Το «σύστημα», ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και η …«μετάλλαξη»

Υπάρχουν οι εντός του ΣΥΡΙΖΑ που συζητούν εν όψει του 3ου Συνεδρίου του κόμματος. Για ένα κόμμα της ανανεωτικής Αριστεράς ο δημόσιος διάλογος είναι δομικό στοιχείο της ύπαρξής του. Ιδιαίτερα για τον πολυσυλλεκτικό και πολυφωνικό  ΣΥΡΙΖΑ. Είναι κακό να υπάρχουν πλειοψηφούσες και μειοψηφούσες απόψεις σ’ ένα ζωντανό οργανισμό που δεν ασπάζεται τη μονολιθικότητα και τον δημοκρατικό συγκεντρωτισμό κομμουνιστικών κομμάτων; Φυσικά και όχι. Κακό είναι να αγνοείται η δημοκρατική λειτουργία βάσει της οποίας ο πολιτικός οργανισμός πορεύεται. Και αυτό σημαίνει ότι η πλειοψηφούσα άποψη καθορίζει την πολιτική και τη λειτουργία του φορέα. Σε κάθε περίπτωση στην πορεία προς το συνέδριο κάθε άποψη είναι σεβαστή, κάθε γνώμη προσφέρει, κάθε αναφορά σε λάθη, παραλήψεις, εμπειρίες, ιδεολογικές προσεγγίσεις, είναι αξιοποιήσιμος πλούτος…

Υπάρχουν και οι εκτός του ΣΥΡΙΖΑ αριστεροί πολίτες που βλέπουν με πολιτικό και ιδεολογικό ενδιαφέρον την πορεία ενός κόμματος που ξεφεύγει από την πεπατημένη των παραδοσιακών κομμάτων της πληθυντικής Αριστεράς. Αναφερόμαστε κυρίως στην οργανωτική δομή και λειτουργία η οποία είναι άμεσα συνυφασμένη με τη δυνατότητα του πολιτικού χώρου να διεκδικήσει την υλοποίηση των διακηρυγμένων πολιτικών του στόχων. Και όχι μόνο. Διότι ο τρόπος με τον οποίο οργανώνεται και λειτουργεί ένα κόμμα φανερώνει, κατά τη γνώμη μας, την οπτική του για την οργάνωση και τη λειτουργία της κοινωνικής ζωής. Αλλά αυτό είναι ένα ζήτημα μιας άλλης συζήτησης…     

Η πρόταση Τσίπρα για την εκλογή προέδρου και κεντρικής επιτροπής από την οργανωμένη βάση του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Ενδιαφέρον έχουν επίσης η προβληματική και οι αντιρρήσεις που διατυπώνονται από τμήμα της ηγεσίας αλλά και της βάσης.

Θα σταθούμε μόνο σ’ ένα σημείο της δημόσιας αντιπαράθεσης για το θέμα.

Σε συνέντευξή του ο κ. Φίλης είπε:

«Υπάρχει μια πίεση από το σύστημα να δημιουργηθούν αρχηγικά κόμματα… Σε αυτή την τάση που είναι ισχυρή σήμερα, προσπαθούν να σπρώξουν και τον ΣΥΡΙΖΑ. Να γίνει ένα κόμμα συστημικής μετάλλαξης».

Ανάλογη θέση υποστήριξε ο κ. Τσακαλώτος (Αυγή, 14-2):

«Ίσως μια τέτοια στρατηγική να είναι αποτελεσματική για τα κόμματα του παλαιού δικομματισμού… Ίσως γι’ αυτό τα συστημικά μέσα μάς καλούν εναγωνίως να προσαρμοστούμε στο παλιό και «δοκιμασμένο»».

Αν κάποιος έχει την υπομονή να παρακολουθεί καθημερινά τον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο, αλλά και τα δελτία ειδήσεων των μέσων ενημέρωσης των βαρόνων, ένα πράγμα διαπιστώνει. Ότι φανερός και ομολογημένος στόχος της κυρίαρχης τάξης και του συστήματος που την υπηρετεί είναι να μην επιτραπεί καθ’ οιονδήποτε τρόπο η επιστροφή της «παλαβής» Αριστεράς στην κυβερνητική εξουσία. Και φυσικά όλα τα σφυριά, τόσο της κυβερνητικής προπαγάνδας, όσο και της αργυρώνητης δημοσιογραφίας χτυπούν ανελέητα τον ηγέτη της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο οποίος αποτελεί κόκκινο πανί για τη Δεξιά και το παρασιτικό σύστημα της αρπαχτής. Και αυτό διότι γνωρίζουν ότι είναι ο βασικός δίαυλος μέσω του οποίου είναι δυνατό να διαταραχθεί η «κανονικότητά» τους. Γνωρίζουν ότι ο Τσίπρας είναι αυτός που κάνει γκελ στην κοινωνία και μπορεί να συσπειρώσει ευρύτερες κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις στην προσπάθεια ανατροπής της κυβερνητικής παρωδίας του Μητσοτάκη. Αυτός είναι ο λόγος που του φορτώνουν – εκτός από τις “αμαρτίες” του Πολάκη – ακόμα και το …προπατορικό αμάρτημα!!!  

Ως εκ τούτου, η λογική λέει ότι το «σύστημα», το ποίο επικαλούνται οι κ.κ. Φίλης και Τσακαλώτος, σε καμία περίπτωση δε θα ήθελε να ενισχυθεί το «κεφάλαιο» Τσίπρας, είτε μέσω ενίσχυσης της εικόνας του ή μέσω της “αρχηγικής” του επικράτησης εντός του κόμματος. Τι θα ήθελε το “σύστημα” προκειμένου να αποδομήσει ακόμα περισσότερο τον χαρισματικό ηγέτη της αντιπολίτευσης; Όχι φυσικά να ενισχυθεί το αρχηγικό του προφίλ, αλλά αντίθετα, να τίθεται εν αμφιβόλω εντός της ηγετικής ομάδας. Με αυτόν τον τρόπο μπορούν άνετα να επιχειρούν την αποδόμηση όχι μόνο του επικεφαλής αλλά και του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ χρεώνοντάς του αντιπολιτευτικές κινήσεις προκειμένου να κουκουλώσει εσωτερικά του προβλήματα. Θέλουν να εμφανίζουν ένα κόμμα μπάχαλο. «Αυτοί δεν μπορούν να συνεννοηθούν για τα του οίκου τους, θα μπορέσουν να διοικήσουν τη χώρα;» Αυτό είναι το προπαγανδιστικό μότο όλων των συνιστωσών του «συστήματος».

Στο δια ταύτα: Σεβαστή η άποψη των κ.κ. Φίλη και Τσακαλώτου, αλλά κατά τη γνώμη μας, τροφή του «συστήματος» είναι η αποψίλωση (πολιτική, κοινωνική, επικοινωνιακή) του Τσίπρα και όχι η «αρχηγική» του επικράτηση, έστω μέσω μιας «συστημικής (;) μετάλλαξης». Ας ελπίσουμε ότι δε θα δούμε τις επόμενες μέρες να κόπτονται οι στυλοβάτες του «συστήματος» για την εσωκομματική δημοκρατία του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ…

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr