Newsroom

Newsroom

"Σύντομες συνεντεύξεις με απαίσιους άντρες" – Οι συντελεστές της παράστασης μιλούν στο koutipandoras.gr

Τη Δευτέρα 24 Απριλίου ανεβαίνει στο Θέατρο Οδού Κεφαλληνίας η θεατρική παράσταση «Σύντομες συνεντεύξεις με απαίσιους άντρες», η οποία είναι βασισμένη στο ομώνυμο έργο του David Foster Wallace. Είναι η πρώτη φορά που παρουσιάζεται έργο του διεθνώς αναγνωρισμένου και ιδιαίτερα δημοφιλούς συγγραφέα στο ελληνικό θέατρο.

58fe19971dc524ca1e8b45bd

Με αυτή την αφορμή, μιλήσαμε με τη Σοφία Μαρία Κικιλίντζια, τη Σταυρούλα Κοντοπούλου και τη Ζωή Μυλωνά για αυτόν τον σημαντικό συγγραφέα της μεταμοντέρνας εποχής, για το έργο του, αλλά και για το θέατρο στους καιρούς της κρίσης.

Συνέντευξη στην Ηλέκτρα Ζαργάνη

Ο David Foster Wallace θεωρείται ένας από τους πιο επιδραστικούς και καινοτόμους Αμερικάνους συγγραφείς της μεταμοντέρνας περιόδου. Τι σας γοήτευσε στο έργο του;

ΖΜ: Ο David Foster Wallace είναι από τους συγγραφείς που διαβάζω και νιώθω πως θα πρέπει να έχει ζήσει χίλιες ζωές για να ξέρει τόσο καλά τις κρυφές σκέψεις που κάνω και τις ανείπωτες ανασφάλειες που έχω όχι μόνο εγώ, αλλά νομίζω και οι περισσότεροι άνθρωποι. Είναι ένας πολύ ανθρωπινός συγγραφέας.

ΣΚ: Από τις πρώτες στιγμές που διάβασα Wallace κατάφερε να με εμπλέξει προσωπικά στην ψυχαναλυτική σκέψη του. Αισθάνθηκα πως έχω πάει με ένα σπουδαίο φίλο για καφέ.

ΣΜΚ: Ομολογώ πως αν και τον είχα ακουστά, δεν είχα διαβάσει ποτέ κάτι δικό του. Μου τον σύστησε η Ζωή και την ευχαριστώ. Με κέρδισε αμέσως ο ψυχαναλυτικός και πολυσύνθετος τρόπος γραφής του, που μεταφέρει απλά και καθημερινά νοήματα που μας απασχολούν όλους.

«Σύντομες συνεντεύξεις με απαίσιους άνδρες». Σας φόβισε το ενδεχόμενο να καταπιαστείτε με ένα έργο που δεν έχει ανέβει ποτέ στην Ελλάδα;

ΖΜ: Δεν το σκεφτήκαμε έτσι. Μας άρεσαν πολύ τα κείμενα και μας άρεσε και η πρόκληση του να φτιάξουμε μία θεατρική παράσταση από ένα βιβλίο διηγημάτων.

ΣΚ: Μας αρέσει να συναντάμε άγνωστα κείμενα και να μελετάμε το νόημα τους. Το οτι είναι άγνωστο κάνει και την εξερεύνηση γοητευτική.

Πρόκειται για ένα σύγχρονο έργο που καταπιάνεται με ζητήματα ταυτότητας, κοινωνικών σχέσεων, ρόλων που πρέπει να υποδυθούμε. Με ποιον τρόπο απευθύνεται στο σύγχρονο κοινό και πως το επηρεάζει;

ΖΜ: Όσον αφορά στο κοινωνικό ζήτημα των Φύλων που είναι ένα άπο τα βασικά κοινωνικά ζητήματα που αγγίζει ο Wallace, το έργο εξετάζει την εξέλιξη των κοινωνικών ρόλων των γυναικών, και τις επιρροές της εξέλιξης αυτής πάνω στον σύγχρονο άντρα. Οι επιρροές που βλέπει ο συγγραφέας δεν είναι οι πιο προφανείς. Το θέμα του προσδιορισμού της ταυτότητας είναι βέβαια αιώνιο, και οι ήρωες του έργου μας ακολουθούν μια προσωπική πορεία έρευνας για αυτήν την ταυτότητα και την προσπάθεια να είναι αρεστοί.

