Τιμπό Κουρτουά: Ο τερματοφύλακας που δεν περίμενε την εκτέλεση

Ο θρυλικός Άγγλος προπονητής Μπράιαν Κλαφ, πίστευε πάντα ότι ο τερματοφύλακας μπορεί να αλλάξει τη δυναμική μιας ομάδας και όταν εξασφάλισε την απόκτηση του Πίτερ Σίλτον από την υποβιβασμένη Στόουκ, ήξερε ότι είχε φτιάξει τη μαγιά για να κυριαρχήσει η δική του Νότιγχαμ Φόρεστ: Πρωτάθλημα στην Αγγλία και δύο σερί Κύπελλα Πρωταθλητριών Ευρώπης, σε ένα επίτευγμα μοναδικό. Ο Σίλτον δεν είναι ο μοναδικός τερματοφύλακας που συχνά βγαίνει από τον άχαρο ρόλο της θέσης.

Ο Εδουάρδο Γκαλεάνο τον είχε περιγράψει ως εξής: «Ο τερματοφύλακας. Μοναχικός και καταδικασμένος να παρακολουθεί το παιχνίδι από μακριά. Ακίνητος, περιορισμένος στα όρια της περιοχής του, υποχρεωμένος σχεδόν να περιμένει την εκτέλεσή του. Τα παλιά χρόνια τον έντυναν στα μαύρα και τον έκαναν να αισθάνεται σαν κοράκι -τα τελευταία χρόνια μεταμφιέζεται παρηγορώντας τη μοναξιά του με πολύχρωμες εμφανίσεις». Η μοναξιά του Τιμπό Κουρτουά έφυγε μακριά, χάρη στη μετατροπή του από «κοράκι» σε φύλακα-Άγγελο.

Τιμπό Κουρτουά: Ο άνθρωπος των ρεκόρ

Ο Βέλγος τερματοφύλακας ήταν ο μεγάλο πρωταγωνιστής στην κατάκτηση του Champions League από τη Ρεάλ Μαδρίτης. Οι 9 επεμβάσεις του αποτελούν ρεκόρ από τη σεζόν 2003-04, καθώς κανείς άλλος δεν έχει καταφέρει να κάνει τόσες σε τελικό Champions League ούτε και σε κάποιο άλλο νοκ-άουτ παιχνίδι τη φετινή σεζόν. Η δεύτερη και η τρίτη θέση της σχετικής λίστας του ανήκουν επίσης, καθώς οι οκτώ επεμβάσεις που έκανε απέναντι σε Παρί Σεν Ζερμέν και Μάντσεστερ Σίτι, καταλαμβάνουν τις σχετικές θέσεις του πίνακα.

Συνολικά, ο Κουρτουά έκανε 57 επεμβάσεις στο Champions League της σεζόν που ολοκληρώθηκε, 16 περισσότερες από τον δεύτερο Ρούλι της Βιγιαρεάλ και 43 περισσότερες από τον αντίπαλό του στον τελικό, τον Άλισον. Προφανώς, όσο μια ομάδα προχωρά στη διοργάνωση, τόσο περισσότερες ευκαιρίες έχει ο τερματοφύλακάς της, αλλά η σύγκριση με τον έτερο φιναλίστ λέει πολλά. Τα φώτα στην μεγάλη πορεία της Ρεάλ Μαδρίτης μέχρι το 14ο τρόπαιο έπεσαν κυρίως στον Μπενζεμά, με εξαίρεση τον τελικό, όμως αν δεν ήταν ο Κουρτουά, πιθανότατα τίποτα δεν θα ήταν το ίδιο. Απέναντι στην Παρί, έπιασε πέναλτι για να κρατήσει το 0-0 στο πρώτο ματς της φάσης των «16». Στον δεύτερο ημιτελικό με τη Σίτι, ενώ οι «Πολίτες» ήταν σε θέση πρόκρισης με συνολικό σκορ 5-3, έκανε μια φανταστική επέμβαση με το πόδι απέναντι στον Τζακ Γκρίλις, δίνοντας στην ομάδα του την ώθηση για το εκπληκτικό φινάλε με τα τρία γκολ. Κι έπειτα, ήρθε η παράσταση στον τελικό, που θύμισε σε όλους πως το παιχνίδι συχνά ορίζεται από τον μοναχικό τύπο κάτω από τα γκολπόστ. Ότι δεν είναι η τύχη, αλλά η ικανότητα που κρατά την εστία ανέπαφη.

