Πολ Λάβερτι: «Είμαι υπέρ της επιστροφής των Γλυπτών στη χώρα σας»

Σε ένα γεμάτο Αστορ, ο Σκωτσέζος σεναριογράφος Πολ Λάβερτι, μόνιμος συνεργάτης του Κεν Λόουτς και συνδημιουργός της τελευταίας του ταινίας «Η παλιά παμπ», γοήτευσε την περασμένη Πέμπτη το κοινό με τον απλό αλλά ουσιώδη λόγο και το πνευματώδες χιούμορ του. Όπως ακριβώς δηλαδή συμβαίνει και με τα θαυμάσια σενάριά του στις ταινίες που φτιάχνει με τον Κεν Λόουτς. Θυμίζουμε ότι ο Λάβερτι ήρθε στην Ελλάδα ως επίσημος προσκεκλημένος του Νίνου Φένεκ Μικελίδη και του 36ου Πανοράματος Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου.

Δεν γίνεται να ξεκινήσουμε τη συνέντευξη χωρίς αναφορά στο ζήτημα που προέκυψε με τα Γλυπτά του Παρθενώνα και την κουβέντα που άνοιξε πάλι για την επιστροφή τους στην Ελλάδα.

Για να είμαι ειλικρινής, δεν παρακολούθησα τα γεγονότα στο Λονδίνο και δεν ξέρω τις λεπτομέρειες της συμπεριφοράς του Βρετανού πρωθυπουργού Ρίσι Σούνακ προς τον Ελληνα ομόλογό του. Ομως δεν με ξαφνιάζει αν όσα γράφτηκαν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, καθώς δεν έχω σε ιδιαίτερη εκτίμηση τον Σούνακ. Είναι ένας τεχνοκράτης που εξυπηρετεί τα συμφέροντα των λίγων και ισχυρών εις βάρος των απλών πολιτών. Αυτό είναι το σήμα κατατεθέν του και χαρακτηρίζει τη συνολική πολιτική του συμπεριφορά. Πάντως δηλώνω απερίφραστα ότι είμαι υπέρ της επιστροφής των Γλυπτών στη χώρα σας. Για μένα είναι αυτονόητο να επιστρέφεται στον νόμιμο ιδιοκτήτη του κάτι που έχει κλαπεί. Πρέπει το Βρετανικό Μουσείο να σταματήσει επιτέλους να εκμεταλλεύεται θησαυρούς που δεν του ανήκουν.

Πώς είναι να είσαι αριστερός σήμερα στην Αγγλία;

Είναι πολύ δύσκολα, λόγω της κρίσης που περνά σήμερα η Αριστερά όχι μόνο στην Αγγλία αλλά και σε όλο τον κόσμο. Ομως η αντιμετώπιση των μεγάλων προβλημάτων που βιώνει σήμερα όλος ο πλανήτης (προσφυγικό, κλιματική αλλαγή, ανθρώπινα δικαιώματα, ανισότητες, ξενοφοβία, άνοδος ακροδεξιάς κ.λπ.) χρειάζεται μια ισχυρή Αριστερά, καθώς είναι η μόνη πολιτική δύναμη που μπορεί να δώσει δίκαιες και ανθρώπινες λύσεις.

Η «Τελευταία παμπ» περιγράφει κάποια από αυτά τα προβλήματα;

Φτιάξαμε το φιλμ για να δοθεί το στίγμα μιας εποχής όπου ο κοινωνικός θυμός αυξάνεται μεν συνεχώς, αλλά κατευθύνεται προς τη λάθος μεριά. Είναι τρομερό που οι απλοί, φτωχοί άνθρωποι θεωρούν ακόμη πως η πηγή των κακών στη ζωή τους είναι οι ξένοι κι όχι ο καπιταλισμός. Το δείχνει ξεκάθαρα το φιλμ στις σκηνές που οι ντόπιοι κατηγορούν τους μετανάστες από τη Συρία για τα πάντα.

