Μία τριπλή ρατσιστική απειλή πλανάται πάνω από την Αμερικανική ήπειρο και κατ’ επέκταση πάνω από τον πλανήτη. Θα την έλεγες και την «τέλεια καταιγίδα» ρατσισμού, χωρίς καμία υπερβολή. Από την μία έχουμε τον Ντόναλντ Τραμπ και το αυταρχικό μοντέλο διακυβέρνησης, που γοητεύει και μια σειρά από άλλους ηγέτες ανά τον κόσμο. Με τις ευλογίες του Τραμπ έχουν βγει στην επιφάνεια όλα τα πολιτικά ακροδεξιά κατακάθια και μάλιστα ενδύονται τον χιτώνα του αντισυστημικού και πολέμιου της παγκοσμιοποίησης, την ώρα που παρελαύνουν ανενόχλητοι με αναμμένους πυρσούς, υψωμένα όπλα και τατουζαρισμένες σβάστικες. Ο ίδιος ο Πρόεδρος δε δίστασε να ρίξει την λέξη «τανκς» στο τραπέζι των διαβουλεύσεων για την αντιμετώπιση των διαδηλώσεων για την δολοφονία του Τζωρτζ Φλόυντ.
Από την άλλη, έχουμε την πανδημία του κορονοϊού που χτυπά ανελέητα συγκεκριμένες κοινωνικές και φυλετικές ομάδες, όπως δείχνουν τουλάχιστον τα στατιστικά στοιχεία από την Αμερική. Σύμφωνα με αυτά, ο κορονοϊός έχει ξεκάθαρο ρατσιστικό αποτύπωμα. Οι Πολιτείες που έχουν κατά πλειοψηφία Αφροαμερικανικό πληθυσμό είχαν τους περισσότερους θανάτους από τον Covid-19. Στη Νέα Υόρκη, που θεωρείται το επίκεντρο της πανδημίας για την Αμερική, οι διαφορές στον αριθμό κρουσμάτων και θανάτων από κομητεία σε κομητεία κι από περιφέρεια σε περιφέρεια βγάζουν μάτι, σύμφωνα με έρευνα του Αμερικανικού Ιατρικού Συλλόγου (Journal of the American Medical Association). Το Μπρονξ, που έχει το μεγαλύτερο ποσοστό φυλετικών και εθνοτικών μειονοτήτων, έχει και τους περισσότερους θανάτους σε σχέση με όλες τις υπόλοιπες περιφέρειες της Νέας Υόρκης. Το Μανχάταν, που κατοικείται στην πλειοψηφία του από λευκούς, έχει τους λιγότερους θανάτους σε σχέση με τις υπόλοιπες περιφέρειες.
Άλλα στατιστικά δείχνουν πως ο κορονοϊός δεν έχει μόνο ρατσιστικό προφίλ, αλλά και σεξιστικό και ταξικό. Έρευνες που γίνονται στους εργαζομένους της πρώτης γραμμής, δηλαδή σε νοσηλευτικό προσωπικό αλλά και πωλητές σε καταστήματα τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης, έδειξαν πως οι γυναίκες έχουν πληγεί σε μεγαλύτερο βαθμό από την πανδημία σε σχέση με τους άνδρες. Κι αυτό γιατί υπερτερούν αριθμητικά στα συγκεκριμένα επαγγέλματα. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα των νοσηλευτριών που έχουν προσβληθεί σε μεγαλύτερο ποσοστό από τον Covid-19 σε σχέση με τους άνδρες γιατρούς. Το νοσηλευτικό προσωπικό έρχεται συχνότερα σε άμεση επαφή με τους ασθενείς και το νοσηλευτικό προσωπικό αποτελείται στην πλειοψηφία του από γυναίκες.
Το κακό τριτώνει με τον συστημικό ρατσισμό που ξεπροβάλει και αποκαλύπτει για μία ακόμη φορά το εύρος του στη βαρβαρότητα του αστυνομικού που σκότωσε τον άοπλο Τζωρτζ Φλόυντ, πατώντας τον στο λαιμό με το γόνατο του. Τα στατιστικά της αστυνομικής βίας κατά των μαύρων είναι συντριπτικά, πολύ πριν από τον άδικο χαμό του Φλόυντ.
Στη Μινεάπολη, όπου δολοφονήθηκε ο Φλόυντ, τα περιστατικά αστυνομικής βία κατά των μαύρων είναι εφτά φορές περισσότερα από αυτά εναντίον λευκών. Οι Αφροαμερικανοί είναι δυόμιση φορές πιο πιθανό να σκοτωθούν από αστυνομικό από ότι οι λευκοί. Ένας στους χίλιους Αφροαμερικανούς άνδρες στις ΗΠΑ ενδέχεται να πέσει νεκρός από χέρια αστυνομικών. Διαδηλώσεις διαμαρτυρίας ενάντια στην αστυνομική βία με ρατσιστικό πρόσημο λαμβάνουν χώρα σε όλες πλέον τις πολιτείες της Αμερικής. Οι φυλετικές μειονότητες αντιδρούν στην τριπλή ρατσιστική απειλή ενός Προέδρου που τους υπονομεύει ξεδιάντροπα, μίας πανδημίας που τους αποδεκατίζει επιλεκτικά και ενός συστήματος που τους καταδικάζει εξαρχής στην φτώχεια, την ανέχεια, την αναξιοπρέπεια και την βαρβαρότητα.
Το κερασάκι στην τούρτα του ρατσισμού έρχεται να βάλει η ύφεση που παραμονεύει στην εποχή της νέας κανονικότητας. Στην Αμερική προβλέπουν 30% μείωση του ΑΕΠ μόνο για το αμέσως επόμενο τετράμηνο, νούμερο σχετικά αισιόδοξο σε σχέση με τη μείωση που προβλέπεται για το μεθεπόμενο τετράμηνο, οπού θα είναι ακόμα πιο έκδηλες οι πραγματικές συνέπειες της πανδημίας στην οικονομία. Πως θα διαχειριστούν την ανεργία που θα φτάσει σε ιλιγγιώδη ύψη; Αν κάνουμε μία αναδρομή προς τα πίσω, σε ανάλογου μεγέθους οικονομικές κρίσεις που συγκλόνισαν την ανθρωπότητα, το ενδεχόμενο η ιστορία να επαναληφθεί μοιάζει αναπόφευκτο. Αν η παγκόσμια οικονομική ύφεση της δεκαετίας του ΄30 έφερε την άνοδο του φασισμού και έναν πολύ συγκεκριμένο καγκελάριο στην Γερμανία, πως προμηνύεται η επερχόμενη παγκόσμια ύφεση να δηλητηριάσει το πολιτικό τοπίο; Κολυμπάμε ήδη, εδώ και δύο δεκαετίες, στα θολά νερά ενός νέου ακραίου λαϊκισμού και εθνικισμού, με τη δημοκρατία να υποχωρεί απειλητικά από τον γεωπολιτικό χάρτη, δίνοντας τη θέση της σε αυταρχικά καθεστώτα, ακόμα και μέσα στην καρδιά της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ποια απάντηση θα δώσει ο καπιταλισμός στις στρατιές των ανέργων που θα πολλαπλασιάζονται από την μία κρίση στην επόμενη; Και πως θα μεταφραστεί πολιτικά το πλήρες οικονομικό αδιέξοδο που θα φέρουν οι αλλεπάλληλες κρίσεις;
* Ο Νίκος Κουλούσιος είναι δημοσιογράφος στο δημοτικό ραδιόφωνο του Άμστερνταμ
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr
