Ήταν μια από τις πρώτες αρκούδες που εντάχθηκαν στον Κτηνιατρικό Σταθμό της οργάνωσης και μετέπειτα στο Καταφύγιο, έχοντας έως τότε μία αρκετά περιπετειώδη ζωή.
Ο Μήτσος ήταν αρκούδα “χορεύτρια” και ζούσε στην Τρίπολη. Αρχικά κατασχέθηκε, αλλά καθώς δεν υπήρχε τότε κατάλληλος χώρος για φιλοξενία, επεστράφη στον αρκουδιάρη με την προϋπόθεση να μην εκμεταλλεύεται το ζώο με σκοπό το κέρδος. Έπειτα όμως από καταγγελίες πολιτών που τον είδαν να χρησιμοποιείται και πάλι ως θέαμα, κατασχέθηκε οριστικά το 1992 σε ηλικία τριών ετών περίπου. Μεταφέρθηκε στον ζωολογικό κήπο της Φλώρινας απ΄ όπου προσπάθησε πολλές φορές να αποδράσει, γι αυτό και, σύμφωνα με ανακοίνωση του “Αρκτούρου”, του αποδόθηκε το παρατσούκλι “δραπέτης”. Εντούτοις, ήταν ιδιαίτερα… συνεργάσιμος με τους ανθρώπους του Ζωολογικού, καθώς έπειτα από κάθε απόπειρα απόδρασης, επέστρεφε στον χώρο του έπειτα από τις υποδείξεις τους.
Τελικά το 1993 μεταφέρθηκε στον Κτηνιατρικό Σταθμό του Περιβαλλοντικού Κέντρου, όπου υποβλήθηκε σε οδοντιατρικές επεμβάσεις. Όπως άλλωστε στις περισσότερες αρκούδες “χορεύτριες”, οι κυνόδοντές του ήταν σε κακή κατάσταση εξαιτίας της διατροφής του και των συνθηκών διαβίωσής του σε συνθήκες αιχμαλωσίας. Σημειώνεται ότι ο Μήτσος ήταν μία εντυπωσιακή σε μέγεθος αρκούδα, με βάρος που κατά περιόδους έφτανε τα 250 κιλά. Παρ’ όλα αυτά, ήταν πολύ ήρεμος και στην καθημερινή συμβίωσή του με τις υπόλοιπες αρκούδες δεν υπήρχαν προβλήματα.
Πλέον, το Καταφύγιο της Καφέ Αρκούδας φιλοξενεί 14 αρκούδες που είτε λόγω αιχμαλωσίας είτε για άλλους λόγους, δεν μπορούν να επανενταχθούν στο φυσικό τους περιβάλλον. Στο πλαίσιο του προγράμματος δημιουργίας του Διεθνούς Περιβαλλοντικού Κέντρου, με χορηγία του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος, το Καταφύγιο τον επόμενο χρόνο πρόκειται να επεκταθεί και να εκσυγχρονιστεί, προσφέροντας έτσι τη δυνατότητα φιλοξενίας επιπλέον αρκούδων, αλλά και δίνοντας στους επισκέπτες την ευκαιρία να έχουν ακόμη πιο έντονη επαφή με τη φύση και την άγρια ζωή.
