Βίος και πολιτεία του Μλάντιτς

Εως τη σύλληψη Μιλόσεβιτς (2001) ο Μλάντιτς ζούσε μια κανονική ζωή, θεώμενος συχνά πυκνά σε δημόσιους χώρους, δειπνώντας σε ακριβά εστιατόρια και πηγαίνοντας γήπεδο. Τα τελευταία χρόνια, ο μύθος τον ήθελε να κρύβεται σε ένα παρατημένο καταφύγιο…
Ενα ακόμη κεφάλαιο στην θλιβερή ιστορία της γιουγκλοσλαβικής τραγωδίας κλείνει με τη σύλληψη του Ράτκο Μλάντις, του πρωτοπαλίκαρου του Ράντοβαν Κάρατζιτς, καθ’ όλη τη διάρκεια του πολέμου της Βοσνίας.
Για τη διεθνή κοινότητα, θεωρείται -μαζί με τον Κάρατζιτς- ως η απεχθέστερη μορφή των επιχειρήσεων εθνοκάθαρσης εις βάρος Κροατών και Μουσουλμάνων και ένας από τους πλέον καταζητούμενους άνδρες παγκοσμίως.
Εις βάρος του εκκρεμούν 15 κατηγορίες –για γενοκτονία και άλλα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας- απαγγελθείσες από το Ειδικό Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για τη Γιουγκοσλαβία. Κορυφαίοστη μαύρη λίστα , ανάμεσα στα εγκλήματα που του χρεώνονται είναι η μαζική σφαγή της Σρεμπρένιτσα και η εξολόθρευση 7.500 αρρένων μουσουλμάνων.
Εχοντας ζήσει ελεύθερος στο Βελιγράδι για κάποιο διάστημα, ο Μλάντιτς εξαφανίστηκε από προσώπου το 2001, όταν ο πρώην πρόεδρος της Γιουγκοσλαβίας Σλόμπονταν Μιολόσεβιτς συνελήφθη.
Τον κατάπιε η γη
Ο Ράτκο Μλάντις γεννήθηκε στο χωριό Καλινόβιτς της Σερβίας το 1942.
Μεγάλωσε στην Γιουγκοσλαβία του Τίτο και υπηρέτησε ως μόνιμος αξιωματικός τον στρατίο της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας.

Καθώς η χώρα άρχισε το 1991 να διαλύεται εις τα εξ ων συνετέθη, με τη διεθνή κοινότητα να παρακολουθεί εγκληματικά ατάραχη, αρχικά, τις προκλήσεις των Κροατών, ο Μλάντις τοποθετήθηκε επικεφαλής του 9ου Σώματος Στρατού ενάντια στις κροατικές δυνάμεις στο Κνιν.
Και αργότερα υπηρέτησε στη δεύτερη στρατιωτική περιφέρεια του Γιουγκοσλαβικού στρατού, που είχε για έδρα του το Βελιγράδι. Με τη δημιουργία σερβοβοσνιακού στρατού, τον Μάιο του 1992, ο Μλάντις τέθηκε επικεφαλής αυτού.
Η σφαγή της Σρεμπρένιτσα
Θεωρείται ο εγκέφαλος της πολιορκίας του Σεράγεβο και ο κύριος υπεύθυνος για την σφαγή της Σρεμπρένιτσα, του χειρότερου, σε ευρωπαϊκό έδαφος, εγκλήματος πολέμου, ύστερα από τις θηριωδίες των ναζί και των συμμάχων τους στο 2ο παγκόσμιο πόλεμο.

Υστερα από ανηλεή βομβαρδισμό πέντε ημερών, ο Μλάντις εισήλθε στην Σρεμπρένιτσα -πόλη καταφύγιο για χιλιάδες Μουσουλμάνους- πανηγυρικά και συνοδεία τηλεοπτικών συνεργείων.
Την επόμενη μέρα, κατέφθασαν στην πόλη λεωφορεία για να απομακρύνουν τα γυναικόπαιδα, ενώ Σέρβοι στρατιώτες άρχισαν να «ανακρίνουν» ολόκληρο τον ανδρικό πληθυσμό μεταξύ 12 και 77 ετών με την υποψία της… διάπραξης εγκλημάτων πολέμου.
Στην επίσης πενθήμερη λεηλασία της Σρεμπρένιτσα δολοφονήθηκαν τουλάχιστον 7.500 Μουσουλμάνοι.
Με τη λήξη του πολέμου της Σερβίας, ο Μλάντις επέστρεψε στο Βελιγράδι, όπου απήλαυσε της προστασίας και της υποστήριξης του Μιλόσεβιτς.
Ωραία ζωή

Εκεί ζούσε μία σχεδόν κανονική ζωή, κυκλοφορώντας ελεύθερος στην πόλη, θεώμενος συχνά – πυκνά σε δημόσιους χώρους, προτιμώντας τα ακριβά εστιατόρια για να δειπνεί και παρακολουθώντας ακόμη και ποδοσφαιρικά παιχνίδια.
Φυγάς
Η dolce vita του «χασάπη της Σρεμπρένιτσα», έληξε βίαια με τη σύλληψη του Μιλόσεβιτς, το 2001
Εκτοτε υπήρξαν δεκάδες μαρτυρίες που τον ήθελαν να κρύβεται μέσα σε ένα πολεμικό καταφύγιο κοντά στο Σεράγεβο. Άλλες πληροφορίες τον ήθελαν κρυμμένο στο Μαυροβούνιο.
Δεν ήταν λίγοι πάντως και εκείνοι που πίστευαν ότι ο Μλάντις είχε παραμείνει κάπου κοντά, ίσως και μέσα στο Βελιγράδι, με κλονισμένη, έλεγαν οι φήμες, υγεία.
http://www.ethnos.gr
Φωτογραφία:  Ο -αγνώριστος- Ράντοβαν Κάρατζιτς σε φωτογραφίες που δημοσιεύτηκαν μετά τη σύλληψή του