Παραμονή Πρωτοχρονιάς 2011

(Νύχτα 31^ης Δεκέμβρη 2011. Aπ’ το αστυνομικό δελτίο):

«Συνελήφθη  τα ξημερώματα απ’ τους άντρες του ΣΔΟΕ, ο Αϊ-Βασίλης, ιδιοκτήτης της γνωστής αλυσίδας: “Santa Claus Gifts & Accessories”. Κατηγορείται για διακίνηση εμπορευμάτων χωρίς παραστατικά, παρακώλυση της εναέριου κυκλοφορίας, μη καταβολή ΦΠΑ και  άρνηση δήλωσης Πόθεν  Έσχες.  Όλα αυτά,  κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση.  Η σύλληψή του πραγματοποιήθηκε την ώρα παράδοσης πακέτου σε νεαρό ανήλικο, στη συμβολή των οδών Χαράς και Ελπίδας στο κέντρο της Αθήνας. Ο νεαρός προσήχθη στην Ασφάλεια και βαρύνεται με την κατηγορία της συνέργειας σε οικονομικό έγκλημα. Μετά την τεράστια επιτυχία των διωκτικών αρχών και σύμφωνα με δηλώσεις του επικεφαλής της ομάδας δίωξης, είναι θέμα χρόνου η εξάρθρωση και η σύλληψη, και των υπολοίπων μελών της χριστουγεννιάτικης οργάνωσης, γνωστών και ως «Οι Τρεις Μάγοι». Το κύκλωμα διακινεί εδώ και δεκαετίες, τεράστιες παρτίδες δώρων, χαράς,  ανθρωπιάς και ανάρμοστου για την εποχή –λόγω του ηθικού περιεχομένου του- υλικού, που απευθύνεται κυρίως σε ανηλίκους.  Με εντολή του εισαγγελέα, κατασχέθηκαν οι τάρανδοι, το έλκηθρο, τα δώρα, τα παραμύθια, η Άγια Νύχτα,  το μαγικό αστέρι, μία φάτνη και η γέννηση του Θεανθρώπου. Άγριο κυνηγητό έχει εξαπολύσει η ειδική μονάδα δίωξης ανθρωπιστικών οργανώσεων, για τον εντοπισμό και τη σύλληψη του «εγκεφάλου»  του κυκλώματος, γνωστού ως «Ιωσήφ», καθώς και της νεαρής συνεργού του, με το ψευδώνυμο «Μαρία».

Ο Υπουργός Οικονομικών εξήρε τον ηρωισμό των ανδρών  της υπηρεσίας του, τονίζοντας ότι  -με την ηρωική τους πράξη- έδωσαν ένα ηχηρό μήνυμα σε όσους φοροδιαφεύγουν  και συντηρούν την οικονομική αιμορραγία της χώρας μας. Υπολογίζεται ότι η διακοπή των παράνομων διακινήσεων του Αϊ-Βασίλη, καθώς και η εκ των υστέρων φορολόγηση των δραστηριοτήτων του –για τα τελευταία μόνο χρόνια- θα επιφέρει ένα πρωτογενές πλεόνασμα στον προϋπολογισμό του κράτους,  ύψους περίπου  400 εκ. ευρώ…»

Τον εφιάλτη μου διέκοψε απότομα το έντονο χτύπημα του κουδουνιού. Απ’ το διπλανό διαμέρισμα άκουγα ήδη  τα τρίγωνα και τις παιδικές φωνούλες να ψάλλουν τα κάλαντα. Το αίσθημα του τρόμου, διαδέχτηκε η ανακούφιση. Η καρδιά μου επανήλθε στη θέση της και έτρεξα ν’ ανοίξω στα παιδιά που περιμένανε να τους ανοίξω. Ολόκληρη χορωδία ήταν παρατεταγμένη στο κεφαλόσκαλο. Χαμογελαστά πρόσωπα, ζεστά χαμόγελα στολισμένα με γιρλάντες  από σιδεράκια , κεφάλια  τυλιγμένα σε πολύχρωμους σκούφους, τα μάτια τους καρφωμένα στα δικά μου για να τους δώσω το σύνθημα να ξεκινήσουν, τα τρίγωνα και  οι μελόντικες περιμένανε απλά το  νεύμα μου.  «Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά, ψηλή μου δεντρολιβανιά…»…

Όση ώρα μου χάιδευαν τ’ αυτιά οι μελωδικές φωνούλες τους, τα χαριτωμένα φάλτσα τους,  τα γελάκια και τα πειράγματά τους στα πιο μικρά της παρέας που δεν θυμόντουσαν τα λόγια και μουρμουρίζανε απλά το ρυθμό, έστησα καυγά με τον εαυτό μου. Γιατί βλέπω παντού εφιάλτες και φαντάσματα; Ακόμα κι εκεί που δεν υπάρχουν. Τι δουλειά είχε αυτό το απαίσιο όνειρο να μου μαυρίσει μια τέτοια μέρα;  Έτσι θα ξεκινήσω τη χρονιά μου; Τόσο κακοπροαίρετη είμαι τέλος πάντων; Αυτή η μανία μου να τα δαιμονοποιώ όλα, πρέπει να σταματήσει!!!  Ναι, θα βάλω ένα τέλος σ’ αυτά. Θα διαγράψω κάθε αρνητική σκέψη και θα δεχτώ ότι κάθε τι που γίνεται, είναι για το καλό μου…. Υπόσχεση πρώτη: «Θα πάψω να τα βλέπω όλα στραβά και μίζερα. Δεν υπάρχουν παρανοϊκοί κυβερνήτες, ούτε παράλογες ενέργειες!..».

–        «…χαρτί και καλαμάρι/δες και με-δες και με το παλικάρι…»

–       Το υπόσχομαι!

–       Τι υπόσχεστε καλέ Κυρία; Δεν θα μας πληρώσετε με μετρητά;

–       Tι;… Όοοχι βρε παιδιά, κάτι σκεφτόμουν και  μονολογούσα. Μη δίνετε σημασία… Φυσικά και θα σας  πληρώσω! Τόσο ωραία κάλαντα, είχα ν’ ακούσω πολλά χρόνια. Μπράβο σας και καλή χρονιά να έχετε. Ορίστε, μοιραστείτε τα…

–       Θέλετε μήπως ρέστα;

–       Όχι καλέ!!! Τι ρέστα; Σας είπα να τα μοιραστείτε. Και του χρόνου παιδιά!

–       Μισό λεπτό καλέ Κυρία! Να ολοκληρώσουμε τη συναλλαγή.

Ο  πιτσιρικάς που –προφανώς- διατελούσε και χρέη ταμία, έσκυψε και ακούμπησε στο χαλάκι της εξώπορτας, ένα μικρό σάκο που κουβάλαγε στην πλάτη του. Τον άνοιξε προσεκτικά και έβγαλε από μέσα μια μικρή ταμειακή μηχανή. Πληκτρολόγησε το ποσόν, έκοψε μία  απόδειξη, μου την παρέδωσε και ταυτόχρονα πήρε τα χρήματα.  Τον παρακολουθούσα έκπληκτη να την τακτοποιεί ξανά στο σάκο, και να με καλημερίζει ευγενικά.  Καθώς περιμένανε το ασανσέρ, γύρισε το κεφαλάκι του και μου ψιθύρισε χαμογελώντας: «Του χρόνου θα δεχόμαστε και πιστωτικές κάρτες. Φέτος, δυστυχώς η τράπεζα δεν μας παρέδωσε εγκαίρως το ειδικό μηχάνημα!»….

Είχα μαρμαρώσει μπροστά στην πόρτα και προς στιγμή, νόμιζα ότι ο εφιάλτης μου συνεχίζεται. Το μικρό χαρτάκι που μου είχε χώσει ο πιτσιρικάς στο χέρι, μου θύμιζε ότι αυτό που ζω είναι πραγματικό γεγονός. Κατάφερα με δυσκολία να ρωτήσω:

–       Μα καλά… κόβετε αποδείξεις για τα … κάλαντα;;;

–       Φυσικά!  Δεν το ξέρατε; Λάβαμε εγκύκλιο απ’ το Υπουργείο Οικονομικών ότι εμπίπτουν στην κατηγορία «Δημόσια Θεάματα». Είμαστε υποχρεωμένοι να αποδώσουμε 23% ΦΠΑ επί των εισπράξεών μας, στην εφορία της περιοχής μας.

–       Τι λες παιδάκι μου;;; Τα ξέρει αυτά ο υπουργός μας;

–       Σσσσσς… μη φωνάζετε καλέ Κυρία! Τον είδα να κόβει βόλτες στην περιοχή μας. Στη διπλανή πολυκατοικία έκαναν έφοδο κι επειδή δεν κόβανε αποδείξεις, τους κάνανε κατάσχεση στα τρίγωνα, σ’ ένα φορητό αρμόνιο και στα ψιλά που είχανε μαζέψει απ’ το πρωί.  Άντε… γεια σας και καλή χρονιά να έχετε!

Μαρία Κανελλάκη