Η σημερινή στάση του προέδρου της ΝΔ η οποία διαμορφώνεται από τις επιταγές της ακροδεξιάς ομάδας με προεξάρχοντα τον Άδωνη Γεωργιάδη όχι μόνο αποδεικνύει ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει εγκαταλείψει την εθνική γραμμή του 2008, γραμμή την οποία διαμόρφωσε το ίδιο του το κόμμα, με πρωτοβουλία μάλιστα της αδελφής του και τότε ΥΠΕΞ Ντόρας Μπακογιάννη αλλά ταυτόχρονα αποδεικνύει ότι στρέφεται εναντίον και των απόψεων που ο ίδιος είχε όταν έκανε τα πρώτα του πολιτικά βήματα.
Στις 17 Ιανουαρίου 1993 ο Κυριάκος Μητσοτάκης εμφανίστηκε στα ελληνικά ΜΜΕ μέσω συνέντευξης που παραχώρησε στον δημοσιογράφο Στέφανο Κασιμάτη για το περιοδικό «Ε» της «Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας». Αναπτύσσοντας τις θέσεις του σχετικά με το μακεδονικό, έκανε σαφές ότι το θεωρούσε ως θέμα υποδεέστερο και τον εθνικισμό ως πρόβλημα.
Στη συνέντευξη παίρνει αναλυτικά θέση για το πρόβλημα των ημερών που είναι το μακεδονικό. Το μακεδονικό είναι πρώτο θέμα στις τηλεοράσεις αλλά και στην πολιτική και διπλωματική ατζέντα. Γι’ αυτό το θέμα τοποθετείται ο νεαρός Κυριάκος Μητσοτάκης, για να εκφράσει την προωθημένη άποψη ότι «το μακεδονικό δεν μπορεί να είναι το πρώτο θέμα». Εχει ενδιαφέρον τόσο η ερώτηση του δημοσιογράφου όσο και η απάντηση:
Δημοσιογράφος: Την έξαρση του εθνικισμού (ή πατριωτισμού κατ’ άλλους) γύρω από το μακεδονικό πώς την κρίνετε;
Μητσοτάκης: Το θέμα έχει μεγάλη σημασία για την Ελλάδα και δικαίως. Έχει μεγάλη σημασία και για μένα. Αλλά δεν είναι δυνατόν να μην εντάσσεται σε ένα γενικότερο πλαίσιο εξωτερικής πολιτικής. Η δική μου εντύπωση (και το λέω με βαριά καρδιά) είναι ότι το μακεδονικό δεν μπορεί να είναι το πρώτο θέμα της εξωτερικής πολιτικής μας. Η υγιής και ομαλή ένταξή μας στο πλαίσιο της ενωμένης Ευρώπης είναι, κατά τη γνώμη μου, το πρώτο θέμα. Το μακεδονικό είναι σημαντικό όχι αυτό καθεαυτό, αλλά για τη συμβολικότητά του. Δεν μπορώ να δω τη Δημοκρατία των Σκοπίων να αποτελεί ουσιαστικό γεωπολιτικό κίνδυνο για την Ελλάδα. Το επιχείρημα ότι το όνομα μπορεί να επιφέρει επεκτατικές τάσεις των Σκοπίων προς τον Νότο έχει κάποια βάση, αλλά εγώ δεν το βλέπω ως ορατό ενδεχόμενο.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει άλλο σημείο της συνέντευξης όπου ο Κυριάκος Μητσοτάκης τάσσεται ανοιχτά κατά του εθνικισμού χαρακτηρίζοντάς αναφέροντας ότι «η ύπαρξη ενός ρεύματος εθνικισμού (και δεν χρησιμοποιώ τον όρο αξιολογικά) είναι περιοριστική για μια κυβέρνηση».
Δημοσιογράφος: Ο παράγων κοινή γνώμη ποιο ρόλο έπαιξε στη διαμόρφωση αυτής της πολιτικής;
Μητσοτάκης: Ρόλο σημαντικότατο και περιοριστικό! Η κυβέρνηση παίρνει μια στάση που ανταποκρίνεται στις επιταγές της κοινής γνώμης. Είμαι απόλυτος στο ζήτημα αυτό. Η ύπαρξη ενός ρεύματος εθνικισμού (και δεν χρησιμοποιώ τον όρο αξιολογικά) είναι περιοριστική για μια κυβέρνηση. Και τούτο διότι γνωρίζει ότι οποιοδήποτε αποτέλεσμα διαφορετικό από εκείνο που προσδοκά η κοινή γνώμη δεν θα γίνει αποδεκτό. Αυτό είναι προβληματικό, διότι η Ελλάδα ξεκινά διαπραγματευτικά με μια απόλυτη θέση. Η θέση αυτή μπορεί, τη στιγμή αυτή, να γίνεται αποδεκτή από την Κοινότητα, αλλά πρέπει να καταλάβει ο κόσμος ότι δεν γίνεται αποδεκτή χωρίς κόστος. Αποσπούμε τώρα κάτι που ίσως στο μέλλον να έχει μικρότερη σημασία από κάτι άλλο που τότε δεν θα μας δίνεται.