ΣΚ: Ο σύγχρονός άνθρωπος όσο κάθε άλλη εποχη είναι ο ίδιος δημιουργός του εαυτού του. Ωστόσο όλοι υποφέρουμε απο φυγοπονία της αυτογνωσίας. Οι ρόλοι που άνδρες και γυναίκες υποδύονται καθημερινά σύμφωνα με το κοινωνικό μας περιβάλλον και τις υποχρεώσεις μας, πολλές φορές μας κάνει να αισθανόμαστε ασφαλής και δικαιολογημένοι. Κατά πόσο θα επηρέαζε όμως το κοινωνικό σύνολο μια απόλυτα ειλικρινής συνειδητοποίηση του εαυτού μας. ?

ΣΜΚ: Πιστεύω ότι ζητήματα ταυτότητας, κοινωνικών ρόλων και σχέσεων υπήρχαν και θα υπάρχουν όσο υπάρχει ο άνθρωπος και ζει οργανωμένος σε κοινωνίες.

Τρεις γυναίκες υποδύονται άνδρες που μιλούν για γυναίκες σε μία υπερβατική πραγματικότητα που εξελίσσεται πάνω στη σκηνή. Πως προσεγγίσατε σκηνοθετικά το θέμα;

ΖΜ: Βασιστήκαμε πολύ σε ένα μοτίβο του βιβλίου που μιλάει οχί μόνο για τους ρόλους που παίζουμε εμείς συνειδητά και ασυνείδητα στη καθημερινότητα μας, αλλά και τους ρόλους που παίζουμε εμείς στο προσωπικό αφήγημα που έχει ο καθένας για την δική του ζωή. Συμβαίνει να μας χρησιμοποιούν άλλοι άνθρωποι για κάποιο λόγο που τους αφορά προσωπικά (άλλες φορές συνειδητά, άλλες όχι) ενώ συχνά περιορίζει και στενεύει την ύπαρξη μας. Όλη αυτή η γραμμή σκέψης για τους ρόλους που επιλέγουμε ή όχι να παίζουμε και να είμαστε, δίνει πλούσια τροφή και σκηνοθετικά και υποκριτικά.

ΣΚ: Αναγνωρίσαμε πως οι χαρακτήρες περιγράφονται ως άνδρες τραχείς αλλά ευαίσθητοι. Μας ενδιαφέρει να τους υποδύονται γυναίκες αυτούς τους χαρακτήρες προσεγγίζοντας την πανανθρώπινη ανασφάλεια του ‘’εγώ’ . Έτσι απενοχοποιούνται κατά κάποιο τρόπο τα πρόσωπα ξέροντας πως τίποτε δεν είναι μόνο ένα πράμα.

ΣΜΚ:Ένα πεδίο υπερβατικής πραγματικότητας σε συνδυασμό με ένα παιχνίδι ρόλων, μας επέτρεψε να παίξουμε και να πειραματιστούμε χρησιμοποιώντας την φαντασία μας. Αυτή η ελευθερία μας έκανε να συνειδητοποιήσουμε ότι ανεξάρτητα από τα διαφορετικά εξωτερικά χαρακτηριστικά που πας κάνουν να πιστεύουμε πως είμαστε ξεχωριστοί, καταβάθος μας απασχολούν οι ίδιοι φόβοι και οι ίδιες αγωνίες.

Οι ανθρώπινες σχέσεις πιστεύετε ότι είναι πεδίο που δύσκολα μπορεί να προσεγγίσει και να ερμηνεύσει ο σύγχρονος άνθρωπος;

ΖΜ: Στα λόγια του Wallace, “Όλα τα ανθρωπινά όντα καλούνται κάποια στιγμή να πληρώσουν ένα παράξενο και ανώνυμο τίμημα, αν θέλουν στα αλήθεια να ειναί μαζί με ενα άλλο ανθρώπινο ον, αντί απλώς να το χρησιμοποιούν με τον όποιο τρόπο.”

ΣΚ: Ο σύγχρονος άνθρωπος απομακρύνεται απο τη φύση και απο τον πλησίον του. Ξέρουμε πως είμαστε και αισθανόμαστε μόνοι .Ισως θα βοηθούσε αν καταλάβουμε πως δεν ειμαστε οι μόνοι.

ΣΜΚ: Σε κάθε εποχή υπάρχουν δυσκολίες στις ανθρώπινες σχέσεις για διαφορετικούς λόγους κάθε φορά. Είμαστε όλοι πολύπλοκα και μοναδικά όντα. Δυστυχώς κανείς δεν μπορεί να δώσει απαντήσεις σε τέτοιου είδους ερωτήσεις, μόνο να θέσει ερωτήματα που τροφοδοτούν την σκέψη. Αυτό προσπαθήσαμε να κάνουμε κι εμείς.

Ο συγγραφέας έπασχε από κατάθλιψη και τελικά έδωσε μόνος του τέλος στη ζωή του. Υπάρχουν τέτοια στοιχεία που μπορεί κανείς να διακρίνει στο έργο του;

ΖΜ: Αυτό είναι ένα βαθιά προσωπικό ζήτημα που δεν απαντιέται εύκολα. Σίγουρα, πάντως, το έργο του αφορά στην πάλη για την ανακάλυψη της αυθεντικότητας στις ανθρώπινες σχέσεις, που είναι δύσκολο άλλα όχι αδύνατο να βρούμε. Αυτό είναι άλλοτε καταθλιπτικό και άλλοτε ελπιδοφόρο.

ΣΚ : Σίγουρα αναγνωρίζεις πως έχεις να κάνεις με μια βασανισμένη σκέψη. Η αμεσότητα και η γενναιότητα της ειλικρίνειας του είναι ιδιοφυΐα.

ΣΜΚ: Η συνεχής αναζήτηση της αλήθειας και της αυθεντικότητας είναι μία ψυχοφθόρος διαδικασία. Δυστυχώς όλα έχουν και ένα κόστος.

To θέατρο πιστεύετε ότι έχει “αντέξει” τα χρόνια της κρίσης; Η καλλιτεχνική δημιουργία λαμβάνει την προσοχή και την αξία που θα έπρεπε;

ΖΜ: Το θέατρο είναι τόσο συνυφασμένο με την ανθρώπινη ύπαρξη που αντέχει και θα αντέξει σε όλους τους καιρούς. Άλλοτε πιο εύκολα, άλλοτε πιο δύσκολα.

ΣΚ: Η βαρβαρότητα της εκάστοτε εποχής είναι τροφή και έμπνευση για την τέχνη. H τέχνη είναι αυτόπτης μάρτυρας της ιστορίας.

ΣΜΚ: Η ανάγκη για τέχνη γενικότερα και για θέατρο ειδικότερα είναι αρχέγονη. Σίγουρα οι δύσκολες εποχές τροφοδοτούν τους καλλιτέχνες. Οι άνθρωποι έχουν τόσο την ανάγκη να δημιουργούν όσο και να βλέπουν θέατρο, και αυτό θα συνεχίσει να υφίσταται. Το θέμα είναι οι συνθήκες κάτω από τις οποίες γίνεται, που είναι και αυτές συνυφασμένες με την εκάστοτε εποχή.

