Το
Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής,
σύμφωνα
με τον υπουργό Οικονομικών,
οδηγήθηκε σε λανθασμένες εκτιμήσεις,
αξιοποιώντας στοιχεία του Οργανισμού
Διαχείρισης Δημοσίου Χρήματος που είχαν
μεταβιβαστεί στη Βουλή το 2014. Έτσι
εκτινάσσει τους τόκους στα 84,3 δισεκατομμύρια
ευρώ την χρονική περίοδο 2021-2026.
Τι αναφέρεται στην έκθεση του Γραφείου
Το Γραφείο Προϋπολογισμού χαρακτηρίζει «συζητήσιμες» τις προβλέψεις για ρυθμούς μεγέθυνσης της οικονομίας, «λόγω της μερικώς υφεσιακής επίπτωσης διαφόρων μέτρων που θα εφαρμοστούν από το 2018». «Βέβαια, η αλλαγή του οικονομικού κλίματος λόγω επιτυχούς ολοκλήρωσης του προγράμματος στη λήξη του και εξόδου στις αγορές θα ενίσχυε τις αναπτυξιακές προοπτικές και θα αποκαθιστούσε την εμπιστοσύνη στην ελληνική οικονομία» διευκρινίζεται.
Η επιστημονική επιτροπή του Γραφείου εκφράζει την ανησυχία της για την «επίμονη επιδίωξη υψηλότερων του στόχου (και των δεσμεύσεων της χώρας) πρωτογενών πλεονασμάτων».
Σύμφωνα με όσα αναγράφονται στην έκθεση, ο συνδυασμός λιτότητας και αδικίας «μειώνει τις πιθανότητες επιτυχίας ενός προγράμματος προσαρμογής», με βάση το εκπεφρασμένο από την ηγεσία του ΥΠΟΙΚ σχέδιο για «δημοσιονομική υπευθυνότητα με κοινωνική δικαιοσύνη». «Τη γενική στόχευση ως προς την κοινωνική διάσταση υπηρετεί μεν η εφαρμογή του Κοινωνικού Εισοδήματος Αλληλεγγύης, αλλά αυτήν ακριβώς αντιστρατεύονται άλλα μέτρα που προβλέπει το ίδιο το προσχέδιο (π.χ. η σαφής προτίμηση υπέρ των έμμεσων φόρων, ειδικά όσο οι έμμεσοι φόροι δεν χρηματοδοτούν αναδιανεμητικές μεταβιβάσεις, η κατάργηση των μειωμένων συντελεστών στα νησιά, η μείωση του επιδόματος θέρμανσης κ.α» επεξηγείται στην έκθεση, με την επιστημονική ομάδα να καταλήγει στο εξής συμπέρασμα: «Επομένως, το ίδιο το προσχέδιο αδυνατίζει εν μέρει το σχετικό επιχείρημα».
Από εκεί και πέρα, το ΓΠΚ προτείνει επί της ουσίας αλλαγή του δημοσιονομικού μείγματος για να «αναλάβει ενεργότερο ρόλο στην αντιμετώπιση του κινδύνου μακροχρόνιας στασιμότητας», προτείνοντας παράλληλα μείωση φόρων και αύξηση της περιστολής δαπανών. «Επομένως, στο επόμενο διάστημα θα ήταν κρίσιμο να ενταχθεί στη γενικότερη συζήτηση η αναθεώρηση των στόχων για πρωτογενή πλεονάσματα προς τα κάτω και η οριστική ¨διευθέτηση¨ του χρέους. Κυβέρνηση και αντιπολίτευση μάλλον συμφωνούν στον στόχο αυτό και έχουν ως σύμμαχο το ΔΝΤ!».
