«Το σημαντικό είναι να κάνεις μία ιστορία που να λειτουργεί σαν αφηγηματική τεχνική, να παρασύρει δηλαδή τον αναγνώστη. Ταυτόχρονα, εγώ δίνω πάντοτε μεγάλη προσοχή και στα νοήματα: προσέχω ώστε μια ιστορία να μην ερμηνευτεί με τρόπο αντίθετο από αυτόν που σκέφτομαι εγώ.
Συνεπώς, και τα νοήματα είναι πολύ σημαντικά, μόνο που σε μία αφήγηση η όψη της αφηγηματικής λειτουργικότητας και, ας το πούμε, της διασκέδασης, έχει κι αυτή μεγάλη σημασία. Πιστεύω πως η προσφορά διασκέδασης είναι κοινωνικό λειτούργημα που ανταποκρίνεται στην ηθική μου.
Σκέφτομαι πάντα τον αναγνώστη που πρέπει να ρουφήξει όλες αυτές τις σελίδες. Ο αναγνώστης πρέπει και να διασκεδάσει, πρέπει να του δοθεί και κάποιο δώρο.
Η ηθική μου είναι η ακούλουθη: ένας άνθρωπος που αγόρασε το βιβλίο, πλήρωσε κάποια λεφτά και επενδύει το χρόνο του, πρέπει να διασκεδάσει. Δεν είμαι ο μόνος που σκέφτεται με αυτόν τον τρόπο.
Για παράδειγμα και ένας συγγραφέας που πρόσεχε πολύ τα περιεχόμενα, ο Μπέρτολτ Μπρεχτ, έλεγε ότι η πρώτη κοινωνική λειτουργία ενός θεατρικού έργου είναι η διασκέδαση, Εγώ πιστεύω ότι η διασκέδαση είναι σοβαρό πράγμα».
Από τον πρόλογο του βιβλίου, ο Διχοτομημένος Ιπποκόμης