Ποια είναι τα έργα με τα οποία θα θέλατε να καταπιαστείτε στο μέλλον;

ΖΜ: Είναι πολλά. Πάρα πολλά. Ίσως με ενδιαφέρουν κυρίως κείμενα τα οποία δεν έχουν γίνει ξανά σε θεατρική μορφή. Μ’αρέσει το ρίσκο με το οποίο αυτή η διαδικασία σε φέρνει αντιμέτωπο.

Σκ : Πολλά τα έργα και οι άνθρωποι που θα ήθελα να συναντήσω στο μέλλον.

Πως επέδρασε το οικογενειακό σας περιβάλλον στην ενασχόληση σας με το θέατρο;

ΖΜ: Νομίζω πως το θέατρο είναι ένα ελεύθερο και παιχνιδιάρικο περιβάλλον— οπώς και ένα χαρούμενο παιδί. Είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω αυτήν την διαδικασία άπο μίκρη ηλικία και ήθελα απλώς να συμμετέχω στο παιχνίδι.

ΣΜΚ: Είναι ένας δύσκολος χώρος και αυτό το γνωρίζουμε όλοι, είτε είμαστε μέσα, είτε έξω. Δεν μπορώ να πω ότι χάρηκαν ιδιαίτερα στην αρχή, τουλάχιστον όχι εξωτερικά, αλλά πιστεύω ότι ενδομύχως ήταν περήφανοι για την επιλογή μου και με στηρίζουν μέχρι και σήμερα με όποιο τρόπο μπορούν. 




Συντελεστές:

Ιδέα /σύλληψη: Ζωή Μυλωνά

Μετάφραση: Κ. Αλέξης Αλάτσης

Σκηνοθεσία: Σοφία Μαρία Κικιλίντζια, Σταυρούλα Κοντοπούλου, Ζωή Μυλωνά

Σκηνογραφία/Σκηνικά αντικείμενα/Κοστούμια: Δήμος Κλιμενώφ

Μουσική/Ηχητικές συνθέσεις: Ζωή Μυλωνά

Φωτισμός: Βαλεντίνα Ταμιωλάκη

Viewpoints training/ Καλλιτεχνική συνεργασία: Ρεβέκκα Τσιλικαρίδου

Παραγωγή: KART Productions

Ερμηνεία: Σοφία Μαρία Κικιλίντζια, Σταυρούλα Κοντοπούλου, Ζωή Μυλωνά

INFO:

Θέατρο της οδού Κεφαλληνίας/ Β’ Σκηνή

Κεφαλληνίας 18 Κυψέλη

Πληροφορίες – κρατήσεις: 210 8838727

Παραστάσεις:

Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00

Από Δευτέρα 24 Απριλίου έως Τρίτη 6 Ιουνίου

Διάρκεια: 90 λεπτά

Τιμές εισιτηρίων: Κανονικό: 12€, Φοιτητικό: 8€, Άνεργοι & Ατέλειες: 5€.

Αγρίνιο: Άγριο οπαδικό επεισόδιο – Επιτέθηκαν σε φίλους του Ολυμπιακού που βγήκαν να πανηγυρίσουν (video)

astynomia skai

Αγρίνιο: Άγριο οπαδικό επεισόδιο – Επιτέθηκαν σε φίλους του Ολυμπιακού που βγήκαν να πανηγυρίσουν (video)

Επίθεση σε τρεις 18χρονους έκαναν άτομα με κουκούλες στο Αγρίνιο

Μούκανος για τον τραγικό θάνατο του Θόδωρου Αγγελόπουλου: Εκτινάχθηκε και έπεσε σε ένα φρεάτιο (video)

1291496

Μούκανος για τον τραγικό θάνατο του Θόδωρου Αγγελόπουλου: Εκτινάχθηκε και έπεσε σε ένα φρεάτιο (video)

«Ήμουν απέναντι. Έπεσαν οι μηχανές, σερνόντουσαν οι αναβάτες. Φωνές, πανικός, ουρλιαχτά», περιέγραψε για ο Αλέξανδρος…