Η ψυχολογία και ο αγώνας για τον σεβασμό

«Έλεγα στον εαυτό μου ότι απόψε είναι η βραδιά μου. Δεν πρόκειται να χάσω άλλον τελικό», τόνισε στους Ισπανούς δημοσιογράφους μετά τη λήξη του ματς. Θυμόταν καλά τον «εμφύλιο» της Μαδρίτης, όταν προστάτευε την εστία της Ατλέτικο και έχασε από τη Ρεάλ. Πλέον, βρισκόταν στην πλευρά του νικητή και ήταν σίγουρος γι’ αυτό. Η ψυχολογία είναι πάρα πολύ σημαντική στο ποδόσφαιρο και ειδικά στη θέση του τερματοφύλακα. Ο Κουρτουά, πέραν της εξέλιξής του στο αγωνιστικό κομμάτι, ήταν προετοιμασμένος σωστά και στον κομβικό αυτόν τομέα.

«Χρειαζόμουν να κερδίσω έναν τελικό για την καριέρα μου, για όλη τη σκληρή δουλειά, για να αποκτήσει σεβασμό το όνομά μου, επειδή θεωρώ ότι δεν με σέβονται αρκετά, κυρίως στην Αγγλία. Είδα πολλή κριτική, ακόμα και μετά από μια σπουδαία σεζόν, έλεγαν ότι δεν ήμουν αρκετά καλός. Είμαι πραγματικά πολύ χαρούμενος και υπερήφανος για την απόδοση της ομάδας μου», έλεγε μετά το τέλος του ματς ο Κουρτουά. Πράγματι. Ο δίμετρος τύπος που συνδυάζει αρμονικά την τεράστια σωματοδομή με τα εξαιρετικά αντανακλαστικά, είναι υποτιμημένος. Στα βραβεία της Χρυσής Μπάλας αναδείχθηκε όγδοος για το «τρόπαιο Γιασίν» του καλύτερου τερματοφύλακα. Στα βραβεία της FIFA δεν έφτασε στην τελική τριάδα. Στα επτά χρόνια που πέρασε στην Τσέλσι, κατά τη διάρκεια των οποίων κράτησε την εστία του ανέπαφη 48 φορές σε 128 ματς για την Premier League, συχνά δεν αντιμετωπιζόταν με τον καλύτερο τρόπο. Η μεταγραφή του στη Ρεάλ Μαδρίτης τον εκτόξευσε κι όπως παραδέχθηκε ο τερματοφύλακας της Παρί, Τζιανλουίτζι Ντοναρούμα: «Είναι ο καλύτερος τερματοφύλακας στην Ευρώπη, χωρίς αμφιβολία».

Το λάθος ενός τερματοφύλακα το θυμούνται συνήθως περισσότεροι από αυτά των υπόλοιπων παικτών. Μια χαμένη ευκαιρία, μια λάθος ντρίμπλα, ένα λάθος διώξιμο, μια χαμένη κατοχή, συχνά περνούν γρήγορα στη λήθη, με εξαίρεση στιγμές όπως εκείνο το γλίστρημα του Στίβεν Τζέραρντ που συνδέθηκε με την απώλεια του τίτλου για τη Λίβερπουλ. Αν, όμως, λαθέψει ο τύπος με τα γάντια, τις περισσότερες φορές το αποτέλεσμα είναι ένα γκολ. Αντίστοιχα, ένα γκολ στον τελικό συνήθως μένει περισσότερο στη συλλογική μνήμη από μια σωτήρια επέμβαση. Ο κόσμος θυμάται τους σκόρερ κι αυτό είναι φυσιολογικό. Ο Κουρτουά ήρθε να θυμίσει σε όλους πως ο τερματοφύλακας δεν είναι πάντα ο μοναχικός τύπος που περιέγραφε ο Εδουάρδο Γκαλεάνο. Συχνά, βγαίνει μπροστά και κλέβει την παράσταση. Κι όταν το κάνει στον τελικό του Champions League, τότε βρίσκει το δικό του χώρο στα βιβλία της ιστορίας…
 

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr