Πώς ο Covid άλλαξε τον χάρτη των στημένων αγώνων

Ο Αντρέας Κράνιτς, διευθυντής της Sportsradar, της εταιρείας που συνεργάζεται με 80 αθλητικές αρχές και σύμφωνα με τη FIFA αποτελεί τον ηγέτη στον εντοπισμό ύποπτων αγώνων, είχε χτυπήσει από νωρίς το «καμπανάκι» για τον τρόπο που η επίδραση του κορωνοϊού στον παγκόσμιο αθλητισμό θα είχε αντίκτυπο και στους επιτήδειους που τον καταστρέφουν, χειραγωγώντας αγώνες και διοργανώσεις. «Αν και τα περισσότερα αθλήματα κατέρρευσαν το 2020 ως συνέπεια του Covid-19, ανακαλύψαμε μια τεράστια εξάπλωση του καρκίνου της χειραγώγησης των αγώνων. Στο παρελθόν, οι fixers στόχευαν τα αθλήματα, στα οποία το κέρδος και οι τζίροι ήταν τεράστια, όπως το ποδόσφαιρο, το τένις και το μπάσκετ. Πλέον, αυτό έχει αλλάξει», είχε πει χαρακτηριστικά.

Το μικρόβιο της Νοτιοανατολικής Ασίας

Οι fixers χτύπησαν την πόρτα άλλων αθλημάτων σε κάθε επίπεδο. Τα esports είναι ένα από αυτά, με χαρακτηριστική την τιμωρία έξι επαγγελματιών τον Ιούνιο. Κατά τη διάρκεια της πρώτης καραντίνας, όπως οι στοιχηματικές εταιρείες αναζητούσαν αθλήματα για να προσφέρουν στους παίκτες τους, οι fixers έβλεπαν μια εντελώς νέα αγορά να ανοίγεται μπροστά τους. Ειδικότερα στη Νοτιοανατολική Ασία, όπου τα ενδημικά προβλήματα ευνοούν τη χειραγώγηση των αγώνων, ο πονοκέφαλος των αρχών είναι τεράστιος.

Για τον ερευνητή και συγγραφέα Ντέκλαν Χιλ, οι συνθήκες για την ανάπτυξη της πανδημίας των στημένων είναι ιδανικές στις χώρες αυτές. «Υπάρχει διαφθορά των αξιωματούχων των πρωταθλημάτων και των ομάδων σε χώρες όπως η Ταϊλάνδη, η Ινδονησία, η Καμπότζη και το Βιετνάμ Οι ομάδες δεν πληρώνουν τους παίκτες και υπάρχουν συστήματα ιεραρχίας, όπως οι παλιότεροι παίκτες εκπαιδεύουν τους νεότερους για να ανέχονται την κατάσταση», δήλωσε χαρακτηριστικά στην DW. «Για να γίνει σωστά η διαδικασία, απαιτείται η συμμετοχή των καλύτερων παικτών. Συνήθως είναι οι ηγέτες και οι παλιοί, οπότε οι νεαροί δεν έχουν και πολλές ευκαιρίες για να κάνουν κάτι», τόνισε ο Στιβ Ντάρμπι, Άγγλος προπονητής με μεγάλη εργασιακή εμπειρία σε αυτές τις χώρες. Ο Ντάρμπι πρόσθεσε, σχετικά με το κίνητρο: «Δεν έχεις πληρωθεί για τρεις μήνες, έχεις να πληρώσεις νοίκι και να ταΐσεις δύο παιδιά. Μετά κάποιος σου προσφέρει τους μισθούς έξι μηνών για ένα ματς. Αυτός, πιστεύω, είναι ο πιο συχνός λόγος για τη χειραγώγηση των αγώνων».

«Ο covid-19 αλλάζει το παιχνίδι»

Στη Μαλαισία τα σκάνδαλα της δεκαετίας του 90′ ακόμα δεν έχουν ξεπλυθεί. Τον προηγούμενο μήνα, η ποδοσφαιρική της Ομοσπονδία ανακοίνωσε ότι ερευνά δύο ακόμα ύποπτα μας. Στο Λάος, το 2017, 22 παίκτες και αξιωματούχοι τιμωρήθηκαν με διά παντός αποκλεισμό από το ποδόσφαιρο από την Ασιατική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία. Η κληρονομιά του διαβόητου fixer από τη Σιγκαπούρη, Γουίλσον Περουμάλ, ο οποίος είχε δηλώσει ότι οδήγησε δύο ομάδες στο Μουντιάλ του 2010 μέσω χειραγώγησης αγώνων, παραμένει ζωντανή. Ωστόσο, από το 2013, όταν και ξεκίνησε η συνεργασία με τη Sportsradar, παρατηρήθηκε πτώση 21% στις περιπτώσεις χειραγωγημένων αγώνων. Αυτό μέχρι το 2020, μέχρι δηλαδή να κάνει την εμφάνισή της η πανδημία. Δεν είναι, φυσικά, μόνο στο Νοτιοανατολικό κομμάτι. Είναι χαρακτηριστικό το προ δεκαετίας σκάνδαλο στη Νότια Κορέα, σε ένα πρωτάθλημα που θεωρούταν από τα πλέον επαγγελματικά και αποδείχθηκε ότι συμμετείχαν περισσότεροι από 50 άνθρωποι του ποδοσφαίρου.

«Ο Covid-19 αλλάζει το παιχνίδι. Ρίχνει λάδι στη φωτιά», είπε χαρακτηριστικά ο Κράνιτς. «Οι fixers γρήγορα κατάλαβαν ότι πολλά αθλήματα υποφέρουν οικονομικά από τον Covid-19. Και υπάρχουν πολύ λιγότερα χρήματα, παίκτες, διαιτητές, προπονητές, πρόεδροι, που γίνονται όλο και πιο ευάλωτοι», πρόσθεσε στην DW, τονίζοντας ότι oι fixers εκμεταλλεύονται μια ακόμα συνήθεια που έφερε ο κορωνοϊός. Την απομακρυσμένη εργασία. Έτσι, χτυπούν την πόρτα πολύ περισσότερων υποψήφιων στόχων, χωρίς να χρειάζεται να τους συναντήσουν από κοντά. Χρησιμοποιούν κρυπτογραφημένα μηνύματα, τα οποία δεν μπορούν να εντοπιστούν και ρίχνουν το δόλωμά τους σε όλες τις κατηγορίες και τα αθλήματα. Η Sportradar ανέφερε πρόσφατα ότι το 40% των παράνομων δραστηριοτήτων έλαβαν χώρα από την τρίτη κατηγορία των εγχώριων πρωταθλημάτων και κάτω. Είναι φυσιολογικό. Τα οικονομικά προβλήματα είναι πολύ περισσότερα στα χαμηλότερα πατώματα των αθλητικών οικοδομημάτων, οι άνθρωποι περισσότερο ευάλωτοι και οι έλεγχοι λιγότεροι. Ειδικότερα σε χώρες με ενδημικά προβλήματα διαφθοράς, όπως αυτές της Νοτιοανατολικής Ασίας.

«Πρέπει να δουλέψουν μαζί»

Η οικονομική στενότητα που εντάθηκε από την πανδημία, η «ανακάλυψη» νέων αθλημάτων λόγω της διακοπής κατά την πρώτη, μεγάλη καραντίνα, η εκτεταμένη χρήση της τεχνολογίας και φυσικά οι ενδημικές συνθήκες διαφθοράς, αποτελούν τους λόγους που τα στημένα ματς αποτελούν έναν από τους ευνοημένους της πανδημίας. Ο τελευταίος παράγοντας σχετίζεται πάντα και με το κατά πόσο οι αρμόδιες υπηρεσίες και οι κυβερνητικές αρχές δείχνουν πραγματική διάθεση να καταπολεμήσουν το φαινόμενο.

«Τα στημένα ματς είναι ένα διεθνές θέμα. Η Sportsradar είναι ένα σύστημα που ερευνά και ειδοποιεί, όμως δεν είμαστε η αστυνομία. Αν οι αρχές δεν λάβουν δράση, όσα ματς κι αν εντοπίζουμε, τίποτα δεν θα γίνεται», είπε χαρακτηριστικά ο Κράνιτς. «Οι διοργανώτριες αρχές, οι κυβερνητικές αρχές και οι αστυνομικές δυνάμεις πρέπει να δουλέψουν μαζί», τόνισε από την πλευρά του ο Χιλ. Στην Ελλάδα, κατά την πρόσφατη παρουσίαση της Εθνικής Πλατφόρμας Αθλητικής Ακεραιότητας (ΕΠΑΘΛΑ), ο Υφυπουργός Αθλητισμού, Λευτέρης Αυγενάκης, παραδέχθηκε ότι όλοι οι φάκελοι της Sportsradar για ύποπτα ματς κατέληγαν στο αρχείο. Τόνισε δε ότι πλέον, με τη συνεργασία σε εθνικό, ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο αυτό θα πάψει να υφίσταται. Σίγουρα όταν σχεδιαζόταν η ΕΠΑΘΛΑ δεν υπήρχε η συνθήκη του Covid-19, που κάνει τη μάχη ακόμα πιο δύσκολη. Όμως αυτό δεν αποτελεί δικαιολογία. Ας ελπίσουμε, οι υποσχέσεις αυτή τη φορά να μη μείνουν στα λόγια.
 

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr