Πρωθυπουργός… Μπανανίας

Η ομιλία του Κυριάκου Μητσοτάκη στη ΔΕΘ επιβεβαίωσε τους χειρότερους φόβους μας. Επιβεβαίωσε δηλαδή ότι ο πολιτικός σχεδιασμός της κυβέρνησής του για την υπονόμευση της Δημοκρατίας, το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου και την άλωση της χώρας από την οικονομική ολιγαρχία βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη.

Ο Μητσοτάκης εμφανίστηκε ικανοποιημένος και αισιόδοξος ότι το σχέδιό του προχωρεί σύμφωνα με τις προβλέψεις εκείνων που κρύβονται πίσω από αυτόν και ωφελούνται από την πολιτική του.

Η ευρωπαϊκή Ελλάδα εξελίσσεται σε μια πρώτης τάξεως… Μπανανία!

Ας αποκρυπτογραφήσουμε λοιπόν όσα είπε, αν και τα περισσότερα είναι ευανάγνωστα και ας προσπαθήσουμε να δούμε τη μεγάλη εικόνα της ομιλίας του στη ΔΕΘ.

Κι ας προσπαθήσουμε να διαπιστώσουμε τι εννοούσε πίσω από τον περισσό αυτοθαυμασμό και την ασυγκράτητη οίηση για τις μεγάλες επιτυχίες του στα τρία χρόνια που κυβερνά.

Καυχήθηκε για την επιτυχή πολιτική του στην πανδημία.

Με τα διεθνή στοιχεία όμως να ανακηρύσσουν την Ελλάδα πρώτη σε θανάτους ανά πληθυσμό από την πανδημία στην Ευρώπη, γίνεται εκ του αποτελέσματος σαφές ότι είχαμε τη χειρότερη διαχείριση της υγειονομικής κρίσης.

Με δεδομένο μάλιστα ότι ο μεγαλύτερος αριθμός θανάτων συνέβη εκτός ΜΕΘ, αλλά και εκτός νοσοκομείων, αποδεικνύεται ότι οι υπάρχουσες δομές κατέρρευσαν κάτω από το βάρος των ελλείψεων σε εκπαιδευμένο προσωπικό, σε ειδικό εξοπλισμό και σε κατάλληλες εγκαταστάσεις.

Κύρια αιτία λοιπόν για την αποτυχία στη διαχείριση της πανδημίας υπήρξε η διάλυση του δημόσιου ΕΣΥ.

Γιατί λοιπόν καυχιέται ο Μητσοτάκης;

Καυχιέται επειδή πίσω από τη μεγάλη εικόνα του μεγαλύτερου αριθμού θανάτων ανά πληθυσμό στην Ευρώπη από την πανδημία κρύβεται η επίτευξη του στόχου της διάλυσης του κοινωνικού κράτους και η απελευθέρωση του δρόμου για ιδιωτικοποίηση της Υγείας.

Εξ ου και τα χειροκροτήματα στην αίθουσα όλων εκείνων που εκπροσωπούν τα συμφέροντα που θα πέσουν σαν τις ακρίδες στον στόχο της ιδιωτικοποίησης, μέσω ΣΔΙΤ, των δημόσιων νοσοκομείων.

Στη συνέχεια επαίνεσε την επιτυχημένη, κατά την αντίληψή του, διαχείριση της ενεργειακής κρίσης.

Με δεδομένο όμως, από τα διεθνή στοιχεία και πάλι, ότι η Ελλάδα της φτώχειας και των χαμηλών μισθών έχει το ακριβότερο ρεύμα και την ακριβότερη βενζίνη στην Ευρώπη, που μας οδήγησαν να έχουμε και τους υψηλότερους ρυθμούς πληθωρισμού από τον μέσο ευρωπαϊκό όρο, γίνεται εκ του αποτελέσματος αντιληπτό ότι κάτι δεν πήγε καλά.

Δεν μπορεί ο πρωθυπουργός να εξηγεί ότι η ενεργειακή κρίση είναι διεθνής και εισαγόμενη και συνεπώς ο έλεγχος των ανατιμήσεων υπερβαίνει τις δυνατότητες ελέγχου από τα ίδια τα κράτη και από την άλλη να διαπιστώνουμε ότι η Ελλάδα έχει 3 φορές ακριβότερο ρεύμα από τη Γερμανία, την Ισπανία και την Πορτογαλία.

Προφανώς η Ελλάδα υστερεί σημαντικά στις προσπάθειες ελέγχου και ρύθμισης της ενεργειακής αγοράς και αυτό την οδηγεί σε μεγαλύτερη ακρίβεια από τις υπόλοιπες χώρες. Οι οποίες με μέτρα και πολιτικές ρύθμισαν τις αγορές τους και μείωσαν τις τιμές ρεύματος και καυσίμων.

Και εδώ λοιπόν ο Μητσοτάκης είχε λόγους να θριαμβολογεί. Γιατί μπορεί οι πολλοί να γίναμε φτωχότεροι κατά την ενεργειακή κρίση κι ακόμη να απειλούμαστε από ενεργειακή φτώχεια τον χειμώνα, κάποιοι λίγοι όμως είδαν τα ταμεία τους να γεμίζουν και τα πλούτη τους να αυξάνουν.

Κι αν αυτό συνέβη, είναι γιατί η κυβέρνηση έβαλε πλάτη σε αυτούς τους λίγους προκειμένου να κερδοσκοπούν και να αισχροκερδούν.

Και ποια ήταν, σύμφωνα με τον Μητσοτάκη, η επιτυχής επέμβαση της ελληνικής κυβέρνησης για την ανακοπή της ενεργειακής κρίσης και την αντιμετώπιση της ακρίβειας;

Επιδοτήσεων το ανάγνωσμα. Επιδοτήσεις μέχρι τώρα, επιδοτήσεις και για το χειμώνα.

Μόνο που οι επιδοτήσεις όχι μόνο δεν αντιμετωπίζουν την κερδοσκοπία στην οποία οφείλεται η ακρίβεια, αλλά τη συντηρούν, την επιβραβεύουν και την ενισχύουν. Καθώς οι επιδοτήσεις που δίνονται δήθεν στους καταναλωτές, καταλήγουν μέσω αυτών εντέλει στα ταμεία των μεγάλων ενεργειακών επιχειρήσεων.

Άρα και εδώ ο στόχος της κυβέρνησης Μητσοτάκη επετεύχθη.

Ο πρωθυπουργός μπορεί να καυχιέται ότι πέτυχε αναίμακτα τη μεγαλύτερη, ίσως, μεταφορά πλούτου από τους πολλούς στους λίγους που συνέβη ποτέ στη χώρα μας.

Την ίδια ώρα λοιπόν που οι New York Times επανέρχονται με εξαιρετικά επικριτικό δημοσίευμά τους σε βάρος του Κυριάκου Μητσοτάκη, κατηγορώντας σαν ντροπιαστική τη διαχείριση του σκανδάλου των υποκλοπών από τον ίδιο και την κυβέρνησή του, ο ίδιος καμαρώνει για τις εντυπωσιακές επιτυχίες του υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου και σε βάρος του λαού.

Την ιδια ώρα που ξετυλίγεται και άλλη μια πτυχή της ελληνικής εκδοχής του σκανδάλου Watergate, καθώς αποκαλύπτεται ότι και άλλος βουλευτής, ο Χρήστος Σπίρτζης, παρακολουθούνταν με το κακόβουλο και παράνομο λογισμικό Pretador, ο Μητσοτάκης το αγνοεί και ούτε καν αναφέρει το περιστατικό σαν άξιο σχολιασμού.

Κι ακόμη, την ίδια ώρα που σύσσωμος ο διεθνής τύπος, συντηρητικός και μη, κατακεραυνώνει τον πρωθυπουργό κατηγορώντας τον ότι οδηγεί την Ελλάδα σε ένα απολυταρχικό και αυταρχικό καθεστώς, ο ίδιος ο κατηγορούμενος, απευθυνόμενος στην ολιγαρχία που εκπροσωπεί και που τον στηρίζει, επαίρεται για τις μεγάλες επιτυχίες του σε βάρος του ελληνικού λαού.
Ο Μητσοτάκης ισχυρίστηκε ότι εκπροσωπεί τη σταθερότητα. Εννοώντας ασφαλώς τη σταθερότητα στη φτώχεια, στην ακρίβεια και στη δημοκρατική εκτροπή.

Είναι προφανές ότι στη λογική της οικονομικής ολιγαρχίας η δημοκρατική εκτροπή, η διαφθορά και η παραπλάνηση των πολιτών δεν αποτελούν εγκλήματα, αλλά επιτυχίες.

Πως αλλιώς να βάλεις χέρι στη δημόσια περιουσία, αν δεν καταλύσεις πρώτα το δημοκρατικό δικαίωμα των πολιτών να ενημερώνονται αντικειμενικά και να αντιδρούν;

Πως αλλιώς να αφελληνίσεις μια ευρωπαϊκή χώρα και να υποκλέψεις τον δημόσιο πλούτο της, αν δεν βάλεις πρώτα στον γύψο τα ΜΜΕ, την ελευθεροτυπία και τον πλουραλισμό;

Όλα αυτά για τα οποία εμείς και ο πολιτισμένος κόσμος κατηγορούμε τον Μητσοτάκη, στον δικό του κόσμο της οικονομικής ολιγαρχίας είναι παράσημα επιτυχίας.

Γιατί έτσι συνέβαινε πάντα και έτσι συμβαίνει, δυστυχώς, ακόμη και σήμερα στις… Μπανανίες.

Πηγή: TVXS

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr