Τί κατέθεσαν οι μάρτυρες στη δίκη Ηριάννας – Περικλή

Η διαδικασία θα συνεχιστεί σε άλλη δικάσιμο στις 10 Μαΐου.

Ο πρόεδρος της έδρας, Βασίλης Κωστόπουλος, επεσήμανε πριν καν ξεκινήσει η διαδικασία ότι «Το DNA ούτε καταδικάζει ούτε αθωώνει» …

Από την πρώτη ημέρα πάντως της ακροαματικής διαδικασίας διαφάνηκε ότι το δικαστήριο του δεύτερου βαθμού και μελετημένο είναι και αναζητά την ουσιαστική αλήθεια .

Πλήθος κόσμου

Σε μια κατάμεστη από κόσμο δικαστική αίθουσα , ανάμεσα στους οποίους και πλήθος πανεπιστημιακών, παρουσία όμως και ισχυρής αστυνομικής δύναμης, ξεκίνησε η δίκη, σε δεύτερο βαθμό, της Ηριάννας και του Περικλή.

Να εντοπιστεί και να κλητευθεί ως μάρτυρας ο εξαφανισμένος περιβόητος πληροφοριοδότης της αστυνομίας, που φέρεται να είχε βρει τα επίμαχα όπλα στην Πανεπιστημιούπολη, κι έχει δώσει σωρεία αντιφατικών καταθέσεων, ζήτησαν οι συνήγοροι των δύο κατηγορουμένων.

Πρόκειται για ευρήματα στα οποία φέρεται να βρέθηκαν τα λανθάνοντα αποτυπώματα που έχουν κριθεί ακόμα και με δικαστικές αποφάσεις ως επισφαλή, άρα ως μη ικανά στοιχεία για να οδηγήσουν σε καταδίκες, αλλά δυστυχώς το πρωτόδικο δικαστήριο όχι μόνο τα έλαβε υπόψη του και καταδίκασε σε βαριές ποινές Περικλή και Ηριάννα, αλλά τους έστειλε και στην φυλακή.

Αστυνομικός: Έγιναν και λάθη

Ως πρώτος μάρτυρας εξετάστηκε ο Γεώργιος Γουλιαμπάκης, αστυνομικός:

“Ένας κύριος μας είπε για τα πράγματα που είχε βρει στου Ζωγράφου, στην Πανεπιστημιούπολη. Ήταν σε ένα κιβώτιο και σε μια σακούλα… βρήκαμε σφαίρες διαφόρων διαμετρημάτων”, ξεκίνησε την κατάθεσή του.

Στη συνέχεια βέβαια, κατά την εξέτασή του από τους συνηγόρους υπεράσπισης, αναφορικά με το πως βρέθηκε ο οπλισμός και ποια ήταν η διαδρομή του, ο αστυνομικός παραδέχτηκε ότι είχαν πάει κι άλλες φορές στην Πανεπιστημιούπολη και δεν είχαν βρει κάτι …

Οι παραδοχές του ήταν ιδιαίτερα αποκαλυπτικές.

Σύμφωνα με όσα είπε ο αστυνομικός :

*Ο περιβόητος μάρτυρας δεν πήγε αμέσως να καταγγείλει ότι βρήκε τα όπλα, τα οποία μάλιστα είχε μετακινήσει και ο ίδιος

*Το κουτί με τις σφαίρες περίμενε στη ΓΑΔΑ πάνω σε ένα γραφείο σε ένα τραπέζι και …περίμενε μαζί με άλλα πειστήρια άλλων υποθέσεων για να φύγουν για έλεγχο. Μπορεί να ήταν εκεί και για πέντε μέρες…

” Δεν θυμάμαι πόσες φορές πήγαμε στην πανεπιστημιούπολη, ήταν η εποχή με τα μεγάλα μνημονια… ξέρετε τι δουλειά είχαμε τότε; “, δικαιολογήθηκε για τις παραλείψεις των αστυνομικών οργάνων ο μάρτυρας, ο οποίος παραδέχτηκε :

” Μπορεί να έγιναν και λάθη “.

Ερωτηθείς αν έγινε έρευνα για το ιδεολογικό υπόβαθρο των δραστών, καθώς ανάμεσα στα ευρήματα ήταν και αντικείμενα όπως ένας σταυρός, ο μάρτυρας απάντησε πως όχι .

Είπε βέβαια ότι είχε υποψίες σχετικά με τον μάρτυρα αλλά δεν είχε αναλάβει εκείνος τη δικογραφία, καθώς και ότι δεν υπήρχε κανένα στοιχείο που να συνδέει τα συγκεκριμένα όπλα με την οργάνωση “Συνωμοσία των Πυρήνων της Φωτιάς”.

Πατέρας Περικλή : Δεν έχει πιάσει ποτέ όπλο

“Απορώ πως αποδόθηκαν στο παιδί μου αυτές οι κατηγορίες, είναι κατά των όπλων, δεν τα έχει πιάσει ποτέ στα χέρια του”, κατέθεσε στην συνέχεια ο πατέρας του Περικλή.

“Δούλευε, γυμναζόταν, είχε την σχολή του, πήγαινε ταξίδια με την κοπέλα του, ήταν κακό που πήγαινε ταξίδια ; ” αναρωτήθηκε ο μάρτυρας, με αφορμή κι όσα είχαν γραφτεί και ειπωθεί και στην προηγούμενη δίκη για τα …ταξίδια στην Βαρκελώνη που είναι …άντρο τρομοκρατών… “Μόνος του πήγε να καταθέσει όταν συνελήφθη ο φίλος του που τελικά αθωώθηκε παμψηφεί ( σ.σ. εννοεί τον σύντροφο της Ηριάννας) . Αν ήταν μπλεγμένος θα πήγαινε αυθόρμητα να καταθέσει ;”

“Είναι ειλικρινής, μου είπε ότι δεν είχε πιάσει τα όπλα και εγώ τον πιστεύω. Δεν είχε χρόνο για να ασχοληθεί με τέτοια… Δεν μπορεί να το χωνέψει το μυαλό μου…” συμπλήρωσε.

Σε ερώτηση αν ασχολείται με τα πολιτικά, χωρίς αυτό να έχει σημασία, ο μάρτυρας είπε ότι ο γιός του είναι απλά πολιτικοποιημένος…

Εισαγγελέας: Δικαίωμα του καθένα να είναι αναρχικός, αντιεξουσιαστής, ό,τι θέλει… μόνο οι πράξεις ποινικοποιούνται. Μου κάνει εντύπωση όμως γιατί τον υπερασπίζεται με τόσο σθένος αυτός ο χώρος. Κι έχουν γίνει εν ονόματί του βανδαλισμοί…

Μάρτυρας: Δεν τον στηρίζει μόνο αυτός ο χώρος

Σύνεδρος : Θεωρείτε ότι στοχοποιήθηκε;

Μάρτυρας: Δεν το ξέρω για να κάνω υποθέσεις… δεν μπορώ να δώσω εξήγηση, ήρθαν όλα απανωτά στο κεφάλι μας και μας έκαναν να ξεχάσουμε και ποιοί είμαστε.

Πρόεδρος : Βρέθηκαν τίποτε συνομιλίες στα κινητά του για το πως θα γινόταν μεταφορά όπλων κλπ; Φαντάζομαι ξετινάχτηκαν όλα .

Μάρτυρας: Δεν βρέθηκε τίποτε απολύτως.

Μητέρα Περικλή

“Ο γιός μου είναι ένα εξαιρετικό παιδί , φοιτητής και παράλληλα εργαζόμενος… Τι να πω γι αυτές τις τραγικές κατηγορίες ; Δεν μπορώ να ξέρω γιατί το έκαναν… όταν τον συνέλαβαν βαράγανε πιστολιές… το παιδί μου είχε καταθέσει στον ανακριτή και είχε αφήσει διεύθυνση και τηλέφωνο. Γιατί τέτοιος ντόρος και κινηματογραφική σύλληψη ; Είμαστε μια φιλήσυχη οικογένεια… αγανακτήσαμε, δεν είδαμε άσπρη μέρα από τότε που μας συνέβη αυτό το κακό… τον είχαν προσαγάγει μόνο παλιά σε μια καφετέρια μετά το τέλος μιας πορείας και του είχαν πάρει το δακτυλικό αποτύπωμα. Πήγαινε ταξίδια, όπως όλοι οι νέοι, πήγε και στη Βαρκελώνη…”

Πρόεδρος : Η Βαρκελώνη είναι μια θαυμάσια πόλη, πηγαίνουν όλοι… και για τη Βουλγαρία αν δεν συνδεθεί ότι από εκεί ήρθαν όπλα δε λέει τίποτε μόνο του το ταξίδι. Τι πράξη έκανε και δικαιολογείται να λέγεται τρομοκράτης; Δεκατρία χρόνια για να καταστραφούν οι ζωές δύο παιδιών. Δεν ζητήσαμε εμείς την συμπαράσταση του κόσμου, αλλά είναι πολύ σημαντικό να σε στηρίζει κόσμος.

Εισαγγελέας : Βγάλατε ανακοίνωση καταδίκης των βανδαλισμών;

Συνήγορος: είναι αυτό αντικείμενο της δίκης και μάλιστα Πενταμελούς;

Εισαγγελεάς: Όλα κρίνονται .

Πατέρας Ηριάννας

“Η κόρη μου ήταν αριστούχος, είχε μια ανοδική πορεία, δίδασκε σε παιδιά αλλά και στο Πανεπιστήμιο, είχε κάνει έναρξη επιτηδεύματος …διάβαζε διαρκώς ποτέ να προλάβει αυτά που την κατηγορούν;”.

Πρόεδρος: Η αστυνομία βρήκε ένα υλικό και το έστειλε για αξιολόγηση. Δεν φταίνε αυτοί.

Μάρτυρας : Να το μεταφράζουν σωστά όμως.

Πρόεδρος : Αυτό είναι άλλο θέμα

Μητέρα Ηριάννας

“Δεν ξέρω κανένα από τα παιδιά που λένε ότι είναι στους Πυρήνες.

Πρόεδρος : Όχι ότι παίζει κάποιο ρόλο.

Μητέρα (συνεχίζει): Τους φίλους της τους ξέρω όλους. Όταν γύρισε από το Στρασβούργο που είχε πάει με το πρόγραμμα Erasmus έμενε με μια πολύ στενή φίλη της… Μαζί είχαμε πάει με τον αρραβωνιαστικό της να νοικιάσουμε το σπίτι που το χαρακτήρισαν γιάφκα… To παιδί μου ήταν πάντα στοχευόμενο σε ένα πλαίσιο. Στην επιστημονική και επαγγελματική της εξέλιξη κι αγωνίστηκε πολύ για να το πετύχει αυτό. Είναι ένα ευαίσθητο πλάσμα που βοηθάει τους πάντες… Δεν είχε ποτέ ακραίες ιδέες, την συνέλαβαν ενώ πήγαινε για μάθημα.