Τέσσερις μύθοι για τη διατροφή των παιδιών

Κατά καιρούς, ακούγονται διάφορα σχετικά με το τι είναι σωστό και τι λάθος στη διατροφή κατά την παιδική ηλικία. Όμως, προτού αποφασίσετε να εφαρμόσετε κάτι και στη διατροφή του δικού σας παιδιού, έχετε αναλογιστεί αν αληθεύει;
Πολλοί ειδικοί έχουν ασχοληθεί με την κατάρριψη των μύθων που έχουν επικρατήσει σχετικά με τη σωστή διατροφή των παιδιών. Ώρα να μάθετε κάποιους από αυτούς.
1. Το παιδί πρέπει να τρώει όλο το φαγητό του
Αν πιέζετε το παιδί σας να καταναλώσει όλο το γεύμα του χωρίς να το θέλει, θα αντιληφθεί ότι δίνετε υπερβολική έμφαση στο θέμα του φαγητού, γεγονός που μπορεί να το καταπιέσει ή ακόμα και να το οδηγήσει μελλοντικά στη συνήθεια της υπερφαγίας. Αντίθετα, αν το αφήνετε να ελέγχει μόνο του την ποσότητα που θέλει να φάει, θα μπορέσει αργότερα να «ακούει» το σώμα του και την όρεξή του.
2. Πρέπει να απαγορεύεται η κατανάλωση γλυκών στα παιδιά
Ως γνωστόν, όταν θεωρούμε κάτι «απαγορευμένο», στην πραγματικότητα αυτό γίνεται πιο επιθυμητό. Θα ήταν λάθος λοιπόν να αποκλείσουμε εντελώς την κατανάλωση κάποιου γλυκού στην παιδική διατροφή, στερώντας και την απόλαυση από τα παιδιά μας. Φυσικά, οφείλουμε πάντα να διατηρούμε ένα μέτρο, φροντίζοντας για παράδειγμα να προσφέρουμε σαν απογευματινό σνακ ένα γλυκό, ένα παγωτό ή μια σοκολάτα στο παιδί 2-3 φορές την εβδομάδα, χωρίς να γίνει καθημερινή συνήθεια.
3. Το παιδί δεν πρέπει να καταναλώνει «άπαχα» γαλακτοκομικά
Μέχρι την ηλικία των δύο ετών, το παιδί κατά κανόνα έχει ανάγκη από αρκετό λίπος, λόγω της ταχύτατης ανάπτυξης του εγκεφάλου του και της κινητικότητάς του. Από εκεί και μετά, δεν αληθεύει ότι απαγορεύεται η κατανάλωση γαλακτοκομικών χαμηλών σε λιπαρά (ημιαποβουτυρωμένων), καθώς αυτά συνήθως διατηρούν τα θρεπτικά τους συστατικά και δε στερούνται πρωτεϊνών και ασβεστίου. Η διαφορά τους με τα πλήρη γαλακτοκομικά βρίσκεται στην περιεκτικότητα σε κορεσμένο λίπος, το οποίο και θεωρείται ιδιαίτερα βλαβερό και μερικές φορές συσχετίζεται με την εμφάνιση χρόνιων εκφυλιστικών νοσημάτων.
4. Το βάρος θα το πάρει σε ύψος
Οι έρευνες έχουν δείξει ότι τα παχύσαρκα παιδιά ψηλώνουν πιο γρήγορα από τους συνομήλικούς τους, αλλά η ανάπτυξή τους σταματά τελικά σε μικρότερο ύψος. Αυτό συμβαίνει διότι τα οστά τους δεν παρουσιάζουν τον ίδιο ρυθμό ανάπτυξης με το σωματικό τους βάρος και η μάζα τους δεν είναι αρκετά πυκνή, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να υποστηριχθεί η ανάπτυξη του σκελετού τους.
 
http://medicalnews.gr