Απόρρητη έκθεση δείχνει το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας

«Ο τοίχος έγραφε μοναδική ευκαιρία. Εντός πωλούνται πάσης φύσεως υλικά». Οι στίχοι του Μάνου Λοϊζου περιγράφουν ίσως με τον πλέον παραστατικό τρόπο την επιχείρηση αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας.

Η δημόσια περιουσία πουλιέται ή μάλλον ξεπουλιέται και μάλιστα σε τιμές «ευκαιρίας». Έκθεση-φωτιά την οποία έδωσε στη δημοσιότητα ο υποψήφιος βουλευτής του ΛΑΟΣ, Κώστας Κιλτίδης αποκαλύπτει το σχέδιο ξεπουλήματος των «ασημικών» του Ελληνικού δημοσίου έναντι πινακίου φακής.

Η έκθεση φέρει την κωδική ονομασία Delos II και έχει εκπονηθεί από την Alpha Bank και τη Rothschild οι οποίοι συγκαταλέγονται ανάμεσα στους συμβούλους του δημοσίου σε μια σειρά από σχέδια ιδιωτικοποιήσεων για τα περιουσιακά στοιχεία του Δημοσίου που θα εκποιηθούν. Η απόρρητη έκθεση παρουσιάστηκε από την Alpha Bank και τη Rothschild στο διοικητικό συμβούλιο του Ταμείου Αξιοποίησης της Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ) και τα όσα περιέχει προκαλούν το λαϊκό αίσθημα.

Τα «ασημικά» του δημοσίου ξεπουλιούνται για ένα κομμάτι ψωμί. Οι τράπεζες αποτιμούν σε ευτελή τιμήματα τις μετοχές δημοσίων εταιρειών που έχουν τεράστιες προοπτικές ανάπτυξης και αφορούν βασικές υποδομές του κράτους, σχετικές με την ενέργεια, τα λιμάνια, το νερό κτλ.

Να σημειωθεί στις 15 Σεπτεμβρίου 2011 η Διυπουργική Επιτροπή Αναδιαρθρώσεων και Αποκρατικοποιήσεων είχε αποφασίσει τους συμβούλους για την αποκρατικοποίηση σειράς περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου, έναντι αμοιβών πολλών εκατομμυρίων ευρώ.

Για παράδειγμα, , το 23,27% του ΟΛΘ αποτιμάται στο προκλητικά χαμηλό ποσό των 31,1 εκατ. ευρώ, το 40% της ΕΥΑΘ στο εξίσου ευτελές ποσό των 65,5 εκατ. ευρώ, το 50% της Δημόσιας Επιχείρησης Παροχής Αερίου σε μόλις 250 εκατ. ευρώ και το 31% του Διαχειριστή Εθνικού Συστήματος Φυσικού Αερίου σε 300 εκατ. ευρώ.

Η Ελλάδα θυμίζει αυτή την στιγμή τον πνιγμένο από τα χρέη που ξεπουλά όσο όσο προκειμένου να καταφέρει να αποπληρώσει τα χρέη του προς τους ξένους δανειστές. Αυτούς που σε μεγάλο βαθμό ευθύνονται για την τραγική οικονομική και κοινωνική κατάσταση της χώρας, στιγμή εξαιτίας των σκληρών οικονομικών μέτρων που απορρέουν από τις δανειακές συμβάσεις των Μνημονίων.

Όπως επισημαίνει ο κ. Κιλτίδης, «οι ιστορικά χαμηλές χρηματιστηριακές αποτιμήσεις των εισηγμένων δημόσιων εταιρειών, λόγω της βαθιάς οικονομικής κρίσης της χώρας, δεν παρέχουν σε κανέναν την παραμικρή νομιμοποίηση να τις ξεπουλήσει σε αυτά τα απαξιωτικά επίπεδα. Άλλωστε είναι σαφές ότι μόλις η χώρα αρχίζει να κάνει τα πρώτα, έστω δειλά, βήματα ανάπτυξης, η αξία των εν λόγω δημοσίων εταιρειών θα πολλαπλασιαστεί».

Το θέμα ωστόσο δεν έχει να κάνει με αυτή καθαυτή την έννοια του ξεπουλήματος της δημοσίας περιουσίας, αλλά και με ενδεχόμενα διαφυγόντα κέρδη. Μία πώληση των ίδιων «ασημικών» σε κάποια χρόνια από τώρα που η ελληνική οικονομία δεν θα βρίσκεται στο ναδίρ, θα σήμαινε πολλαπλάσια έσοδα για τα ταμεία του ελληνικού κράτους.

Επιπλέον, η πώληση περιουσιακών στοιχείων του δημοσίου στρατηγικής σημασίας, όπως είναι για παράδειγμα η ενέργεια, το νερό, τα λιμάνια το νερό κτλ, θα στερήσει από τη χώρα σημαντικά εργαλεία ανάπτυξης, όταν θα καταλαγιάσει η σκόνη του Μνημονίου και θα έρθει στο προσκήνιο η μαγική λέξη «ανάπτυξη».