Θλίψη έχει προκαλέσει σε αρκετό κόσμο ο θάνατος του Νίκου Φλωρινιώτη, γιό του Γίαννη Φλωρινιώτη, ο οποίος είχε χάσει τη ζωή του λίγους μήνες πριν.
Ο 39χρονος άνδρας έχασε τη μάχη με τον καρκίνο, ο οποίος τον ταλαιπωρούσε τον τελευταίο καιρό και τελικά τον κατέβαλε, με την οικογένεια του να μην μπορεί να πιστέψει αυτό που συνέβη.
Μάλιστα, η μάνα του Νίκου Φλωρινιώτη μιλώντας στην εκπομπή του Γιώργου Λιάγκα, ανέφερε πώς είναι να χάνεις άνδρα και παιδί σε λίγους μήνες, ενώ αποκάλυψε τα συγκλονιστικά λόγια που έλεγε στον γιό της όταν τη ρωτούσε αν θα πεθάνει.
Πιο αναλυτικά η Μάχη Φλωρινιώτη ανέφερε
«Τον πρώτο καιρό που είχε πεθάνει ο πατέρας του, το παιδί μου πάλευε ακόμη. Ήταν οι αρχές που είχε αρρωστήσει, που είχαμε καταλάβει ότι είχε μελάνωμα. Το παλεύαμε, εγώ υποκρινόμουν. Θυμάσαι Γιώργο μου που μου είχες πει “Η Μάχη είναι πολύ δυνατή”. Όχι, η Μάχη δεν είναι δυνατή, η Μάχη έπαιζε θέατρο για να δείχνει δυνατή. Δεν ήθελα να καταλάβει το παιδί μου τι είχε. Το παιδί μου ήξερε μόνο ότι είχε μελάνωμα, καρκίνο δηλαδή στον ώμο. Δεν τον είχα αφήσει να καταλάβει ότι είχε και σε άλλα σημεία για να μην τον πάρει από κάτω.
Με είχε ρωτήσει “Μαμά θα πεθάνω;” και εγώ του είχα απαντήσει σαν Θεός “Όχι παιδί μου δεν θα πεθάνεις, δεν σε αφήνει η μαμά να πεθάνεις“. Παλέψαμε με το τέρας που λέγεται καρκίνος και το είχαμε νικήσει. Το τέρας όμως που λέγεται καρκίνος το έκανε μετάσταση στα μηνίγγια. Στα μηνίγγια δεν γίνεται τίποτα, δεν εισχωρεί τίποτα. Είχε πει το δικό μου παιδί “ευχαριστώ ρε μαμά για ό, τι κάνεις για εμένα” και του απάντησα “Άκου Νικόλα και βάλτο καλά στο μυαλό σου, εγώ είμαι μάνα και η κάθε μάνα οφείλει να κάνει πράγματα για το παιδί της. Εγώ σε ευχαριστώ που έχεις έρθεις στη δική μου τη ζωή και μου την έχεις ομορφύνει.
Το παιδί μου ήταν πολύ ωραίος καλλιτέχνης, αγαπούσε πολύ αυτό που έκανε. Το παιδί του ήταν ένα λαμπερό παιδί, ανέβαινε στην πίστα και πετούσε δεν τον κατάπινε. Το σύστημα τον αδικούσε και τον πολεμούσε. Δεν ξέρω γιατί. Και βγαίνω να μιλήσω γιατί θέλω να τα πω τα παράπονά του. Το παιδί μου γέμιζε μαγαζιά. Και όμως το σύστημα τον πολέμησε. Ακριβώς επειδή ήταν το παιδί του Φλωρινιώτη. Κάποια στιγμή του είπαν να αλλάξει το επίθετό του κι εκείνος είχε αρνηθεί. Το παιδί μου είχε όνειρα και έφυγε με πολλά παράπονα. Αγαπούσε τη δουλειά του όπως και ο πατέρας του.
Την τελευταία φορά που μπήκε στο νοσοκομείο ήταν του Αγίου Νικολάου. Την ημέρα εκείνη έχασε τη φωνή του και δεν μπορούσε να επικοινωνήσει. Ο ίδιος δεν καταλάβαινε το πρόβλημά του. Η γιατρός μού είχε πει ότι το παιδί μου δεν θα τα καταφέρει κι εγώ έπαιζα θέατρο. Ο Θεός μού έδωσε δύναμη για να μείνω δυνατή για το παιδί μου».