Σε απομόνωση για 70.000 χρόνια ήταν ένας πληθυσμός φαλαινών της Αραβικής Θάλασσας, σύμφωνα με νέα έρευνα του Αμερικάνικου Μουσείου Φυσικής Ιστορίας και της οργάνωσης Wildlife Conservation Society.
Ο μικρός και μη αποδημητικός πληθυσμός των φαλαινών αυτών έχει χαρακτηριστεί ως απειλούμενος από εξαφάνιση από διάφορους περιβαλλοντικούς οργανισμούς. Οι επιστήμονες διαθέτουν περιορισμένα δεδομένα για τον πληθυσμό αυτό, καθώς και για τη σχέση του με άλλες ομάδες φαλαινών, καθιστώντας ιδιαίτερα δύσκολη τη μελέτη του.
Η ερευνητική ομάδα ανέλυσε το DNA από δείγματα ιστών σχεδόν 70 φαλαινών της Αραβικής Θάλασσας, και τα συνέκρινε με δεδομένα από πληθυσμούς φαλαινών του νότιου ημισφαιρίου και του βορείου Ειρηνικού.
Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν πως ο συγκεκριμένος πληθυσμός της Αραβικής Θάλασσας εμφανίζει σημαντικές και ευδιάκριτες διαφορές με τους αντίστοιχους των άλλων περιοχών. Οι εκτιμήσεις γονιδιακής ροής και απόκλισης υποδηλώνουν πως ο πληθυσμός προέρχεται από το νότιο Ινδικό Ωκεανό, αλλά δείχνουν ότι έχει απομονωθεί για περίπου 70.000 χρόνια, κάτι εξαιρετικά ασυνήθιστο για ένα είδος που είναι κατά κανόνα άκρως μεταναστευτικό.
Η γενετική ποικιλομορφία της ομάδας είναι σημαντικά χαμηλότερη από αυτή των πληθυσμών του νοτίου ημισφαιρίου, και τα ευρήματα των συγγραφέων της μελέτης παρέχουν ισχυρές ενδείξεις ότι οι φάλαινες της έρευνας είναι πράγματι μακράν οι πιο απομονωμένες του πλανήτη.
Οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι η χαμηλή γενετική ποικιλότητα σε συνδυασμό με τις διάφορες ανθρωπογενείς απειλές, οφείλουν να προκαλέσουν ιδιαίτερη ανησυχία για την επιβίωση του πληθυσμού και καθιστούν απαραίτητη την καλύτερη προστασία του μοναδικού αυτού είδους