Για ποιο λόγο πιστεύετε ότι συμβαίνει αυτό;

O φόβος και η άγνοια είναι οι κυριότερες αιτίες. Κι οι μέρες που έρχονται ίσως είναι ακόμη πιο σκοτεινές. Ειδικά για χώρες με έντονο φασιστικό παρελθόν και παγιωμένες συντηρητικές ιδέες.

Δεν ακολουθούμε κάποιο συγκεκριμένο μοτίβο. Συνήθως καταπιανόμαστε με μια ιδέα και την αναπτύσσουμε μέσα από την κουβέντα. Ο σκοπός όμως είναι πάντα ο ίδιος: να δώσουμε την ελπίδα στους απλούς ανθρώπους ώστε να πιστέψουν ότι έχουν τη δύναμη να αλλάξουν τη ζωή τους προς το καλύτερο. Να έχουν δηλαδή μια αξιοπρεπή ζωή, χτισμένη πάνω στην αλληλεγγύη και την ισότητα.

Τι συμβολίζει η «Τελευταία παμπ»;

Η παμπ είναι ένα κλασικό και διεθνώς αναγνωρίσιμο σύμβολο της βρετανικής παράδοσης. Δεν είναι μόνο ένας χώρος διασκέδασης αλλά κι ένα μέρος συνάθροισης ανθρώπων στο οποίο πραγματοποιείται ένα είδος δημόσιου διαλόγου. Ως τέτοιο το αντιμετωπίζουμε και στο φιλμ, προσδίδοντάς του χαρακτηριστικά που ταιριάζουν απόλυτα σε ένα τέλος εποχής. Η παμπ του φιλμ είναι κάπως σαν ένα τέλος εποχής ή, καλύτερα, σαν ένα τελευταίο σύνορο.

Τελευταίο σύνορο τίνος;

Τελευταίο σύνορο πριν να απολέσουμε την ανθρωπιά μας ή πριν να δηλητηριαστούν οι σχέσεις μας. Αλλά και τελευταίο σύνορο πριν να κερδίσουμε την πιο κρίσιμη μάχη.

Είπατε πριν στην κουβέντα σας με το κοινό πως τα πάντα είναι πολιτική. Στη ζωή, στο σινεμά, το ποδόσφαιρο. Αναλύστε μου τη σχέση πολιτικής και ποδοσφαίρου.

Είμαι φαν του ποδοσφαίρου και ειδικά της Σέλτικ, μια που είμαι Σκωτσέζος. Θα σας δώσω ένα μόνο παράδειγμα για να καταλάβετε τι εννοώ: πριν από λίγες μέρες σε έναν αγώνα του Τσάμπιονς Λιγκ αναμετρήθηκε η Σέλτικ με την Ατλέτικο Μαδρίτης. Παρότι η UEFA είναι κατά των πολιτικών συνθημάτων στους ποδοσφαιρικούς χώρους, οι οπαδοί της Σέλτικ λίγα λεπτά πριν από την έναρξη της αναμέτρησης γέμισαν τις κερκίδες με σημαίες της Παλαιστίνης, στέλνοντας ηχηρό μήνυμα υπέρ της. Φυσικά η ομάδα τους τιμωρήθηκε με χρηματικό πρόστιμο, αλλά δεν πειράζει αφού έπραξαν το σωστό. Εκείνη τη βραδιά φάνηκε ότι το ποδόσφαιρο δεν είναι μόνο τα αμέτρητα εκατομμύρια της Παρί Σεν Ζερμέν ή των ομάδων του Μάντσεστερ (της Γιουνάιτεντ και της Σίτι) αλλά και οι σημαντικές κινήσεις όπως αυτές των οπαδών της Σέλτικ που παράκουσαν τις εντολές της κεντρικής εξουσίας.

INFO
Η ταινία «Τελευταία παμπ» έκανε την πρεμιέρα της στο 36ο Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου και βγαίνει στις ελληνικές αίθουσες στις 7 Δεκεμβρίου σε διανομή Feelgood