Του Παύλου Κιρκασίδη
Aυτά τα (χιλιάδες) σιχαμερά δημοσιεύματα του τύπου “πώς να προστατευτείτε από τους “πληστειριασμούς” (τα οποία κατά κανόνα βρίσκεις μόνο στον Τύπο που στηρίζει εξώφθαλμα το σύστημα) βασικά δεν κάνουν τίποτε περισσότερο από το να νομιμοποιούν υποσυνείδητα τους αντισυνταγματικούς νόμους που επέβαλε η εντολοδόχος κυβέρνηση. Διότι από τη στιγμή που, αντί να επιτεθείς ως πολίτης αμύνεσαι ως ιδιώτης, στην ουσία αναγνωρίζεις το σύννομον και απλώς αναζητάς έναν προσωπικό τρόπο εξαίρεσης.
Σε ληστέψανε, σε καταστρέψανε, σε ξεφτιλίσανε, και τώρα σου ζητούν να προσφύγεις για να μη σου κλέψουν και τα υπόλοιπα και αυτό μάλιστα στο παρουσιάζουν και ως… ευεργέτημα !!!
Και αφού, ηλίθιε, μετά από όλα αυτά, νιώσεις ατομικά ευεργετημένος (!!!) τότε μπαίνεις και συ στην αντίστοιχη ψυχολογία, αισθανόμενος ευγνωμοσύνη για τον νταβατζή σου, νομιμοποιώντας τους όρους του, και φυσικά νιώθεις και απέναντι σε όποιον αρνείται να το κάνει. Το σύνδρομο της Στοκχόλμης ένα πράμα…
Αυτά τα χιλιάδες λοιπόν σιχαμερά δημοσιεύματα, δεν νοιάζονται να προστατεύσουν εσένα που αισθάνεσαι πως ατομικά διώκεσαι αλλά αυτούς που με προεδρικά διατάγματα διώκουν απηνώς τις τάξεις της εργασίας.
Δεν υπάρχουν ατομικές νίκες σε μια συλλογική ήττα. Κι άμα πεθάνει ο ασθενής από καρκίνο του πνεύμονα, μαζί του θάβεται και το πάγκρεας που “ευτυχώς δεν πειράχτηκε”…
