Είναι Δευτέρα απόγευμα και το δελτίο του ΜΕΓΚΑ έχει γίνει μονοθεματικό.
Επί μία ώρα και δέκα λεπτά δείχνει ουρές στα ΑΤΜ κι άλλες ουρές στα ΑΤΜ, ατέλειωτες οι ουρές στα ΑΤΜ και δηλώσεις και κραυγές και κατάρες και βρισιές. Κατά τις εννέα και δέκα, η κάμερα φεύγει από τα ΑΤΜ και μεταφέρεται αίφνης στο Σύνταγμα, στην συγκέντρωση του ΟΧΙ, τη μεγαλύτερη που έχει γίνει στην Ελλάδα από το 2012 και εντεύθεν. Είναι τόσο απότομη η μετάβαση, που αρχικώς νόμισα ότι τα μιλιούνια του κόσμου είχαν μαζευτεί στο Σύνταγμα για να βγάλουν λεφτά από τα ΑΤΜ της Βουλής, κοίτα να δεις, φίλε μου, που έχει δίκιο το ΜΕΓΚΑ για τις ουρές. Απόρησα και έμεινα με την απορία μέχρι τέλους, αφού πριν καταλάβω τι συμβαίνει, τι είναι αυτό το πλήθος, η κάμερα του ΜΕΓΚΑ είχε φύγει για άλλες πολιτείες, για άλλα ΑΤΜ.
Την συγκέντρωση του ΟΧΙ την έδειξαν για πέντε, το πολύ επτά λεπτά. Για την συγκέντρωση του ΝΑΙ την Τρίτη, το ΜΕΓΚΑ μετέδωσε έκτακτο δελτίο από τις 7.30 έως τις 8 και από τις 8 και μετά την είχε οπτικό χαλί σε ολόκληρο το κανονικό δελτίο. Εικόνα μέχρι κορεσμού και από πάνω σχόλια διθυραμβικά, «καταιγίδα υπέρ του ΝΑΙ», «λαοθάλασσα για το ΝΑΙ», «ΝΑΙ και πάσης Ελλάδος». Δικαίωμά τους είναι, προφανώς, να καθορίζουν την προτεραιότητα των ειδήσεων, να θεωρούν ότι η συγκέντρωση του ΝΑΙ έχει μεγαλύτερη ειδησεογραφική βαρύτητα. Αλλά όχι και έτσι, όχι στον ένα πέντε λεπτά και στον άλλον μιάμιση ώρα, όχι το ένα παιδί καλό παιδί και το άλλο, μη πω τίποτα βαρύ για τη μαμά του.
Δικαιούσαι απολύτως να επιλέγεις, δεν δικαιούσαι με τίποτα να είσαι ταλιμπάν της ενημέρωσης, ιδίως σε τόσο κρίσιμα ζητήματα. Ιδίως όταν κάνεις χρήση και κατάχρηση δημόσιας συχνότητας. Περί καταχρήσεως πρόκειται, δεν την έχεις πληρώσει τη συχνότητα, δεν πληρώνεις καν τα τέλη για τη χρήση της. Είσαι πειρατής, καταληψίας, μοιχεπιβάτης, μπαταχτσής. Δε ζεις από τις δικές σου δυνάμεις, ζεις από παράνομα δάνεια που τα έχει προπληρώσει ο λαός στις τράπεζες μέσω του PSI. Εκατόν πενήντα εκατομμύρια δάνεια πήραν οι Όμιλοι των ΜΜΕ στα χρόνια των Μνημονίων, φορτωνόταν χρέη το κράτος, δηλαδή εμείς, για να κρατάνε ανοιχτά τα μαγαζιά τους οι βαρόνοι, για να συνεχίσουν να εισπράττουν εκατοχίλιαρα οι στρατοδίκες των δελτίων.
Από το λαό ζεις πειρατή, καταληψία, μοιχεπιβάτη, μπαταχτσή κι αυτόν το λαό πρέπει να τον σέβεσαι. Τουλάχιστον να μην τον προσβάλεις, να μην τον μουντζώνεις κάθε βράδυ και με τα δυο σου χέρια. Κυρίως να μην τον μουντζώνεις με τα τέσσερα, διότι στην περίπτωσή σου είναι δύσκολο να διακρίνουμε αν πρόκειται για χέρια ή για πόδια.
Γιώργος Ανανδρανιστάκης
Εφημ. ΑΥΓΗ
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr
