Το τελευταίο διάστημα, λόγω ηλικίας, αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας και νοσηλευόταν διασωληνωμένος στο νοσοκομείο όπου και πέθανε την ημέρα των Χριστουγέννων. Ήταν παντρεμένος και πατέρας μιας κόρης.
Ήταν ο πρώτος κυβερνητικός εκπρόσωπος της χούντας της 21ης Απριλίου και κατά τη διάρκεια της δικτατορίας των συνταγματαρχών είχε αναλάβει πολλές θέσεις ευθύνης, ασκώντας αρχικά καθήκοντα υφυπουργού παρά τω πρωθυπουργώ, ενώ ήταν εκείνος που δημιούργησε τη γενική γραμματεία Τύπου και Πληροφοριών.
Γεννήθηκε στο Κάιρο της Αιγύπτου, το 1928, από Έλληνες γονείς. Η οικογένειά του ήταν μικροαστικής Δωδεκανησιακής προέλευσης. Το 1947 αποφοίτησε από την Αμπέτειο Σχολή του Καΐρου και ήρθε στην Αθήνα, όπου γράφτηκε στη Νομική Σχολή. Κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου έγινε πολιτικός πρόσφυγας. Κατέφυγε στο Παρίσι το 1948 κι από εκεί στην τότε κομμουνιστική Ουγγαρία, όπου τοποθετήθηκε δάσκαλος και διευθυντής σε σχολείο παιδιών των Ελλήνων πολιτικών προσφύγων, ενώ αποφοίτησε και από Σχολή Πολιτικών Στελεχών του κυβερνώντος κομμουνιστικού κόμματος.
Διετέλεσε εκφωνητής της Ελληνικής Εκπομπής του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Βουδαπέστης και ανταποκριτής του επίσημου κρατικού Ουγγρικού Πρακτορείου Ειδήσεων στην Αίγυπτο κατά τη διάρκεια του πολέμου με το Ισραήλ, την Αγγλία και τη Γαλλία. Το 1951 αποσπάσθηκε στον τομέα της Προπαγάνδας. Λόγω της σοβιετικής επέμβασης στην Ουγγαρία τον Οκτώβριο του 1956, έφυγε συνοδεύοντας τον Χρουστσώφ στην Αίγυπτο, όπου ζήτησε πολιτικό άσυλο από την αμερικανική πρεσβεία. Από την Αίγυπτο επέστρεψε στην Ελλάδα, φυλακίσθηκε τυπικώς δικάσθηκε και αθωώθηκε.
Από το 1958 έως το 1970 ήταν ειδικός συνεργάτης των Ενόπλων Δυνάμεων σε θέματα ψυχολογικού πολέμου και ιδεολογικής προπαγάνδας. Ο Γεωργαλάς δίδασκε ταυτόχρονα Σοβιετολογία και προπαγάνδα σε σχολές αξιωματικών του Στρατού και της Χωροφυλακής.
Κατά τη διάρκεια της χούντας ανέλαβε διάφορες κυβερνητικές θέσεις. Το 1970 διορίστηκε υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ. Ήταν ο πρώτος κυβερνητικός εκπρόσωπος και συγκρότησε την Γενική Γραμματεία Τύπου και Πληροφοριών. Μετά την επικράτηση του Ιωαννίδη απομακρύνθηκε. Μετά την πτώση της δικτατορίας έγραφε σποραδικά σε εθνικιστικά έντυπα.
