Σταμάτης Κραουνάκης στο koutipandoras.gr: "Η τέχνη γεννήθηκε για να ενώνει τις κοινότητες"

Ο Σταμάτης Κραουνάκης προετοιμάζεται για μία πολύ ιδιαίτερη παράσταση, ένα ταξίδι στη μουσική με τίτλο «Όλοι ένα – Φίλα με», στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης. Λίγες μέρες πριν την πρεμιέρα (22 Οκτωβρίου), μας μιλάει για τις παρέες της γης που ενώνει το τραγούδι, για το δικαίωμά μας στην ελευθερία, για τα κρυφά μυστικά που μοιράζει η τέχνη και για την πίστη του στον “ανώνυμο” θεό που κρατάει ζωντανή την έμπνευσή του.

– Tι πιστεύετε ότι μας ενώνει με τα όνειρα των διπλανών μας; Μπορούμε να γίνουμε “όλοι ένα” με τη μουσική; 

Η ταπεινότητα, η ακοή της σιωπής, ο ήχος, τα διαστήματα, οι ανάσες… Ναι πάντα το κατάφερνε αυτό η μουσική. και πάντα θα το καταφέρνει. Είναι η αρμονία του σύμπαντος η μελωδία της θεϊκής μας καταγωγής. Ο δημιουργός οφείλει αυτό να το αφουγκράζεται. Ειδικά τώρα που νομίζουν κάποιοι ότι είναι αρκετό το κόνσεπτ. Δεν είναι αρκετό το κόνσεπτ. Δεν υποκαθιστά τη δημιουργία. Θέλει ταπεινότητα το συλλογικό.

– Ποιες στιγμές από τη μέχρι τώρα πορεία σας θα σας συντροφεύουν πάντα;

Η προετοιμασία της ταινίας «Αυτή η Νύχτα μένει», το «Τρίτο Στεφάνι», ο Αριστοφάνης στο Λονδίνο, ο Δικαιόπολις στην Επίδαυρο, η πρεμιέρα της Αληθινής Απολογίας του Σωκράτη, η μέρα που συνάντησα τον Ντάριο Φο στο Μιλάνο, η Μήδεια με τον Βουτσινά, οι κουβέντες μου με τον Μάνο Χατζιδάκι, η πρεμιέρα μας με την Άλκηστη στο Γκάζι,μια μέρα μετα το θάνατο του πατέρα μου, η χτεσινή μου πρόβα.

– Ποιοι στίχοι σας έρχονται στο μυαλό όταν σκέφτεστε την Ελλάδα σήμερα;

Τσίκα τσίκα μπουμ ολε ολε!

– Γιατί πιστεύετε ότι οι καλλιτέχνες δεν πρέπει να “μένουν έξω” από τα γεγονότα;

Είναι απλό. Άμα μείνεις έξω από τα γεγονότα μένουν και τα γεγονότα έξω από σένα.

– Θεωρείτε ότι ο κόσμος μπορεί να σηκώσει ξανά το ανάστημά του μετά την υπογραφή ενός ακόμα μνημονίου και μάλιστα από μία αριστερή κυβέρνηση;

Τα κανονίσαμε όλα να έχουν όνομα. Ο κόσμος είναι άνθρωποι. Όλοι φοβούνται αλλά και όλοι μπορούν. Το ανάστημα είναι η αξιοπρέπεια μας.Το δικαίωμα μας στην ελευθερία στο λόγο, στην συννενόηση με τους άλλους.Φυσικα και ναι. Φυσικά και θα σπάσουν τα θεμέλια αν χρειαστεί. Παντα γινόταν αυτό. Έτσι πορεύτηκε ο κόσμος. Αυτό το χρέος είναι μια μεγάλη μπίζνα ετών. Όσοι το γνωρίζουμε θα το αντιπαλέψουμε μέχρι τέλους.

– Η μουσική θα ενώνει πάντα τις παρέες των Ελλήνων; Γιατί; 

Όχι μόνον των Ελλήνων. Τις παρέες της γης. Γιατί αυτός είναι ο ρόλος της. Για αυτό υπάρχει. Για αυτό γεννήθηκε σαν τέχνη, για να ενώνει τις κοινότητες, τις πατρίδες, τα σόγια, τους έρωτες.

– Που κρύβεται για εσάς η μαγεία της τέχνης; Μέχρι που φτάνει η δύναμή της;

Στα κρυφά μυστικά που μοιράζει, στις ιδέες που διανέμει, στη δύναμη του χιούμορ. Είναι η δύναμη του κεραυνού. 

– Τι κρατάει ζωντανή την έμπνευση σας με τόσα στραβά που γίνονται γύρω μας;

Η πίστη μου στο Θεό τον Ανώνυμο, στην κουλτούρα και η εμπιστοσύνη  μου στο συναίσθημα, η αγάπη μου για τους ανθρώπους.

– Τι θα δούμε στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης; “Ας πούμε σώζω στο σκληρό δίσκο εκείνα που θα ‘παιρνα μαζί μου”, λέτε. Ποια είναι αυτά;

Ένα μεγάλο ποτάμι τραγούδι φτιαγμένο από πολλά μικρά μου, με αρχηγό τον Έρωτα. Δεν μπορω να πω και πολλα.

Ο φίλος μου ο Αυγερης μου είπε απόψε :

«τα ξαναγεννας όλα».

 – Πως θα σχολιάζατε όσα γίνονται με τους πρόσφυγες; Θεωρείτε ότι αρκεί η αληλλεγύη και οι δομές των πολιτών;

Μόνο η ανθρωπιά μπορεί να βοηθήσει αληθινά. Αυτό βοήθησε και παλιά. Κανένας νόμος.Καμμιά άλλη δύναμη δεν μπορεί να το κανονίσει.
Είναι πόλεμος.Είναι αδερφια μας. Διαλύονται τα χώματα τους και τα σπίτια τους. Στηρίζουμε όπως μπορεί και νιώθει ο καθένας. Μπορούμε περισσότερα από όσα νομίζουμε.

– Τι θα ευχόσασταν να αλλάξει στην Ελλάδα τη χρονιά που θα έρθει;

Η ανείπωτη κι ανίκητη βλακεία και στη φυλακή τα εγκλήματα.

Συνέντευξη στην Ηλέκτρα Ζαργάνη