Τίποτα πιο εκλεκτό;

Στην ταινία «Πολυτεχνίτης και Ερημοσπίτης» ο πελάτης (Νίκος Φέρμας) έχει εκλεκτικές απαιτήσεις από το γκαρσόνι (Θανάσης Βέγγος) ο οποίος κάθε φορά που του προτείνει ότι ξεχωριστό έδεσμα διαθέτει το μαγαζί, όπως “μακαρόνια με κιμά”, “γαρίδες αυγολέμονο”, “μπαρμπούνια τηγανιτά” κ.λ.π. ακούει τον ανικανοποίητο πελάτη να τον ρωτάει “τίποτα πιο εκλεκτό;” και στο τέλος αφού του έχει αναφέρει όλο τον κατάλογο με τα εκλεκτά εδέσματα του μαγαζιού ο πελάτης του παραγγέλνει….“γίγαντες γιαχνί”. 

“Μ’ αρέσει που ξέρεις και καλοτρώς” σχολίασε καυστικά το γκαρσόνι.

Κατηγορήθηκε για τα πάντα ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας στην περίοδο της διακυβέρνησης του και ότι κι αν έκανε θεωρήθηκε ότι ήταν πολύ λίγο.
“Αν ένα πρωί περπατήσω επάνω στο νερό, την άλλη μέρα οι εφημερίδες θα γράφουν: «ο Πρόεδρος δεν μπορεί να κολυμπήσει»”, Λύντον Τζόνσον. 
Αυτοί που στον δημόσιο βίο τους δεν είχαν προσφέρει ούτε ένα αυγό τηγανιτό απαιτούσαν συνεχώς “κάτι πιο εκλεκτό”.

 Παρέλαβε -τον Ιανουάριο του 2015- μια χώρα με 420 εκατ. αποθεματικό στα ταμεία (όταν τον επόμενο μήνα έπρεπε να πληρώσει συντάξεις 850 εκατ. ευρώ) και παρέδωσε μια χώρα με αποθεματικό 37 δις, με το χρέος ρυθμισμένο και τις μελλοντικές καταβολές αποπληρωμής του διασφαλισμένες.
“Τίποτα πιο εκλεκτό;”

Παρέλαβε μια χώρα υπόδουλη και δεμένη χειροπόδαρα από το ΔΝΤ και τους Ευρωπαίους δανειστές με ευθύνη όσων κυβέρνησαν τον τόπο από την μεταπολίτευση και μετά, που διαλαλούσαν ότι “αν δεν υπήρχαν τα μνημόνια, θα έπρεπε να τα έχουμε εφεύρει”, που δεν μπορούσαν να κλείσουν τις αξιολογήσεις του προγράμματος που το αποδέχτηκαν χωρίς επιφυλάξεις και ο Αλέξης Τσίπρας -μετά από 3,5 χρόνια- παρέδωσε μια χώρα χωρίς μνημόνια και ελεύθερη από την ασφυκτική εποπτεία των δανειστών.
“Τίποτα πιο εκλεκτό;”

Παρέλαβε ένα ασφαλιστικό σύστημα σε απόλυτη κατάρρευση, με τα αποθεματικά των ταμείων να έχουν «κουρευτεί» με το PSI του Βενιζέλου και παρέδωσε ένα ασφαλιστικό σύστημα που μπορούσε να εγγυηθεί την καταβολή αξιοπρεπών συντάξεων για τα επόμενα 30 χρόνια.
Παρέλαβε την ανεργία στο 27,5% και την παρέδωσε 11 μονάδες χαμηλότερη, παρέλαβε μισθούς πεινάς, υποκατώτατο μισθό για την νεολαία, εργασιακές σχέσεις γαλέρας και παρέδωσε αύξηση του κατώτατου μισθού, κατάργηση του υποκατώτατου και συλλογικές συμβάσεις εργασίας.
“Τίποτα πιο εκλεκτό;”

Παρέλαβε ένα χρεοκοπημένο δημόσιο σύστημα υγείας και την παρέδωσε (πρώτη φορά) με πλεόνασμα, ενώ έδωσε πρόσβαση στα νοσοκομεία σε 2,5 εκατ. ανασφάλιστους χωρίς κανένα προαπαιτούμενο, παρά μόνο την ιατρική γνωμάτευση.  
Παρέλαβε μια κοινωνία στα όρια της εξαθλίωσης και τις παρείχε αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης, πρόσβαση στα δημόσια αγαθά, κρατικές επιδοτήσεις, επιδόματα αλληλεγγύης και θεσμοθετημένη 13η σύνταξη για τα χαμηλά εισοδηματικά στρώματα (που χαρακτηρίστηκε «φιλοδώρημα» πριν κοπεί εντελώς).
“Τίποτα πιο εκλεκτό;”

“Ο Μωυσής μας έσερνε 40 χρόνια μέσα στην έρημο για να μας φέρει στο μοναδικό σημείο στη Μέση Ανατολή που δεν έχει πετρέλαιο”, Γκόλντα Μεΐρ.

Στο τέλος ο πελάτης-λαός παράγγειλε “κάτι πιο εκλεκτό”, μια μερίδα “γίγαντες γιαχνί”-Μητσοτάκη.
Κι έτσι ξαναζούμε την επανάληψη της οικονομικής κρίσης και της κοινωνικής εξαθλίωσης, πασπαλισμένη με πληθωρισμό από την δεκαετία του ’90 και γαρνιρισμένη με κρίση επισιτισμού από την δεκαετία του ’50.

 Όμως ο λαός είναι σαν την «Σωφερίνα» και θα αντιδράσει κατάλληλα, όπως ακριβώς εξηγούσε ο τροχονόμος Τάσος Γιαννόπουλος στον πρόεδρο του δικαστηρίου Διονύση Παπαγιαννόπουλο:

“Είναι αυθάδης κύριε πρόεδρε. Όταν της έκανα σήμα να σταματήσει, έβγαλε το χέρι της και μου έριξε μια μούτζα να! Πεντάλφα, βασιλικιά που λένε”. 

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr