Σήκω από τον καναπέ τώρα

Δεν έχουμε καμία ελπίδα να νικήσουμε, αλλά πάντα τότε νικούσε το ηρωικό κομμάτι των ανθρώπων σε αυτή τη χώρα: Όταν δεν είχε καμία ελπίδα.

Είχα πει πως δε θα ξαναγράψω για πολιτική. Όμως δε γίνεται. Δε γίνεται γιατί για μένα το να γράφω αυτά που πιστεύω είναι λύτρωση, αποσυμπίεση.Πώς να κρατήσω τόσο φορτίο μέσα μου; Θα γίνει βάρος, θα γίνει αρρώστια.Έχω μόνο μία επιλογή: Να τα γράψω, να τα πω.

Μου είπαν άνθρωποι που με αγαπούν: «Μην το κάνεις, δεν αξίζει». Μου είπε κι ένας φίλος νεοδημοκράτης, που ξέρει πολύ καλά τι έρχεται: «Σταμάτα να γράφεις, θα σε τσακίσουν. Άλλαξαν τα πράγματα.Έρχεται πολύ σκληρή Δεξιά». Να λοιπόν άλλος ένας λόγος. Επειδή ακριβώς έρχεται πολύ σκληρή Δεξιά, γι’ αυτό θα γράφω. Επειδή δε χρωστάω σε κανέναν κι επειδή δεν μπορούν να με πιάσουν από πουθενά.

Το είπαν, μέσα στην αλαζονεία των 9,3 μονάδων: Θα σας φερθούμε σαν αιχμαλώτους πολέμου. Στο twitter κουράστηκα να μπλοκάρω τραμπούκους της ΝΔ που έβριζαν με έναν τρόπο που δε βρίσκω τις λέξεις για να περιγράψω. Πήγαινα στις σελίδες τους για να τους μπλοκάρω. Το 90% από αυτούς είχε φωτογραφία την ελληνική σημαία.

Πώς γίναμε έτσι; Πώς εκχωρήσαμε τη σημαία της χώρας μας στα φασιστοειδή; Αυτοί που ξεπούλησαν τη Μακεδονία το 1992 και τη Σμύρνη το 1922, έρχονται και λένε τον Τσίπρα προδότη…

Ο Τσίπρας δε θα πάει χαμένος. Είναι 45 ετών. Και έχει γραφτεί ήδη στην Ιστορία. Γιατί έβγαλε τη χώρα μέσα σε τριάμισι χρόνια από τα μνημόνια.Γιατί έλυσε βάσει της πάγιας εθνικής γραμμής (σύνθετη ονομασία erga omnes) το σκοπιανό που οι άλλοι δημιούργησαν. Θεωρείται ήδη εθνικός ηγέτης για την Αριστερά. Μην τον κλαις λοιπόν. Όλη η ζωή είναι μπροστά του. Θα ξανακερδίσει εκλογές, θα ξαναχάσει – γερός να είναι. Κλάψε για εμάς και για αυτό που μας περιμένει από τις 8/7. Σε ένα κόμμα, όλη η διαφθορά της χώρας.

Με τον αέρα των 9,3 μονάδων έχουν ξεσαλώσει. Μαζεύουν κάθε πολιτικό απόρριμμα. Τον Μπάμπη της «σοβαρής χρυσής αυγής», τον Κωνσταντίνο του «θα μπούμε με τανκ στην ΕΡΤ». Κι ο Βενιζέλος, το πιο τρομακτικό μακιαβελικό πρόσωπο που έβγαλε ποτέ η χώρα, στην υπηρεσία τους. Κι η Μιράντα Ξαφά σε οίστρο από τη διαφαινόμενη νίκη. Μόνο «να σκοτώσουμε τους φτωχούς» δεν έχει πει δημοσίως ακόμα…

Το πιστεύουν και το λένε: Δεν μπορεί να υπάρξει κοινωνική ισότητα. Εκ φύσεως δεν είμαστε ίσοι. Είμαστε οι λύκοι και είσαστε τα πρόβατα. Το ζήτημα είναι πώς θα υποδεχτούμε εμείς την ακροδεξιά λαίλαπα. Σαν πρόβατα επί σφαγήν ή σαν πολίτες που αγωνίζονται;

Να ξεπεράσουμε τη συλλογική μας κατάθλιψη τώρα. Να κάνουμε την απογοήτευση δύναμη. Να σηκωθούμε από τον καναπέ, όρθιοι, να μεταφέρουμε το μήνυμα της δημοκρατίας πόρτα πόρτα. Να ρίξουμε φως στα σκοτάδια που ετοιμάζουν για μας. Δεν έχουμε καμία ελπίδα να νικήσουμε, αλλά πάντα τότε νικούσε το ηρωικό κομμάτι των ανθρώπων σε αυτή τη χώρα: Όταν δεν είχε καμία ελπίδα.

Πηγή: altsantiri.gr 

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr