Περί βιβλιοθηκών… και φόβου

Όταν ο φόβος εγκαθίσταται στα μυαλά και τις καρδιές των ανθρώπων, η ζωή γίνεται λίγο πιο δύσκολη. Πιο δυσβάσταχτο το βάρος του καθημερινού μόχθου, αλλάζει τα πρόσωπα, εξαφανίζει τα χαμόγελα. Ο φόβος που φωλιάζει μέσα μας είναι αυτός που μας κάνει να παραιτούμαστε ηττημένοι, χωρίς αγώνα. Κατασκευάσαμε μία κοινωνία του εύκολου και του γρήγορου, μία κοινωνία της κατανάλωσης ακόμα και αυτού του ίδιου του “πολιτιστικού προϊόντος”. Και στις στιγμές που οριακά φαίνεται ότι αυτό το μοντέλο δεν έχει άλλη ζωή φοβόμαστε. Φοβόμαστε να το χάσουμε. Ο φόβος εδράζεται στην άγνοιά μας, στην αδυναμία μας να περιγράψουμε τι είναι αυτό που χάνουμε, τι είναι αυτό που ευελπιστούμε να έρθει. Ο φόβος εδράζεται, επίσης, στην έλλειψη μιας φωνής παρηγοριάς στα δύσκολα.

“Ψυχής ιατρεία” οι βιβλιοθήκες για αιώνες. Με τη μορφή που έχουν σήμερα, ανοιχτές δηλαδή στην κοινωνία, αποτελούν μια θαυμάσια εναλλακτική στον φόβο. Ο παρηγορητικός λόγος της ανθρώπινης νόησης κρύβεται στα ράφια τους. Η γνώση ακουμπισμένη στους φιλόξενους χώρους τους μας περιμένει. Ούτε η παρηγοριά ούτε η γνώση, ούτε τα συμπεράσματα είναι ίδια για όλους. Με την ποικιλία των ιδεών που μας προσφέρουν αιώνες ανθρώπινης διανόησης, μέσα από τα ράφια των βιβλιοθηκών, μπορεί ο καθένας μας να βρει τις λέξεις που θα απαλύνουν την ψυχή του, τις έννοιες που θα τον κάνουν να κατανοήσει το περιβάλλον  του, τον τρόπο να συνδιαλλαγεί με τον ίδιο του τον εαυτό.

Μπορεί να επιβλήθηκε το  capital control και αυτό να δυσκολεύει τη ζωή μας. Να μας κάνει να νιώθουμε, ενδεχομένως, ανήμποροι. Να μας γεμίζει θυμό και φόβο. Όμως δεν επιβλήθηκε κανένας έλεγχος στις ιδέες. Υπάρχουν πολλοί τόποι και τρόποι, στις δύσκολες στιγμές, οι άνθρωποι να ανοίξουν λίγο το πνεύμα τους. Η τέχνη, οι συλλογικότητες, η αλληλεγγύη είναι μερικοί από αυτούς. Οι βιβλιοθήκες επίσης. Παραμένουν ανοιχτές, φιλόξενες, εκεί, στο κέντρο των ανθρώπων. Μοναχική ανάγνωση ή συμμετοχή σε κάποια από τις δράσεις τους, ανάλογα με τη διάθεση και τον ψυχισμό του καθένα μας, μας δίνουν εφόδια και όπλα κατά του φόβου.

Οι ελληνικές λαϊκές βιβλιοθήκες είναι εδώ, μια ζεστή αγκαλιά που περιμένει καθέναν μας. Οι βιβλιοθηκονόμοι τους είναι εδώ, τρέχουν, υλοποιούν προγράμματα, δουλεύουν παρατεταμένα ωράρια. Παυσίπονο και παυσίλυπο στις σκοτεινές διαθέσεις της εποχής. Αντίδοτο, ένα αντίδοτο, στην επέλαση του φόβου. Μην τις ξεχνάμε και μην αγνοούμε τι μπορούν να μας προσφέρουν. Η ζωή συνεχίζει την κανονικότητά της, αρκεί να τη βρούμε. Και μερικές φορές πρέπει να ψάξουμε στις λέξεις και στις ιδέες.

Καλλίμαχος

Aναδημοσίευση από avgi.gr