Ο αγών υπέρ του κράτους ήταν πάντα το τελευταίο οχυρό της Δεξιάς. Κατά καιρούς υπερασπίστηκε το κράτος από την κυνηγημένη Αριστερά, που ήθελε να το καταλύσει, από το Κέντρο, που ήθελε να το διαλύσει, από το ΠΑΣΟΚ, που το διέλυσε, και φυσικά από τους κάθε λογής ταραξίες, διαδηλωτές και απεργούς που περιφρονούσαν τους νόμους και τους κανόνες του. Γενικώς το κράτος υπήρξε πάντοτε ένα είδος ιερής αγελάδας της Δεξιάς. Για τους άλλους ίσχυε απλώς το απλό: Απαγορεύεται η είσοδος στο βουστάσιο.
Τον τελευταίο καιρό ο Σαμαράς αναβιώνει τις καλύτερες παραδόσεις της παράταξης του κράτους. Η χώρα πολιορκείται από τους μετανάστες, οι δρόμοι από τους αναρχικούς, τα πανεπιστήμια από τους καταληψίες, η ελεύθερη και πλούσια ζωή μας από τους εχθρούς του κράτους. Και ο Σαμαράς, ως μπεχλιβάνης, δείχνει τα μπράτσα του, έτοιμα να υπερασπιστούν το κράτος. Και γλώσσα δεν βάζουν μέσα, ούτε αυτός ούτε τα πτηνά που τον αντιγράφουν και τα αντιγράφει, καταγγέλλοντας την κυβερνητική αβελτηρία.
Α, όσο για τις λύσεις, μη χολοσκάτε. Η Δεξιά των Σαμαράδων τις έχει στο τσεπάκι της. Όπου δεν πίπτει λόγος πίπτουν και επιπίπτουν τα ΜΑΤ. Κράτος και αστυνομία ένα πράγμα, να πούμε, στο μυαλό του. Ούτε υποψιάζεται πόσο κράτος διέλυσε ο ίδιος στο πέρασμά του από την πρωθυπουργία. Γιατί όταν διαλύεις συντάξεις, που το κράτος εγγυήθηκε, νόμους, που το κράτος θέσπισε, κανόνες, που το κράτος αποδέχτηκε, ζωές, που το κράτος υποτίθεται ότι προστατεύει, τι διάολο προστάτης του κράτους είσαι;
Μπα, δεν τρέχει τίποτε. Το κράτος ταυτίζεται στη γκλάβα σου -που ποτέ δεν δοκίμασε το κρατικό ματσούκι- με την αστυνομία. Και εγκαλείς την κυβέρνηση για το μόνο που καταλαβαίνεις: Γιατί δεν δέρνει όπως εσύ. Γιατί δεν αντιμετωπίζει τα προβλήματα της κοινωνίας -πολλά από τα οποία εσύ δημιούργησες- με τον αβρό τρόπο της αστυνομίας. Γιατί δεν αποκαθιστά την ομαλότητα, την ασφάλεια, το κράτος να πούμε, με ένα καλό μπερντάχι. Και δύο, και τρία, και εκατό αν χρειαστεί. Φτηνή λύση, δραστική, και χημική.
Πιστεύει, τρομάρα του, πως θα κερδίσει έτσι τους νοικοκυραίους. Και δεν καταλαβαίνει ότι, έτσι που ήρθαν τα πράγματα, στραβά κι ανάποδά του, ο αγών υπέρ του κράτους δεν είναι παρά το τελευταίο οχυρό του βλάκα…
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr
