Ο πρώην υπουργός, Γιάννης Πανούσης, χρησιμοποίησε σκληρή γλώσσα για την κυβέρνηση, μέσω ανακοίνωσής του.
«Να ψάξουν σε όσο βάθος θέλουν τη ζωή μου» δηλώνει ο πρώην αναπληρωτής υπουργός Δημόσιας Τάξης, αναφορικά με την υπόθεση απειλών που ισχυρίζεται ότι είχε δεχθεί, μετά και την σημερινή αναφορά κατά παντός υπευθύνου που κατέθεσαν ο υπουργός Δικαιοσύνης Νικ. Παρασκευόπουλος και ο αναπληρωτής υπουργός Προστασίας του Πολίτη Ν. Τόσκας για τα έγγραφα που εμφανίζονται και έχουν δει το φως της δημοσιότητας στο πλαίσιο των καταγγελιών.
Ο κ. Πανούσης υπενθυμίζει τις προειδοποιήσεις προς τον πρωθυπουργό, Αλέξη Τσίπρα, «να απαλλαγεί από τον στενό κύκλο των Αριστερών του τίποτα διαφορετικά θα χαθεί μαζί τους». Τον καλεί παράλληλα να ελέγξει τον τρόπο που κάθε μέρα διολισθαίνουν ορισμένοι κύκλοι σε εξω-θεσμικές υπόγειες δράσεις.
Η δήλωση του Γιάννη Πανούση:
«Αυτά δεν συμβαίνουν και δεν γίνονται ανεκτά στις πολιτισμένες ευρωπαϊκές χώρες και δημοκρατίες. Να εισηγείται η Κυβέρνηση να απευθυνθώ στον Εισαγγελέα, να πηγαίνεις στον Εισαγγελέα και να καταθέτεις έγγραφα (και όχι απόψεις) και να σε κατηγορούν «γιατί πήγες τώρα» και μετά να σε μηνύουν γιατί άσκησες συνταγματικό δικαίωμα.
Δεν απομένει σ’αυτή τη νέα ολοκληρωτικού τύπου αντίληψη και πρακτική να με συλλάβουν γιατί είμαι αντικαθεστωτικός (τί μου θυμίζει; τί μου θυμίζει;), φαντάζομαι με τις ευλογίες των Υπουργών Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης που κόπτονται για τα δικαιώματα (μόνον των δικών τους;).
Αντί να προβληματίζονται με τα συνεχή διαγγέλματα μίσους των Πυρήνων της Φωτιάς (τρία σε λίγες μέρες) που στρέφονται μόνον εναντίον μου και όχι κατά των ασκούντων σήμερα την κατασταλτική κυβερνητική πολιτική, ασχολούνται με την προσωπικότητά μου.
Να ψάξουν σε όσο βάθος θέλουν τη ζωή μου. Όσο για τη ζωή ορισμένων από αυτούς ξέρω πολύ καλά τα σκοτεινά σημεία της διαδρομής τους (και όχι μόνον ιδεολογικά).
Είχα προειδοποιήσει τον Πρωθυπουργό. Ή θ’απαλλαγεί από τον στενό κύκλο των «Αριστερών του τίποτα….» ή θα χαθεί μαζί τους.
Μέχρι να πάρει την τελική του απόφαση ας ελέγξει τουλάχιστον τον τρόπο που κάθε μέρα διολισθαίνουν ορισμένοι κύκλοι σε εξω-θεσμικές υπόγειες δράσεις.
ΥΓ1. Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ τις «τρακατρούκες» των -κατά Λένιν- “χρήσιμων ηλιθίων”
ΥΓ2. Δεν αισθάνομαι μόνος σ’αυτόν τον αγώνα όπου φαίνεται να’χω απέναντι μου το Κράτος (και το Παρακράτος;)».
