαν τον εισαγγελέα, ο οποίος διέταξε την ακούσια νοσηλεία της σε ψυχιατρική μονάδα.

Μπορεί αρκετοί να υποστηρίζουν πως το Σύστημα Υγείας κάνει διακρίσεις εις βάρος των Ελλήνων και προς όφελος των αλλοδαπών, αλλά κάτι τέτοιο μάλλον δεν ισχύει. Χαρακτηριστική περίπτωση αυτή μιας 27xρoνης ετοιμόγεννης από το Αφγανιστάν, η οποία πήγε σε δημόσιο μαιευτήριο για να γεννήσει, αλλά η διοίκηση αρνήθηκε την πρόσβαση λόγω έλλειψης νομιμοποιητικών εγγράφων.

Το παραδέχθηκε στους ΓτΚ και η κοινωνική υπηρεσία του νοσοκομείου. Υστερα από μερικές ώρες, με την παρέμβαση των Γιατρών του Κόσμου και αφού η γυναίκα είχε λιποθυμήσει στην είσοδο του νοσοκομείου, έγινε δεκτή και γέννησε.

Σύμφωνα με την πρόεδρο των ΓτΚ, Α. Μαΐλλη, η ύφεση συνδέεται με τη μείωση των γεννήσεων, των προληπτικών ελέγχων και των εξετάσεων κατά την εγκυμοσύνη, ενώ από το 2008 έως το 2011 καταγράφηκε αύξηση 21,15% των νεκρών εμβρύων, φαινόμενο που συνδέεται με την κοινωνικοοικονομική κρίση, μέσω της αύξησης της ανεργίας και του καπνίσματος κατά την εγκυμοσύνη.

Την ίδια ώρα, το κόστος κύησης, αλλά και της νοσηλείας ενός παιδιού, αποδεικνύεται δυσβάστακτο για τους γονείς. Αποτέλεσμα, πολλές εγκυμονούσες να μην μπορούν να υποβληθούν στις απαραίτητες εξετάσεις, πολλά παιδιά να μην εμβολιάζονται, ενώ πολλοί γονείς αναγκάζονται να βγάλουν, με δική τους ευθύνη, τα παιδιά τους από το νοσοκομείο πριν ολοκληρώσουν θεραπείες ή εξετάσεις.

Ούτε οι ασθενείς με χρόνιες ή επικίνδυνες για τη ζωή τους παθήσεις έχουν καλύτερη μοίρα. Μόνο στο Κοινωνικό Ιατρείο του Ελληνικού, συνολικά 50 σοβαρά περιστατικά είναι σε αναμονή για δευτεροβάθμια νοσηλεία, ενώ 10 ασθενείς εξ αυτών βρίσκονται σε άμεσο κίνδυνο. Μία περίπτωση αφορά ανεύρυσμα κοιλιακής αορτής, μία καρκίνο, ενώ 8 είναι καρδιοχειρουργικά περιστατικά.

Στο δεύτερο χρόνο λειτουργίας του Μητροπολιτικού Κοινωνικού Ιατρείου Ελληνικού, η κατάσταση άγγιξε τα όρια του τραγικού για τους ανασφάλιστους, μακροχρόνια ανέργους και απόρους, που είναι αποκλεισμένοι από τη δημόσια περίθαλψη.

Οι επισκέψεις στο ιατρείο για παροχή πρωτοβάθμιας φροντίδας, φαρμακευτική κάλυψη και παροχή βρεφικού γάλακτος και τροφής έχουν ήδη ξεπεράσει τις 17.500, ενώ σε συνεργαζόμενα εργαστήρια, που προσφέρουν δωρεάν εργαστηριακό έλεγχο σε ανθρώπους που τις είχαν απόλυτη ανάγκη πραγματοποιήθηκαν συνολικά 2.331 εργαστηριακές εξετάσεις.

Χρειάστηκε η παρέμβαση του ιατρείου για να υποβληθούν σε χειρουργικές επεμβάσεις 102 συνάνθρωποί μας (78 σε δημόσια νοσοκομεία και 24 σε ιδιωτικά). «Από αυτές οι 21 αφορούσαν άκρως επείγοντα για τη ζωή των ασθενών περιστατικά και συγκεκριμένα τα 15 ήταν καρδιολογικά, το ένα αφορούσε ανεύρυσμα κοιλιακής αορτής, το ένα καρκίνο και τέσσερις ήταν τοκετοί» αναφέρουν οι άνθρωποι του Μητροπολιτικού Κοινωνικού Ιατρείου του Ελληνικού.

Αλλωστε, σύμφωνα με στοιχεία της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας, το 60% των χρονίως πασχόντων αντιμετωπίζει οικονομικούς περιορισμούς ή λίστες αναμονής στην πρόσβασή του στις υπηρεσίες Υγείας.

Οι ασθενείς με χρόνιες παθήσεις μείωσαν κατά 30% τις επισκέψεις τους σε υπηρεσίες της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, ενώ έκοψαν κατά 50% τις δαπάνες για την ΠΦΥ κατά την τριετία 2011-2013. Την ίδια ώρα, το προσδόκιμο ζωής στη χώρα μας μειώθηκε κατά τρία χρόνια από το 2009, ενώ πρώτη φορά καταγράφεται αύξηση της βρεφικής θνησιμότητας.

Αποτέλεσμα της ανέχειας και η εμφάνιση της αιθαλομίχλης από τα τζάκια, που έχουν αντικαταστήσει λόγω κόστους τα καλοριφέρ για τη θέρμανση, η οποία συμβάλλει στην αύξηση των αναπνευστικών και καρδιαγγειακών νοσημάτων. Και σαν να μην έφθαναν όλα αυτά, τα τελευταία χρόνια κάνουν την εμφάνισή τους ξεχασμένα νοσήματα εξαιτίας της ανεπαρκούς εμβολιαστικής κάλυψης του πληθυσμού και της επιδείνωσης των συνθηκών διαβίωσης.

Ετσι, παρατηρείται αύξηση των κρουσμάτων πολιομυελίτιδας, φυματίωσης, ελονοσίας, ηπατίτιδας, λύσσας, AIDS κ.λπ.