Παρέμβαση αναρχικών στην ΕΣΗΕΑ – Στήριξη στον απεργό πείνας Γ. Μιχαηλίδη

Παρέμβαση στην ΕΣΗΕΑ πραγματοποίησε το μεσημέρι της Τετάρτης η συνέλευση αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη, ζητώντας την ικανοποίηση του αιτήματος της αποφυλάκισής του. Ο αναρχικός Γιάννης Μιχαηλίδης πραγματοποιεί απεργία πείνας από τις 23/5, καθώς μετά από 8,5 χρόνια κράτησης και έχοντας εκτίσει τα 3/5 της ποινής, δικαιούται την «υφ ‘ όρων απόλυση» του, ενώ το δικαστικό συμβούλιο της Άμφισσας αρνείται την αποφυλάκιση του με το πρόσχημα, ότι δεν πληροί τις ουσιαστικές προϋποθέσεις.

Κατά τη διάρκεια της παρέμβασης, κρεμάστηκε πανό με σχετικό προπαγανδιστικό περιεχόμενο και πετάχτηκαν τρικάκια που καλούσαν σε Πανελλαδική ημέρα αλληλεγγύης για τον αγώνα του απεργού πείνας αύριο 2/6.

Σύμφωνα με πληροφορίες, για αρκετή ώρα υπήρξε ένταση με τη διοίκηση της ΕΣΗΕΑ, η οποία ήθελε να εμποδίσει την πραγματοποίηση της δράσης, ενώ στο σημείο καλέστηκαν και ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις. Όταν δικυκλιστές της ομάδας Δράσης (πρώην ΔΕΛΤΑ) και της Δίας κατέφτασαν στο κτήριο της οδού Ακαδημίας απείλησαν τους παρευρισκόμενους με συλλήψεις, ενώ οι ίδιοι απαίτησαν από την διοίκηση της ΕΣΗΕΑ την απομάκρυνσή τους για να μπορέσουν να φύγουν και να λήξουν την παρέμβαση, όπως και τελικά έγινε.

Ακολουθεί μέρος του κειμένου της παρέμβασης:

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΗΜΕΡΑ ΔΡΑΣΗΣ ΠΕΜΠΤΗ 2/6 ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΣΤΙΣ 19:00

ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΑ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΣ ΚΑΙ ΑΠΕΡΓΟΣ ΠΕΙΝΑΣ ΑΠΟ 23/5/2022

Ο αναρχικός σύντροφος Γιάννης Μιχαηλίδης έχει εκτίσει από τις 29 Δεκεμβρίου 2021, μετά από 8,5 χρόνια κράτησης, τις τυπικές προϋποθέσεις αποφυλάκισης για όλες τις ποινές του. Το δικαστικό συμβούλιο της Άμφισσας ωστόσο αρνείται την αποφυλάκιση του με το πρόσχημα, ότι δεν πληροί τις ουσιαστικές προϋποθέσεις αποφυλάκισης. Αυτή η επιπλέον κράτηση, χρησιμοποιείται κατά το δοκούν από τη δικαστική μαφία για να τιμωρήσει επιλογές και στάσεις αγώνα. Μετά την πρώτη απόρριψη της αίτησης του για υφ΄ όρων απόλυση το Φεβρουάριο έρχεται η δεύτερη αρνητική εισαγγελική πρόταση, τώρα τον Μάιο, με τους αρμόδιους δικαστές να μην είναι σε θέση να προσδιορίσουν χρονικά την αποφυλάκιση του, ή μάλλον να δηλώνουν, ότι ο σύντροφος θα χρειαστεί να παραμείνει για αόριστο ακόμα χρονικό διάστημα στη φυλακή έως ότου κριθεί με βάση τις ορέξεις τους, ότι δεν αποτελεί πλέον κίνδυνο. Για να δικαιολογηθεί αυτή η επ’ αόριστον ομηρία του συντρόφου επιστρατεύεται το πρόσχημα ότι ο κρατούμενος “δεν πληροί τις ουσιαστικές προϋποθέσεις αποφυλάκισης, καθώς συντρέχει κίνδυνος τέλεσης νέων αδικημάτων”. Πρόκειται δηλαδή για προληπτική παράταση κράτησης ενός κρατουμένου χωρίς χρονικό ορίζοντα. Με βάση τον Ποινικό Κώδικα που εφαρμόζεται στην περίπτωση του συντρόφου, όλοι/ες οι κρατούμενοι/ες που έχουν συμπληρώσει τα 3/5 της ποινής τους δικαιούνται την υφ ‘ όρων αποφυλάκιση τους εφόσον δεν συντρέχουν ενεργές ποινικές υποθέσεις ή ενεργά πειθαρχικά παραπτώματα εντός των σωφρονιστικών καταστημάτων. Η υφ’ όρων απόλυση είναι ένα αγωνιστικό κεκτημένο των κρατουμένων. Ένα κεκτημένο που μαζί με κάποια άλλα λίγα, όπως οι ολιγοήμερες άδειες, κερδήθηκαν την εποχή του σκληρού καθεστώτος εγκλεισμού και των αιματηρών εξεγέρσεων στις φυλακές.