Το παράδειγμα

Ας πιάσουμε το επιεικέστερο σενάριο για τους πολιτικούς της μεταπολίτευσης ότι ήταν άσχετοι και ανίκανοι να επιτελέσουν το έργο τους αλλά είχαν αγαθές προθέσεις. Επίσης ότι ήθελαν να προσφέρουν στην πατρίδα με κάθε τρόπο και γι αυτό ανακατεύτηκαν με τα κοινά η άλλοι ανέλαβαν θέσεις ευθύνης. Επίσης ότι μας αγαπούσαν εμάς και γενικότερα την πατρίδα που αφιέρωσαν ψυχή και σώματι όλα αυτά τα χρόνια στις υπηρεσίες της. Παρόλα αυτά το αποτέλεσμα ήταν τουλάχιστον τραγικό. Έτσι αποφάσισαν να βάλουν και άλλους φόρους κλπ κλπ και φτάσαμε να είμαστε ο περίγελος του πλανήτη και αυτοί να αρχίζουν τα ρούχα τους ότι πεθαίνουν για την πατρίδα και κατανοούν τις θυσίες μας. Αφού είναι έτσι λοιπόν τα πράγματα σε τόσο κρίσιμες στιγμές και με τόσο πόνο που βλέπουν ότι τραβάμε ας τους προτείνουμε μαζικά και συντονισμένα να δείξουν εμπράκτως ότι ΣΥΜΠΑΣΧΟΥΝ μαζί μας και αναγνωρίζουν ότι άθελα τους (;) από αδεξιότητα αν θες, μας έριξαν στα βράχια .

Όσοι λοιπόν συμμετείχαν σε θέσεις ευθύνης του δημοσίου τομέα (βουλευτές υπουργοί γενικοί γραμματείς κλπ κλπ)μέχρι πρώτου βαθμού συγγένειας και μετά από έλεγχο λογαριασμών ,περί έργων έξω χωριών εταιρειών κλπ από το 1974 μέχρι και σήμερα να δώσουν το μισό της περιουσίας τους. Έτσι πιστεύω ότι ο κόσμος θα καταλάβει ότι πράγματι εργάζονται για την πατρίδα και τα λάθη τους που μας έφεραν ως εδω είναι από ανικανότητα και θα δείξουν ότι και αυτοί πονάνε και συνεισφέρουν.

Πέτρος Κρίτζαλης